‘Dit is iets wat ik in mijn hele leven nooit meer zal vergeten.’ Dat concludeerde Roel Bovendeert na zijn avontuur in Maleisië. De 27-jarige spits van Bloemendaal speelde deze winter in de Malasian Hockey League (MHL). De goaltjesdief won met zijn tijdelijke team Universiti Kuala Lumpur (UniKL) alles wat er te winnen viel: de Charity Shield, de reguliere competitie en de play-offs. ‘Het was een geweldige ervaring’, zegt Bovendeert. ‘Ik vond het echt heel gaaf.’
De trip naar Maleisië stond aanvankelijk niet eens op de planning van Bovendeert. De finaledag van de play-offs zou namelijk pas komende zaterdag worden gespeeld. In dat geval zou de aanvaller de eerste Hoofdklassewedstrijd van de tweede seizoenshelft – tegen Kampong – missen.
Roel Bovendeert op archiefbeeld. Foto: Koen Suyk
Geen optie voor Bovendeert, totdat de MHL de finale een week naar voren haalde. ‘Rond oud & nieuw kreeg ik een telefoontje vanuit Maleisië met de vraag of ik toch zo snel mogelijk die kant op kon gaan’, schetst de hockeyer uit Boxtel. ‘Toen is het snel gegaan.’
Van Bloemendaal-coach Michel van den Heuvel kreeg hij meteen toestemming. ‘Bij Bloemendaal zijn ze de eerste die zeggen dat ik die kans moest grijpen. Binnen een dag was alles geregeld.’
‘Een vette ervaring’
‘Bijkomend voordeel’ is dat Bovendeert door bondscoach Max Caldas in aanloop naar de Olympische Spelen in Tokio buiten de selectie van het Nederlands elftal is gelaten. ‘Voor mij is het een vervelende situatie dat ik niet mee ben gegaan de afgelopen maanden, maar dat gaf me nu juist wel de mogelijkheid om dit avontuur aan te gaan.’
Roel Bovendeert op archiefbeeld. Foto: Koen Suyk
Het idee om naar Maleisië te gaan sprak Bovendeert al lange tijd aan, maar hij legt uit dat verschillende factoren hem tegenhield om eerder aan de lucratieve Aziatische competitie mee te doen. ‘Oranje en werk (Bovendeert heeft een consultancybedrijf met teamgenoot Florian Fuchs, red.) bijvoorbeeld. Nu kon het een keer. Bovendien heb ik er een leuk zakcentje mee verdiend, ook een reden om die kant op te gaan’, zo is hij eerlijk. ‘Als hockeyer is het normaal gesproken ook geen vetpot. Maar het was vooral de vette ervaring die ik mee wilde pakken.’
Hartelijk ontvangst
Vanaf minuut één keek Bovendeert zijn ogen uit in Maleisië. ‘Ik werd heel hartelijk ontvangen. Direct vanaf mijn aankomst was alles goed geregeld. Arul Selvaraj, de coach van UniKL, is enorm begaan met het hele team. Hij vindt het vooral belangrijk dat de buitenlandse jongens zich goed voelen.’
Naast Bovendeert waren de Australiërs Timothy Deavin en Kieran Govers en Kampong-keeper David Harte als buitenlandse hockeyers bij het universiteitsteam van Kuala Lumpur aangetrokken. ‘Ik kende David het beste. Tegen hem heb ik het vaakst gehockeyd, maar eigenlijk ken ik hem alleen als doelman van Kampong en de beste keeper van Ierland. Met Kieran had ik ook weleens gesproken. Timothy kende ik helemaal niet. Dat vond ik het mooie aan dit avontuur, ik ging twee maanden heel intensief met mensen om die ik eigenlijk helemaal niet ken.’
Bovendeert deelde een woning met Deavin, Harte woonde met Govers. ‘Als buitenlanders waren we een beetje op elkaar aangewezen. We trokken veel met z’n vieren op en aten iedere avond samen. Ik heb een hartstikke leuke tijd gehad met die gasten. Buiten de trainingen en wedstrijden om heb ik best wat tijd in mijn bedrijfje gestoken. David zat dan vaak naast me, hij is met een master bezig.’ En dan lachend: ‘Het is echt niet erg om in die temperaturen buiten m’n laptopje open te klappen.’
Bovenal heeft Bovendeert vooral gehockeyd in Maleisië. In zes weken tijd speelde hij liefst zestien wedstrijden. Hij scoorde vijftien doelpunten en had een belangrijk aandeel in de treble van UniKL, de eerste treble in de clubgeschiedenis.
