SCHC voor en na de winterstop: een wereld van verschil

In de eerste competitiehelft was SCHC een matige ploeg. Niet fit, geen strijdlust, geen zelfvertrouwen. Het roer moest om. Zondagmiddag tegen Klein Zwitserland liet Stichtsche zien welke metamorfose het heeft ondergaan en won het verdiend met 2-0, de tweede overwinning van het seizoen.

‘Die landstitel in de zaal heeft ons een mentale boost gegeven. Het heeft ons doen beseffen dat we tot veel in staat zijn als we een duidelijk strijdplan hebben waar iedereen in gelooft’, zei SCHC-aanvoerder Thijn Knetemann. Door het onttronen van Amsterdam, vier keer achter elkaar landskampioen, stonden de Bilthovenaren in het degradatiegevecht tegen Klein Zwitserland als herboren op het veld. Het leverde drie punten op, waardoor Stichtste van de elfde naar de negende plaats steeg.

In de stormachtige omstandigheden blaast SCHC-coach Michiel van der Struijk zijn handen warm. Foto: Willem Vernes

Metamorfose al voor de winterstop begonnen

Het eerste deel van de metamorfose onderging SCHC voor de winterstop al, vlak voor de laatste competitiewedstrijd. De spelers staken de koppen bij elkaar. Knetemann nam de aanvoerdersband over van Bas Appels, die zich van nature niet lekker in zijn rol voelde. Matthijs Odekerken werd vervangen door tweede keeper Joppe Boerstra. Meteen won SCHC van Almere, de eerste overwinning van het seizoen.

In de winterstop werkten de spelers aan hun fitheid en spraken ze af dat het spel veel beter moest. Het verschil was tegen Klein Zwitserland meteen te zien. Vanaf het beginsignaal greep Stichtsche de concurrent bij de strot. Thomas Vis haalde in de zesde minuut hard uit, maar KZ-sluitpost Koene Schaper redde knap. Brent van Bijnen kreeg vier minuten later ook een grote kans: hij schoot naast.

Klein Zwitserland wist zich geen raad met de bliksemstart van SCHC. Simpele ballen werden slordig over de zijlijn gespeeld. Stichtsche denderde door. Max Sweering versierde in de 20ste minuut een strafcorner. Thomas Vis en Thijn Knetemann meldden zich op de kop van de cirkel. De bal ging naar Vis. Een lage sleeppush tussen de keeper en de lijnstop volgde. Linksonder. Boem. Op de plank. 1-0.

Thomas Vis wordt na zijn doelpunt gefeliciteerd door Thijs van Pelt. Foto: Willem Vernes

Max Sweering nam SCHC bij de hand

Negen minuten later. Eén minuut voor rust. SCHC zette nog één keer aan. Het was een goed moment om te scoren en afstand te nemen van de concurrent. Stichtsche versierde een strafcorner. Deze keer zat Vis op de bank. Knetemann moest het doen. Hij sleepte over de grond op doel. Keeper Schaper werkte de bal met zijn voet hoog weg. Nog een strafcorner. Weer een sleeppush van Knetemann. Nu via de stick van de uitloper van KZ belandde de bal in de kluts, voor de stick van Roderick Tam. Doelpunt. 2-0.

Het publiek in Bilthoven ontplofte. De speaker zweepte de toeschouwers nog maar een keer op, zoals dat bij SCHC zo vaak gebeurt. Een prachtig wapen in belangrijke degradatiegevechten als deze.

Het was vooral de van Amsterdam overgekomen Max Sweering die SCHC bij de hand nam. De speler die in tegenstelling tot zijn oud-teamgenoten de landstitel in de zaal wél voor de vijfde keer op rij won. Voor de winterstop was Sweering lang geblesseerd. Pas aan het eind van de eerste competitiehelft maakte hij zijn debuut. Tegen Klein Zwitserland versierde hij de strafcorner die Vis benutte. Hij nam na rust knap een bal uit de lucht aan en schoot op doel. Een ander schot belandde in het zijnet. SCHC is duidelijk een betere ploeg met Sweering binnen de lijnen.

Bram Weers wordt hardhandig afgestopt door Enzo Torossi. Foto: Willem Vernes

SCHC-keeper Matthijs Odekerken keepte in de slotfase sterk

Het duurde tot de 39ste minuut tot Klein Zwitserland het eerste schot op doel loste. Enzo Torossi legde vanaf de kop van de cirkel aan voor een strafcorner. Maar zijn poging werd eruit gelopen. Het was wel de aanzet voor een sterkere tweede helft van KZ, dat steeds meer de aanval zocht naarmate de tijd weg tikte. Een voorzet vanaf links werd niet binnengetipt. Een schot op doel volgde op een ander schot op doel. Maar Matthijs Odekerken – weer terug onder de lat bij SCHC – stond sterk te keepen en capituleerde niet. Hij vormde de belichaming van de wederopstanding van SCHC.

Knetemann: ‘Ik ben blij met het resultaat en trots op hoe we hebben gespeeld. We stonden goed in de structuur en daar wist KZ zich geen raad mee. In de eerste helft hebben zij geen kans gehad. Wij hadden voor rust juist vaker moeten scoren. In de tweede helft hinkten we op twee gedachten: we wilden meer goals maken, maar ook niets weg geven. Even kregen we het lastig, maar uiteindelijk heeft KZ geen grote kansen gehad. Vrijdag spelen we tegen Kampong, dat wordt moeilijk op hun eigen veld. Maar zondag tegen Pinoké is er voor ons wat te halen.’