Lang gewacht, maar het ‘Kampong Colosseum’ is schitterend

Sinds voormalig aanvoerder Quirijn Caspers in het eerste van Kampong speelt (2004) werd er gesproken over een ‘oud clubhuis en oud veld’ dat aan vervanging toe was. Zondag 15 oktober was het – dertien jaar later – dan raak. De topper tegen Amsterdam eindigde in een gelijkspel, maar het succesvolle gebruik van het gloednieuwe veld en tribune markeert het begin van een nieuw tijdperk aan de Laan van Maarschalkerweerd.

De spelers liepen vanuit de spelerstunnel voor de eerste keer ooit het nieuwe veld op voor een wedstrijd. De kant van het clubhuis stond helemaal vol en de nieuwe tribune barstte uit zijn voegen. Het bekende ‘Eye of the Tiger’ schalde hard door de speakers, op de warmste dag van oktober. Het zorgde voor kippenvel bij de mensen van Kampong die al lang bij de club zitten. Want Kampong was al een tijd de grootste club van Nederland. In 2016 de beste van Europa. En sinds afgelopen seizoen de beste van Nederland, na 32 jaar wachten.

Maar de landskampioen liep op het gebied van accommodatie decennialang achter. De kleedkamers leken uit de jaren zeventig te komen. Het oude clubhuis was geen visitekaartje, maar een muf gebouw dat wel 6.000 sporters (waarvan 3.300 hockeyers) faciliteerde. Met veel verschillende meningen en belangen over hoe een en ander aangepakt zou moeten worden om de oude situatie te verbeteren. Het nieuwe clubhuis kostte 5,5 miljoen euro. De nieuwe tribune met kleine overkapping aan de overkant stond er voor 250.000 euro. De oplevering van het veld was anderhalve week voor de gedroomde datum. Eind goed, al goed.

Quirijn Caspers scoort de 1-0, de eerste hoofdklassegoal voor de Kampong Heren op het nieuwe veld. Foto: Jacques Jullens/Orange Pictures

De officiële opening volgt over twee weken

Het was Quirijn Caspers (30), lang aanvoerder en kind van de club (international Sander de Wijn is sinds dit seizoen aanvoerder), die symbolisch de nieuwe tribune inwijdde. Met zijn backhand sloeg hij knap de 1-0 binnen. Een backhand uit het boekje: hard en laag, in de lange hoek. Zijn armen gingen omhoog en zijn benen en zijn ogen gingen naar de nieuwe tribune. Hij keek recht in het gezicht van duizenden blije mensen, die zagen dat hun Kampong niet alleen op papier de beste van Nederland is, maar op het gebied van accommodocatie ook eindelijk kan wedijveren met de top. Op maandag en dinsdag zullen de nationale jeugdteams op Kampong trainen en over twee weken zal de officiële opening volgen van het nieuwe veld.

Het splinternieuwe veld van Kampong. Foto: Jacques Jullens/Orange Pictures

‘Eindelijk staat het er. Al zo lang werd er op Kampong gesproken over een oud clubhuis en een oud veld. Het heeft lang geduurd. Dan sta je hier op zo’n mooie dag. Dat is echt genieten. Alleen maar vrolijkheid bij iedereen’, zei Caspers, die waarschijnlijk aan zijn laatste seizoen bezig is voor de club, maar dit hele seizoen nog met volle teugen kan genieten van het nieuwe hoofdveld en tribune, dat door Kampong zelf al ‘Kampong Colosseum’ is gedoopt.

Zo noemen ze het zelf in ieder geval graag. Dat deed verenigingsmanager Jans Pijbes, die tijdens de wedstrijd apetrots over de mensenmassa keek. ‘Wat denk je? Tweeduizend man. Drieduizend?’, zei de voormalig facilitair manager van FC Utrecht zonder te overdrijven. ‘Wij vinden het toch een intiem stadion. Vandaar dat we het zelf het Kampong Colosseum noemen’, lachte hij. Nu is er nogal wat af te dingen op de term ‘Colosseum’, zeker als je een en ander met het het origineel in Rome vergelijkt. Maar de boodschap is helder: dit nieuwe veld, gecombineerd met de tribune en het clubhuis geven een gevoel van intimiteit.

Een apetrotse Jans Pijbes – verenigingsmanager van Kampong Hockey – op het nieuwe veld. Foto: Jacques Jullens/Orange Pictures

Veel geblesseerde gladiatoren bij Amsterdam

Bij het noemen van het Colosseum is de term ‘gladiator’ nooit ver weg natuurlijk. Dat is er wat er zondag op het veld stond. Tweeëntwintig gladiatoren, de nummers 1 en 2 van de Hoofdklasse in een confrontatie om de eerste plek. Amsterdam had nogal wat gehavende spelers. Onder andere Jan Willem Buissant, Max Sweering en Roderic Schwirtz waren geblesseerd, zodat nota bene de gestopte Robert Tigges weer mee moest doen. Tigges is nu assistent-coach bij Dames 1, dat voor de wedstrijd van Heren 1 ook op Kampong speelde en 0-4 won. Na het coachen bleef hij op het veld en kon hij meteen aansluiten bij de warming-up van zijn oude teamgenoten.

Kampong nam telkens de voorsprong, Amsterdam toonde elke keer veerkracht. Maar beide partijen zeiden achteraf wel met het gelijke spel te kunnen leven. Het waren twee knappe strafcorners van de Zuid-Afrikaan Justin Reid-Ross die Amsterdam elke keer weer in de wedstrijd brachten. Terwijl het bij de 2-1 van strafcornerkanon Martijn Havenga leek of het op deze speciale dag alles de kant van Kampong op zou vallen. Toen zijn push achter keeper Jan de Wijkerslooth belandde, ontploften de mensen voor het clubhuis en werd op de nieuwe tribune blauw en wit vuurwerk afgestoken, de kleuren van Kampong,

Vuurwerk op de tribune. Foto: Jacques Jullens/Orange Pictures

Utrechtse publiek geniet vooral in stilte

Maar de machtige push van Reid-Ross was ook David Harte twee keer te machtig. Er was maar een minpuntje voor de Utrechtste hockeyclub. Ondanks de schitterende setting was het thuispubliek – als vanouds – verbaal niet erg aanwezig, op de doelpunten na. Een oud euvel. ‘Er mag wel wat meer energie van de tribune komen’, zei de speaker na het eerste kwart. Utrechters genieten vooral in stilte. Maar als Kampong hun allergrootste droom waar wil maken mag daar best meer opportunistisch lawaai vandaan komen. Zodat het Utrechtse team niet op een andere club (Rotterdam) de landstitel pakt, maar in eigen huis. In het ‘Kampong Colosseum’. Met een twaalfde man die bij wijze van spreken schreeuwt om het bloed van de tegenstander, zoals dat in het oude Colosseum letterlijk gebeurde.

Kampong-Amsterdam 2-2 (1-1).
’22 Quirijn Caspers 1-0
’27 Justin Reid-Ross 1-1 (sc)
’40 Martijn Havenga 2-1 (sc)
’48 Justin Reid-Ross 2-2 (sc)