Persconferenties, bestuurders en dolle fans
Met name de leergierige instelling van de Maleisiërs is Bovendeert bijgebleven. ‘Iedereen vindt het hartstikke mooi dat je daar bent. Wat je heel erg merkt is dat zij openstaan voor de manier hoe wij hockey beleven. De reden dat zij buitenlanders aantrekken is natuurlijk om het team te versterken, maar ook – en dat geven ze openlijk aan – dat de Maleisische jongens goede spelers om hun heen willen. Dat hebben wij in de Hoofdklasse ook. Dan halen we een buitenlandse topper waar iedereen zich aan kan optrekken. Dat is daar ook zo en die rol kreeg ik. In het begin keken de jonge gasten van Maleisië nog een beetje angstig naar mij. Toen dacht ik nog, oei dit gaat heel lastig worden. Na een paar dagen waren ze helemaal los en vroegen ze de oren van mijn kop.’
Bovendeert roemt de beleving in Maleisië, waar hockey in verhouding met Nederland een veel grotere sport is. ‘Als ik hier in Nederland zeg dat ik hockeyer ben, zegt niemand tegen mij, ‘goh wat gaaf dat jij hockeyt’. Daar werd ik meteen herkend zodra ik het trainingspak van UniKL aanhad.’ Als hockeyer heb je in Maleisië veel meer aanzien, zo vertelt de spits. ‘Dat merkte ik aan de media, persconferenties, de volle stadions en de supporters. Die fans staan daar gewoon de hele wedstrijd te zingen en te springen. Dat is toch gaaf?’
‘Of neem het bestuur’, haalt Bovendeert een ander voorbeeld aan. ‘Na iedere wedstrijd kregen we een soort evaluatie. Stonden er vier, vijf heren die we allemaal baas noemden. Zij hadden na afloop allemaal iets te zeggen. Stonden we daar soms twintig minuten na de wedstrijd nog steeds op het veld. Vond ik best bijzonder, in Nederland zie je de voorzitter van Bloemendaal niet het veld op komen om het team toe te spreken. Dat was daar heel normaal. Ik vond het heel mooi om te zien wat het met die mensen deed toen we prijzen wonnen.’
Direct tegenover ‘nieuwe vriend’ Harte
Inmiddels is Bovendeert weer terug in Nederland. Even bijkomen van zijn jetlag, maar vooral volop aan het nagenieten van een onvergetelijk avontuur. Een trip die hij overweegt – indien mogelijk met werk en Oranje – om nog eens over te doen. Maar eerst rest de tweede seizoenshelft met Bloemendaal. ‘Ik ben blij om weer terug te zijn’, vertelt hij. ‘Bij Bloemendaal zitten toch al mijn vrienden.’
Roel Bovendeert in duel met Kampong-keeper David Harte. Foto: Koen Suyk
Komende zondag starten de Mussen de tweede seizoenshelft met de kraker tegen Kampong. Voor de aanvaller van Bloemendaal een weerzien met Kampong-keeper Harte. ‘Tegen mijn nieuwe vriend’, lacht hij. ‘We hebben een lange geschiedenis met elkaar zonder elkaar echt goed te kennen. Inmiddels kennen we elkaar stukken beter. Dat maakt het nog leuker om tegenover hem te staan. Het gaat een mooie pot worden.’
7 Reacties
sander-bout
Waarom deze jongen niet bij de sel. Van oranje zit is mij nog steeds een raadsel. Toegegeven ik heb niet net als Max hogere hockeykunde gestudeerd, maar volgens mij is dit een kerel die altijd en overal scoort (en geen SC nemer) dit terwijl scorend vermogen best wel een dingetje is bij de mannen.
Eelco Houwink
Het schijnt iets met “compleetheid” te maken te hebben. Terwijl deze man topspecialist is in het afmaken - en je dit soort specialisten steeds harder nodig gaat krijgen als je je met België en Australië wil meten. Dus ik snap de theorie achter deze keuze wel, maar ben het er gewoon niet mee eens
Mike de Bot
Goede goalgetter en hoofdklasse speler, komt helaas internationaal tekort, zoals oa bleek tijdens de CT in Breda.
beauvd
https://www.youtube.com/watch?v=Yue-2q45WIY
frans-j
Hoe dan ook de juiste keus gemaakt lijkt me.
jeichinastolk
Zo Roel wat een eer dat je daar mocht spelen in MHL
jonathan
Een fantastische speler die ook blijk gaf van een enorme team geest door er altijd te zijn voor zijn ploeg. Zijn verhuizing naar Bloemendaal heeft voor hem uitstekend gewerkt en zeker een speler voor Oranje. Daar kunnen ze met al die gasten die het zo met zichzelf getroffen hebben een team speler gebruiken. Maar daar denkt Caldas anders over.