Hoe Kampong onmogelijke missie voltooide in het hol van de leeuw

00:00 op de klok. De ene supporter keek wel. De ander durfde niet. Voordat iedereen het al doorhad klonk er een doffe knal. De 2-2 van Martijn Havenga. Kampong vierde van de competitie en naar de play-offs. Het einde van een meeslepend hockeygevecht in Eindhoven, dat voor de neutrale toeschouwer nog uren had mogen duren.

Toen tennisser Roger Federer in januari de Australian Open won na een memorabele finale van vijf sets tegen zijn nemesis Rafael Nadal, zei hij in zijn speech dat hij het jammer vond dat er een winnaar moest zijn na zo’n mooi gevecht. Een gelijkspel was eerlijker geweest.

Dat gevoel overheerste na de hockeykraker Oranje-Rood-Kampong ook. Dat een verliezer ongepast was. Dat beide ploegen die streden voor de play-offs ook die play-offs zouden mogen spelen. De confrontatie van landskampioen Oranje-Rood tegen Europees kampioen Kampong in de laatste speelronde van de competitie was er een waar over een paar jaar nog over wordt gesproken.  Plaatsing voor de play-offs wisselde van minuut tot minuut. Dat het Kampong lukte om de landskampioen van de afgelopen drie jaar in eigen huis voor duizenden toeschouwers – in het hol van de leeuw – te verschalken, zegt wat over de Utrechtse wilskracht.

Quirijn Caspers juicht na de 2-2. Foto: Koen Suyk

‘Zo’n magisch gevoel’

Kampong-aanvoerder Quirijn Caspers vertelde dat hij een dag voor de wedstrijd al diezelfde kriebel in z’n buik voelde, toen Kampong zich vijf jaar geleden voor het eerst in de historie voor de play-offs plaatste. ‘Ik kreeg zaterdag op Facebook zo’n herinnering met een foto. Het voelde gewoon hetzelfde als toen. Zo’n magisch gevoel. Gaan we het halen of niet? En die ontlading is nu hetzelfde.’

De opbouw naar deze wedstrijd begon op zondag 19 maart. Toen verloor een zwak Kampong met 5-2 tegen Rotterdam. Het was volgens de spelers achteraf de wake-up call waar ze behoefte aan hadden. Als Europees kampioen waren ze misschien wat gaan zweven. Daarna wisten ze weer dat het ging om snoeihard werken. Mooi hockey en punten kwamen dan wel vanzelf. Kampong presteerde sindsdien het onmogelijke. Het won vijf wedstrijden op rij, waaronder van koploper Bloemendaal. Caspers: ‘Zes weken geleden waren we bijna dood. Stonden we op de zevende plaats. We hebben allemaal lopen zeiken op elkaars instelling. Maar we hebben het net op tijd op de rit gekregen.’

Robert van der Horst in duel met Sander de Wijn. Foto: Koen Suyk

Oranje-Rood scoorde uit het niets de 1-0

Vooraf wist Kampong dat een gelijkspel of een overwinning genoeg was. Oranje-Rood moest winnen. Gokken op een gelijkspel tegen de landskampioen is pure zelfmoord, zeker met een strafcorner als Mink van der Weerden. Dus werd het een bokswedstrijd, waar er continu gestoten werd, maar de knockout pas in de laatste minuut viel. De eerste helft schoot Kampong uit de startblokken. Via Bjorn Kellerman en Constantijn Jonker kwamen er snel kansen, maar de uitstekend keepende Pirmin Blaak stond elke keer in de weg. Daarna kreeg Kampong drie strafcorners, maar Martijn Havenga wist niet te scoren. Een afschuif via Robbert Kemperman mislukte. De enige keer dat Oranje-Rood in de eerste helft in de Utrechtse cirkel kwam, was met een harde forehand van de actieve Jelle Galema, die voorlangs schoot.

Twee keer mocht Mink van der Weerden aanleggen voor de strafcorner en twee keer stond David Harte in de weg. Deze eerste helft won Kampong op punten, leek het. Maar vanuit het niets was het de Oostenrijker Benjamin Stanzl die een paar minuten voor de rust schitterend soleerde door de Utrechtse verdediging. Hij bediende olympisch kampioen Agustin Mazzilli, die de 1-0 aantekende.

Caspers: ‘We hadden zoveel kansen. En zoveel strafcorners. Gaat dit zo’n dag worden, dacht ik heel even? Maar ook dacht ik: nee, echt niet, we gaan het wel halen.’

