Gebroederlijk, elkaar stevig omarmend liepen ze na afloop over het veld van Het Kopje in Bloemendaal. Sander de Wijn en Robbert Kemperman. Jongens van de club, met een blauw hart en een stevige vriendschap. Ze keken elkaar nog een keer diep in de ogen. Een extra hug en een oerkreet volgden: hun club Kampong had zojuist Bloemendaal met 0-2 verslagen en strijdt nu met Rotterdam om het landskampioenschap.
Om hen heen vielen meer spelers in een blauw tricot elkaar in de armen. Kampong had het geflikt. Weer. Op het moment dat het moest gebeuren, stonden de Utrechters er. Schouder aan schouder. Strijdend voor elke meter en dodelijk in de afwerking. ‘Ik heb Kampong zelden of nooit zo gezien’, zei middenvelder en international Kemperman na afloop. ‘De strijdlust was ongelooflijk. We hebben een paar keer met een man minder gestaan, maar lieten ons daardoor niet van de wijs brengen. We bleven elkaar blindelings vinden en hebben ongelooflijk veel vertrouwen in elkaar. Onze mindset is keihard verdedigen en van daaruit goed aanvallen. We hebben voorin ontzettend veel kwaliteit en niet veel kansen nodig. Dat hebben we vandaag ook weer laten zien. En we zijn momenteel onwijs goed in vorm.’
Robbert Kemperman (links) in duel met Rogier Hofman van Bloemendaal. Foto: Koen Suyk
Vorm is een van de meest ongrijpbare begrippen in de sport. Je kunt het niet trainen, het is niet oproepbaar. En zo snel als het er is, kan het ook weer weg zijn. Het zit hem soms in details. Een bal die er net wel in gaat of niet. In de eerste seizoenshelft had Bloemendaal die vorm te pakken. De geoliede oranje machine reeg de zeges aaneen met een riante koppositie als resultaat. Na de winterstop speelt Bloemendaal helemaal niet minder, maar is de vorm net een tikje minder. Het kwartje valt daardoor nu net de andere kant op.
‘Misschien is het net te veel gevraagd: van plek vijf naar landskampioen in een seizoen’
‘De ploegen in de play-offs zitten zo dicht bij elkaar dat het gaat om de details’, weet ook Bloemendaal-aanvoerder Wouter Jolie. ‘Zaterdag en vandaag vielen die details net de kant van Kampong op. We hebben een fantastisch seizoen gedraaid, maar misschien is het ook net te veel gevraagd om van de vijfde plek in een seizoen landskampioen te worden. Daar gaan normaal ook jaren overheen. Ik ben ervan overtuigd dat deze ploeg de komende jaren nog veel finales gaat spelen.’
Bloemendaal-aanvoerder Wouter Jolie bedankt het publiek na zijn laatste wedstrijd voor de Mussen. Foto: Koen Suyk
In die finales moet Bloemendaal het dan zonder Jolie en Rogier Hofman doen. Zij speelden zondag hun laatste wedstrijd als tophockeyer. Voor Kampong gaat het seizoen nog verder. Woensdag is de eerste wedstrijd van de finale in Utrecht tegen Rotterdam.
Sander de Wijn heerste als een grootvorst bij Kampong
Dat belooft op voorhand al een geweldige strijd te worden. Om Kampong te verslaan, moet Rotterdam van goede huize komen. De ploeg van trainer Alexander Cox is de laatste weken getransformeerd in een blauwe vechtmachine met aan het roer grootvorst Sander de Wijn. Centraal voor zijn verdediging was hij nagenoeg onpasseerbaar en onvermoeibaar. Vrijwel elke bal in de richting van de cirkel was een prooi voor de international, wiens naam door de Kampong-supporters keer op keer luidkeels werd gescandeerd.
Omdat ook Bloemendaal het verdedigend uitstekend voor elkaar had, ontspon de wedstrijd zich als een boeiend schaakspel waarin de kansen schaars waren. En brak er al een speler door de defensieve muur – al dan niet via een strafcorner- dan toonden de goalies David Harte (Kampong) en Jaap Stockmann (Bloemendaal) waarom ze tot de beste van de wereld behoren. Een 0-0 ruststand was daardoor een logisch gevolg.
Een onachtzaamheid, keer uitglijden, en Kampong scoorde
De tweede helft gaf hetzelfde beeld als de eerste: Bloemendaal had daarin meer balbezit, maar slaagde er niet in de blauwe muur van Kampong te slechten. Een moment van onachtzaamheid was vervolgens voldoende om de wedstrijd open te breken. Een verdediger van Bloemendaal gleed uit, Constantijn Jonker pikte de bal op en stelde Björn Kellerman in staat de 0-1 te scoren.
Voor Bloemendaal was dit het startsein nog meer gas te geven, met de onvermoeibare Wouter Jolie als de grote animator. Het resultaat: een paar corners en wat halve kansen, die niet aan Bloemendaal waren besteed. Achterin nam de thuisploeg alle risico’s. De weggegeven ruimte stelde Kampong uiteindelijk in staat de beslissing te forceren: uit een counter scoorde Kemperman met strakke backhand de 0-2.
Sander de Wijn viert feest met de Kampong aanhang. Foto: Koen Suyk.
Hij vierde de treffer op zijn knieën voor het volle vak met Kampong-supporters. Met een grote glimlach keek Kemperman na afloop alvast vooruit naar woensdag. ‘Dat wordt een mooie wedstrijd, daar verheug ik me al op’, zei de middenvelder, die in de eerste helft met de bal keihard op zijn hand werd geraakt. ‘Het wordt nu herstellen. Ja, ook voor mijn vingers. Deze wedstrijden zijn fysiek en mentaal zwaar. Het gaat om details, je mag geen fout maken. Dat weten we, maar we zijn er klaar voor. Deze goede blauwe vechtmachine is goed genoeg om landskampioen te worden.’
Bloemendaal – Kampong 0-2 (0-0)
’38 Bjorn Kellerman 0-1
’69 Robbert Kemperman 0-2
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.