Als twaalfjarige D-junior rende keeper Maurits Visser na de wedstrijden van het eerste van Bloemendaal altijd met allerlei vragen naar Jaap Stockmann, die veertien seizoenen het doel van de Mussen verdedigde. Over keepersmaterialen, over hoe je de bal moet stoppen. ‘Ik was een echte hockeynerd. Ik heb altijd naar hem opgekeken.’ Nu, elf jaar later, neemt Visser de positie over van zijn grote voorbeeld.
De ruimte die Visser moet opvullen is fors, en dat weet hij zelf maar al te goed. ‘Ze hebben ruim tien jaar de beste keeper van de wereld op goal gehad. Dat is een gat wat ik moet opvullen. Wat dat betreft zit er spanning op. Maar Michel (van den Heuvel, red.) zegt ook: daar moet je niet de lat leggen. Je kunt goed keepen. Kijk maar hoe ver je gaat komen.’
Maurits Visser (23) is een echte Bloemendaal-man. Vanaf de D-jeugd keepte hij al op zaterdag in Jongens D1. Zondag kon hij dan op ’t Kopje zien hoe zijn grote held Stockmann op topniveau presteerde. Twee jaar was hij de tweede keeper achter de oud-international, totdat Den Bosch hem als jonkie de kans gaf in de Hoofdklasse te keepen. Drie fantastische jaren, noemt hij dat. Maar voor Visser was er maar één plek die hij écht ambieerde. Dat was op de doellijn staan van zijn jeugdliefde, de club van negentien landstitels.
Maurits Visser in actie voor Bloemendaal tegen Kampong. Naast hem verdediger Arthur van Doren. Foto: Ankie Hogewind/OrangePictures
Apetrots dat hij eerste keeper is van zijn club
Na de knappe 1-2 zege op de vaak ongenaakbare landskampioen Kampong – de eerste nederlaag voor de Utrechtse club in de competitie sinds anderhalf jaar – straalt de blonde keeper met het halflange haar, na zijn eerste topwedstrijd van het seizoen. Een paar minuten na de belangrijke zege zegt hij: ‘Dit is de club waar ik voor wilde keepen. Bloemendaal is de mooiste club van Nederland. Met de traditie. Met die omgeving. Met het shirt. Er zit zoveel historie achter. Ik ben er heel trots op dat ik vanuit de Bloemendaal-jeugd nu in het eerste zit. Dat voelt gewoon fantastisch.’
Twee grote dromen streeft Visser na. Zijn eerste droom was eerste keeper zijn bij Bloemendaal. Zijn andere droom is dokter worden. Ook op dat vlak is hij voortvarend bezig. Ondanks de topsportcarrière loopt hij met 23 jaar al coschappen, in het OLVG ziekenhuis in Amsterdam. Vier dagen van half acht tot half vijf. Het is de reden dat hij – geselecteerd als derde keeper van Oranje, achter Pirmin Blaak en Sam van der Ven – maar één keer in de twee weken op Papendal kan meetrainen met de trainingsgroep van het Nederlands elftal, dat zich voorbereidt op het WK in India, dat eind november begint.
Visser scoorde een ruime voldoende in de topwedstrijd tegen Kampong
Maar na drie seizoenen bij Den Bosch als eerste keeper, is het eerst zaak voor Visser om te laten zien dat hij zich ook bij een absolute topclub kan bewijzen. De wedstrijd tegen Kampong was zijn eerste topwedstrijd sinds zijn terugkeer. Vrijdagavond liet hij zich van zijn beste kant zien. Hij greep adequaat in, toen Kampong-aanvaller Boet Phijffer doorbrak (zie bovenste foto). Een lage corner van Martijn Havenga redde hij knap. Eigenlijk deed hij helemaal niets fout. De tegentreffer laat in het derde kwart, kwam uit een vreemde situatie, waar Bloemendaal ook protesteerde.
Volgens Visser liep Kampong-speler Jasper Luijkx tegen hem op, waardoor hij daarna niet meer kon reageren op de inzet van talent Silas Lageman. Maar de arbitrage oordeelde anders. Even daarvoor leek Visser een harde hoge corner van Havenga schitterend te hebben gered, hoewel hij achteraf zei dat het volgens hem de Belgische lijnstopper Arthur van Doren was. Hoe het ook zij, Visser scoorde vrijdagavond een ruime voldoende. Hij was blij dat Bloemendaal zo goed verdedigde.
‘Volgens mij was deze wedstrijd niet om aan te gluren in de eerste helft. In het begin was deze wedstrijd wel echt een schaakpot. Maar dat zijn topwedstrijden vaak. Veel afwachten en aftasten, zeker tegen Kampong’, vond de nieuwe eerste keeper van Bloemendaal. ‘Ik vind dat ik degelijk heb gekeept. Kampong kreeg in de tweede helft ook niet veel kansen, op een paar tipballen na. Maar ik hoefde niet echt in te grijpen. Dit was wel mijn eerste topwedstrijd voor Bloemendaal sinds mijn terugkeer. Dit is echt wel even anders dan tweede keeper zijn achter Jaap.’
Portretfoto Maurits Visser Nederlands elftal.
