Most talented player EHL Mooij: ‘Dat maakt verlies niet goed’

Hij werd verkozen tot ‘Most talented player’ in de EHL: Amsterdam-verdediger Johannes Mooij (22). ‘Altijd leuk om zo’n prijs te winnen, om te merken dat het gewaardeerd wordt wat je doet’, stelt Mooij. ‘Maar er waren 2 andere prijzen die we wilden winnen. Dit maakt niks goed.’

Met die 2 andere prijzen doelt Mooij natuurlijk op het landskampioenschap en de EHL-titel: beiden gingen net aan de neus van Amsterdam voorbij. ‘Nu lukt dat nog niet echt, maar ik denk wel dat we kunnen terugkijken op een goed seizoen. Ja, we grepen net mis, maar we hadden ook kunnen winnen. We gingen wel tot het laatste moment mee.’

Geen seconde opgegeven

Mooij is trots op het team, stelt hij. ‘We hebben geen seconde opgegeven. Daar ben ik trots op. Nu moeten we de motivatie vinden om het volgend seizoen écht te killen. En met het team dat er nu staat moet dat lukken: het is een geweldig team. Dat is niet in prijzen uit te drukken.’

De prijs voor ‘Most talented player’ vindt de verdediger dan ook een teamprestatie. ‘Zonder mijn teamgenoten was het me niet gelukt die prijs te winnen.’ Maar ook individueel heeft hij stappen gemaakt dit seizoen. ‘Ik heb veel gespeeld. En ik leer veel van bijvoorbeeld routiniers als Klaas Vermeulen en Teun Rohof.’

Ambitie

Wat zijn zijn persoonlijke ambities? Mooij werd door Max Caldas niet meegenomen in de trainingsgroep van Oranje, waar hij eerder wel onderdeel van uitmaakte. Is het zijn doel om daar straks weer bij te komen? ‘Ik hockey omdat ik plezier heb ik in het spelletje. Wat er bij komt aan selecties, dat zie ik dan wel: daar heb ik toch geen invloed op. Ik ben er dus niet mee bezig. Voor Amsterdam wil ik zo goed mogelijk hockeyen en mezelf verbeteren, bijvoorbeeld op opbouwend vlak.’

Gechilld in Barcelona

Na de verloren finale van de EHL bleef Mooij met 9 teamgenoten nog een paar dagen in Barcelona. ‘Daar hebben we met zijn allen nog even gechilld. Het was veel de afgelopen weken, veel wedstrijden in een korte periode achter elkaar. We hebben allemaal het maximale van ons lichaam gevraagd.’