Perfectionisme overheerst bij soeverein Bloemendaal

De nieuwe puzzelstukjes passen dit seizoen precies bij Bloemendaal, dat met al zijn aanwinsten de hoofdklassecompetitie domineert. De honger is ook groot bij de Europees kampioen, die snakt naar de eerste landstitel sinds 2010. Na de 1-4 zege in Den Bosch bleef goaltjesdief Roel Bovendeert – twee heerlijke tip-ins – benadrukken dat de ploeg een paar keer door de ondergrens was gezakt.

Als de twee handen van de Belgische verdediger Arthur van Doren (24) dicht bij elkaar kruipen op de grip van zijn hockeystick, kan de tegenstander de borst natmaken. Het is zijn pass van achteruit, die de spelers van Bloemendaal, koningen van de counter, weer levensgevaarlijk maken in de opbouw. Als Van Doren aan de Oosterplas met zijn splijtende pass strooit, tikken de toeschouwers – ook die van Den Bosch – elkaar op de tribune tegen de schouder. Zoiets vinden ze mooi om te zien.

De Mussen misten vorig seizoen zo’n speler. Daarvoor was het jarenlang international Wouter Jolie die een lange pass perfect in de vingers had, met de ouderwetse slag. Zoals Bloemendaal historisch gezien altijd een libero heeft met oog voor de lange bal. Ooit was het Erik Jazet. Daarvoor Floris Jan Bovelander. De pass over het hele veld van de Belgische international Van Doren – gekozen tot beste speler van de wereld – maakt Bloemendaal weer een stuk gevaarlijker dan vorig seizoen. Combineer dit met de sterke seizoenstart van de teruggekeerde keeper Maurits Visser en de extra mogelijkheden op het middenveld met aanwinst Jorrit Croon. Dan is de soevereine eerste plek op de ranglijst makkelijk te verklaren. Hoewel Bloemendaal na twee verloren halve finales in de afgelopen jaren donders goed weet dat het voor de landstitel een langere adem zal moeten hebben dan de afgelopen twee seizoenen, toen het bij vlagen ook de competitie domineerde.

Arthur van Doren geeft zijn broer Loïc van Doren de hand voor de wedstrijd tegen Den Bosch. Foto: Koen Suyk

‘Nu hebben we een goede balans tussen zakken, counteren en opbouwen’

‘We konden altijd al goed counteren. Maar we zijn wel iets anders gaan spelen. Met de opbouwende kracht van Arthur zijn we sterker. Dat is een element dat we goed kunnen gebruiken. Nu hebben we een goede balans tussen zakken, counteren en zelf opbouwen’, vindt international Bovendeert, die weer liet zien dat hij de grootste tip-inspecialist is in Nederland. Eerst verlengde hij een inzet van Tim Swaen bij de strafcorner tot de 1-3. Ook de 1-4 scoorde Bovendeert. Dat zag er makkelijker uit dan het was. Een harde backhand iets boven de grond van teamgenoot Florian Fuchs werd door de aanvaller vakkundig tot de 1-4 gepromoveerd. Het zijn bizarre reflexen van een tennisser aan het net, van een briljante keeper, die Bovendeert de kans geeft om nog met zijn stick aan voorzetten te komen die rond de honderd kilometer per uur zijn kant op schieten.

Bloemendaal-coach Michel van den Heuvel tussen de kwarten door. Foto: Koen Suyk

Den Bosch ziet de concurrentie verder weglopen

Bij de 0-1 had Bovendeert ook een grote rol, bij een heerlijke counter: een aanval van Den Bosch werd onderschept door Van Doren, die de counter rook en Bovendeert inspeelde. Die beukte de bal het halve veld over naar Fuchs, die een knappe draai om zijn verdediger maakte en onberispelijk de 0-1 scoorde. Van verdediging naar aanval in een paar seconden: samen met landskampioen Kampong beheerst Bloemendaal die vaardigheid als geen ander.

Het was veelzeggend voor het Bloemendaalse perfectionisme dat coach Michel van den Heuvel ondanks een 1-4 voorsprong kritisch bleef op zijn ploeg. Spits Bovendeert vond dat zijn team af en toe door de ondergrens zakte. Dat was de visie van Bloemendaal op de wedstrijd. Maar de enige ploeg die echt tegenviel aan de zonovergoten Oosterplas was het thuisspelende Den Bosch, dat op een vroege kans van de Argentijn Nicolas Della Torre na nooit aanspraak maakte op een aansprekend resultaat. Sterker nog: het gaf koploper Bloemendaal veel te veel ruimte om mooie passes te versturen en gevaarlijk te zijn. Er lag continu een zee van ruimte in de Bossche verdediging. Dat was vreemd, voor een ploeg die zo graag wil aanhaken bij de play-offposities, maar door de nederlaag de hele top vijf van ze weg zag lopen.

De Duitse spits Florian Fuchs schreeuwt het uit als hij op knappe wijze de 0-1 heeft gemaakt voor Bloemendaal. Foto: Koen Suyk

‘Dit is niet het Den Bosch dat ik de afgelopen drie weken heb gezien’

Den Bosch miste de sterke Sebastien Dockier, de Belgische international die geblesseerd aan de knie de wedstrijd bekeek. Maar dat was niet doorslaggevend, vond coach Eric Verboom, in de wedstrijd tussen de Belgische broers Arthur van Doren en Loïc van Doren (keeper van Den Bosch). ‘Alleen het eerste kwart hebben we goed samengespeeld. Wij deden het niet samen. Dit is niet het Den Bosch dat ik de afgelopen drie weken heb gezien. Bloemendaal moet je normaal van de goal afhouden. Zij hebben een hele goede ploeg, die snel uitverdedigt. Als onze eerste schil, onze eerste linie dan nog niet klaar staat, dan staan zij zo met hun aanvallers tegen onze verdediging te hockeyen.’

Dat Bloemendaal bij een 1-2 stand nog op moest passen, was bijzonder, vanwege het grote krachtsverschil. De handige aanvaller Yannick van der Drift had na goed voorbereidend werk van de ijverige international Thierry Brinkman al de 0-3 moeten maken. Het hielp Bloemendaal overigens wel dat international Floris Wortelboer weer was teruggekeerd na zijn schouderblessure. In de minuten die hij maakte, was hij opbouwend gevaarlijk. ‘We hadden ze nog meer pijn kunnen doen. We hadden veel ruimte en veel goede counters. We hadden momenten om het echt te killen’, concludeerde Bovendeert.

De sterke Arthur van Doren aan de bal in het stadion van Den Bosch. Foto: Koen Suyk

Bloemendaal-HGC is passende afsluiting van de eerste helft van de competitie

In het geweld zondag toonde Den Bosch dat het nog niet klaar lijkt voor een serieuze strijd om een play-offplek, tussen de topploegen van de Hoofdklasse. Koploper Bloemendaal kroonde zichzelf met de zege al officieus herfst- en winterkampioen, voordat op 10 maart (!) de competitie wordt hervat. Komende zondag speelt het perfectionistische team met de minste goals tegen (8) op ’t eigen Kopje tegen HGC, de opportunistische en brutale ploeg van coach Paul van Ass, die met 39 doelpunten met afstand de meest scorende ploeg van de Hoofdklasse is. Een passende afsluiter van de eerste seizoenshelft, die door het WK in India kort maar krachtig is.