Jasper Luijkx met masker op wordt gefeliciteerd door z’n teamgenoten. Foto: Koen Suyk

Na de 2-1 was Oranje-Rood weer virtueel geplaatst voor de play-offs

De 1-0 ruststand was een voorbode van een heerlijke tweede helft. Meteen na de rust maakte international Bjorn Kellerman een briljante actie. Op de middenlijn wipte hij de bal subtiel over de stick van zijn tegenstander, soleerde de cirkel in, maar kwam tot twee keer de uitblinkende keeper Blaak tegen. Het had de 1-1 moeten zijn. Die kwam verrassend genoeg later toch van de gemaskerde jonge held Jasper Luijkx. De middenvelder die een paar weken geleden op de training een blessure in het gezicht opliep en met een groot masker speelde, schoot in de vijftigste minuut de 1-1 binnen.

Met deze stand was Kampong opeens weer geplaatst. De wedstrijd golfde daarna op en neer. Net toen Kampong-aanvaller Constantijn Jonker in 55^ste minuut dacht een strafcorner te hebben gehaald, counterde de thuisploeg, terwijl het halve team van Kampong protesteerde bij de scheidsrechter. De slimme en sterke Pakistaan Muhammad Rizwan dribbelde de cirkel in en schoot hard de bal achter Harte. 2-1 voor Oranje-Rood. Een stand die ze naar de play-offs zou brengen. Het grote nagelbijten kon nu aan Utrechtse kant beginnen in het laatste kwartier waarin keeper Harte weer (voor de derde keer) een harde sleepcorner van Van der Weerden stopte.

Scrimmage voor het doel van Pirmin Blaak. Foto: Koen Suyk

Tijd tikte weg in Eindhovens voordeel

Met nog negen minuten te spelen verloor verdediger Joep de Mol de bal aan Lars Balk, die weer een Utrechtse strafcorner versierde (de uiteindelijke strafcornerverhouding was 6-4 in het voordeel van Kampong). Maar wat moesten de Utrechters doen? Havenga laten pushen? Het jonge alternatief Jip Janssen? Het werd een mislukte afschuif op aanvaller Kellerman.

De tijd tikte verder weg in Eindhovens voordeel. Toen keeper Blaak een inzet van dichtbij van Jonker neutraliseerde, leek het einde oefening voor de Utrechters. Nog een laatste keer was er hoop met een strafcorner, met nog 1 minuut en 40 seconden op de klok. Deze keer mocht talent Janssen het proberen, maar weer stopte Blaak. Caspers: ‘Zij hadden de 3-1 kunnen maken. Maar wij bleven gaan. Wij bleven maar gaan. Zelfs bij de een na laatste corner zeiden we in het kringetje tegen elkaar: kom op! Ook als deze niet zit, dan zorgen dat we nog een corner en een kans krijgen.’

Die Utrechtse dadendrang had succes. De klok naast de overvolle tribunes tikte naar de 00:00, toen De Wijn een allerlaatste strafcorner mocht nemen. De bal raasde naar de kop van de cirkel. Havenga legde aan. Via de uitloper kwam de bal op de voet van Van der Weerden en scheidsrechter Jasper Nagtzaam, omringd door spelers van Oranje-Rood, maakte de gevreesde ‘schaarbeweging’. De ene arm naar beneden en de andere naar boven: strafbal. Voor Kampong. Met nog een paar seconden te spelen. Havenga ging achter de bal staan.

Caspers: ‘Martijn is onze nummer 1 strafballen nemen. Ik denk dat hij van de laatste twaalf er elf heeft gemaakt. Op trainingen oefende hij de strafballen ook extra. Na het partijtje nog eentje nemen, om te kijken hoe de keeper en hijzelf dan zou reageren onder druk. Bam. Zat-ie altijd. Moest ik nu kijken of niet? Dat vroeg ik me af. Voordat ik wist wat ik moest doen zat-ie er al in. Respect voor Martijn.’

Havenga leek bijna extra snel de strafbal te nemen, zonder stap. Voordat iedereen het doorhad stond het al 2-2. Nog geen minuut later vierden alle blauwe shirts feest met elkaar.

Teleurstelling bij Joep de Mol. Op de achtergrond Robert van der Horst. Foto: Koen Suyk

‘Dit is een wedstrijd die ik me altijd zal blijven herinneren’

Twintig meter verderop werden er hockeysticks keihard in de dug-out gegooid. Dat was Eindhovense teleurstelling na een schitterend gevecht. De landskampioen eindigt als vijfde van de competitie. Hoe bijzonder de prestatie van Kampong ook is, het feestje zal niet lang duren zondagavond, want woensdag staat Bloemendaal al op het programma in Utrecht. De beloning voor een waanzinnige inhaalrace.

Caspers: ‘Dit was heftig. Dit is een wedstrijd die ik me altijd zal blijven herinneren. De competitie krijgt een nieuwe kampioen.’

Oranje-Rood – Kampong 2-2 (1-0)
33’ Agustin Mazzilli 1-0
50’ Jasper Luijkx 1-1
55’ Muhammad Rizwan 2-1
70’ Martijn Havenga 2-2 (sb)