De comeback van de verbannen speaker en oud-international Benninga

Een aantal jaar geleden was speaker Marc Benninga zo lollig aan het doen tijdens een wedstrijd Amsterdam-Bloemendaal op de vrijdagavond, dat het bestuur van Amsterdam hem niet meer wilde als spreekstalmeester. Vandaag maakte de oud-international en vader van speelster Sosha Benninga zijn comeback als speaker.

Je kunt het vak van speaker heel keurig uitvoeren. De opstellingen en doelpuntenmakers netjes opnoemen. Of je kunt wat extra’s toevoegen. Oud-international, UvA-hoogleraar en kinderarts Benninga is van de laatste categorie. ‘Het is wel leuk om een klein gebbetje te maken, anders wordt het ook zo stom.’

De Batavier met 53 interlands en de wereldtitel van 1990 op zijn palmares, stond zondagmiddag opeens weer met een microfoon in zijn hand, in het Wagener Stadion. Er was iemand ziek, dus hij mocht invallen. Dat was nogal beladen. Hij was zeker niet de eerste keuze bij hockeybolwerk Amsterdam. Straks zou hij weer wat ‘stoms’ zeggen tijdens de vrouwen- of mannenwedstrijd Amsterdam-Bloemendaal.

Met de wereldtitel in Lahore, 1990. Marc Benninga onderste rij, vijfde van rechts. Helemaal rechts onderaan Taco van den Honert. Foto: KNHB/Jeroen van Bergen

‘Een groene kaart. Niemand weet waarom!’

Want hoe ging dat, die bewuste wedstrijd een paar jaar geleden waardoor de gelauwerde kinderarts niet meer welkom was als speaker? Benninga vertelt het zondag smakelijk.

Zijn versie: het was een vrijdagavond, het regende hard en de mannenklassieker Amsterdam-Bloemendaal was in volle gang. Benninga had er zin in.

Hij was bezig het publiek extra informatie te geven. Niet zoals voetbalcommentator Sierd de Vos, die uitweidt over de restaurants in de speelstad. Nee, Benninga vertelde uitgebreid over wat de spelers naast het hockey deden. ‘Dat soort onzinnige informatie’, lacht de vader van Amsterdam-speelster Sosha Benninga, die vandaag voor het eerst met Dames 2 kon meespelen na een blessure.

Er was die vrijdagavond een groene kaart van de scheidsrechter, die Benninga een beetje overdreven vond. Dus zei de broer van oud-international Carina Benninga: ‘Dames en heren, een groene kaart vanwege een heel licht duwtje.’ De supporters slikten het als koek.

Sosha Benninga, de dochter van Marc Benninga, hier met Amsterdam-coach Robert Tigges. Foto: Koen Suyk/Worldsportpics

‘Ik moet nu echt beginnen met speakeren, anders krijg ik op m’n lazer’

Daarna volgde er nog een kaart. Makkelijk gegeven. In ieder geval, zo vertelt Benninga het. Dus galmde even later door hard het stadion: ‘Een groene kaart. Niemand weet waarom!’

De tribune lag dubbel van het lachen. Iedereen vond het mooi, beweert Benninga. Er was maar één persoon op het veld die het niet leuk vond en dat was de scheidsrechter. Die staakte op dat moment het spel en zei tegen Benninga dat hij zich anders moest gedragen. Taco van den Honert – toen coach van Amsterdam – zei tegen de oud-international: ‘Benni, deze scheids heeft geen humor.’

Benninga: ‘Het bestuur heeft mij daarna opgebeld om te zeggen dat dit niet was afgesproken. Dat ik dit niet kon doen. Ik zei dat als ze dit niet prettig vonden, ik zou stoppen. Ik deed het net een half jaartje en vond het gewoon leuk, want ik keek toch al die wedstrijden.’

Zondag was er iemand ziek en stond hij daar weer met die microfoon in zijn hand, jaren na die beruchte vrijdagavond. ‘Dit is mijn comeback. Ik ben bang dat ik iets verkeerd of iets raars zeg.’ Toen de wedstrijd bijna begon zei hij: ‘Ik moet nu echt beginnen met speakeren, anders krijg ik op m’n lazer.’

De speaker bij de heren van Amsterdam vroeger, oud-international Marc Benninga. Toen liep dat niet zo goed af. Foto: Koen Suyk

Hoe langer het duurde, hoe slechter Benninga zich in kon houden

Zou hij zich dit keer in kunnen inhouden? Ja. Benninga hield zich zondagmiddag op de achtergrond, hoewel hij praat met een aangeboren speelsheid.

Er waren wat strafballen tijdens de dameswedstrijd (Amsterdam-Bloemendaal 8-0) die ogenschijnlijk makkelijk werden gegeven, maar ook daar hield hij zich op de oppervlakte. Hij beet op zijn tong. Alleen toen Ilse Kappelle goed voorgaf, liet hij zich even gaan: ‘Mooie aanval over verschillende damessschijven van Amsterdam!’ Of: ‘Mooie pass van Eva de Goede, afgewerkt door Charlotte Vega.’

Hoe langer alles duurde, hoe meer Benninga zichzelf werd. Het bloed kroop waar het niet gaan kon tijdens de mannenwedstrijd Amsterdam-Bloemendaal. Toen scheidsrechter Coen van Bunge pontificaal het aantal spelers ging tellen op het veld, met handgebaren en alles, moest Benninga zich laten horen. ‘En de scheidsrechter is nu even aan het tellen, dames en heren!’

Als hij vaker wordt gevraagd, weet je zeker dat er straks nog meer sjeu aan de wedstrijd wordt gegeven. Met al zijn ervaring, zijn persoonlijkheid en de wereldtitel op zijn cv, krijg je baldadig gedrag en wat extra informatie erbij. Want Benninga kan meer dan alleen droog de namen opnoemen. De meeste supporters in het Wagener Stadion leken zondag te genieten van de comeback van de hockeylegende, voor wie de microfoon een leuk wapen is.

De beroemde ronde door het stadion van Seoul, 1988. Oranje had brons gepakt en de geblesseerde Benninga wordt door zijn teamgenoten door het stadion gereden. Foto: KNHB/Jeroen van Bergen