Afzwaaiende Buissant: ‘Het plezier, de euforie is met niets te vergelijken’

In een van zijn laatste wedstrijden als tophockeyer was Amsterdam-middenvelder Jan Willem Buissant (30) nog steeds belangrijk, met de schitterende 0-1 op Bloemendaal, waar hij langs twee man soleerde. Toch zag hij de Mussen langszij komen. ‘Het hele seizoen geven we al te veel weg. We zijn nu net niet goed genoeg.’ 

Er leek een snufje ontroering op het verder statige gezicht van Jan Willem Buissant te liggen, toen hij een paar minuten na de uitschakeling in de play-offs tegen Bloemendaal wist dat hij in ieder geval geen afscheid neemt met een landstitel. Hij zal het moeten doen met de herinneringen aan de landstitels van 2011 en 2012, toen de draaitol er bij was als talent.

Hij is al een tijdje druk met zijn maatschappelijke carrière, maar wist stiekem dat alles wat hij zaterdag in de heerlijke topwedstrijd tegen Bloemendaal had meegemaakt, nooit meer in zijn leven zo zou beleven. ‘Ik probeer mensen weleens uit te leggen wat het met je doet, als je op dit niveau speelt. Het plezier, de euforie. Dat is echt met niets te vergelijken. Alleen al de hoeveelheid agressie en passie in de kleedkamer in de aanloop naar de wedstrijd. Ik weet niet of je dat ooit in het leven nog eens zo mee gaat maken, met andere dingen. Dat zijn ongelofelijke vitamines die je dan krijgt’, zei de oud-international, die vrijwel uit het niets de schitterende 0-1 scoorde. ‘Ik maakte die goal en trok een sprint. Iedereen van het team sprong om mijn nek. Dat is het mooiste wat er is.’

Mirco Pruyser en Casper Horn juichen na de 0-1 van Jan Willem Buissant. Foto: Koen Suyk

‘We zijn zo vaak tweede geworden’

Lang koesterde het heldhaftige Amsterdam in de tweede wedstrijd van de halve finale tegen Bloemendaal een voorsprong. Alles werd in de strijd gegooid om een goal te voorkomen van de thuisploeg. Zelf kreeg Amsterdam sporadisch een kans, onder meer via de strafcorner, maar net als in de thuiswedstrijd ging er geen corner in. Toen de Duitse spits Florian Fuchs tien minuten voor tijd eenmaal de 1-1 scoorde, kondigde het onheil zich toch aan voor het team uit de hoofdstad, dat na een coachwissel en een briljante comeback in de competitie zondag op de valreep de play-offs had bereikt. Buissant loopt lang genoeg mee, om direct na de wedstrijd realistisch te zijn over de uitschakeling in twee wedstrijden.

‘Het was een supermooie wedstrijd. Bloemendaal is een topploeg en die hebben we pijn kunnen doen. Vanaf het derde kwart zakten we wat weg, maar het is mooi dat we strijdend tegen onder gingen. Ik ben trots op deze pot’, analyseerde Buissant.

‘Het kwam op details aan. Het hele seizoen geven we al te veel weg en zijn er details die binnen en buiten het veld die niet kloppen. Natuurlijk heeft het hele verhaal met Graham (Reid, de vertrokken coach, red.) impact gehad. In de aanloop halen we de play-offs met de hakken over de sloot. Dat is gewoon te kort. Woensdag krijgen we zes corners en maak je er nul. Er zijn te veel details die niet kloppen bij ons. Het is een optelsom van zoveel dingen, dat we het nu niet halen. We zijn als Amsterdam een topclub of zeggen in ieder geval dat we dat zijn. Dan nemen we hier geen genoegen mee. Na dertien jaar tophockey weet ik dat wat als niet telt. Ik ben zo vaak tweede geworden met Amsterdam. We zaten er dichtbij. Maar het was het net-niet.’

Jan Jorn van ’t Land en Jan Willem Buissant teleurgesteld na de wedstrijd. Foto: Koen Suyk

‘Die jongens hadden vandaag meer verdiend’

Interim-coach Jan Jorn van ’t Land, die wellicht onder de nieuwe hoofdcoach Santi Freixa komend seizoen weer de rol als assistent zal vervullen, had dezelfde mening als zijn speler. ‘Wij stappen met opgeheven hoofd van het veld. Dit was een wedstrijd van hoog niveau, een mooie reclame voor hockeyend Nederland. Dan draait het om details’, reageerde de oud-international die vroeger ook voor Bloemendaal speelde.

‘Wij komen van ver. Terwijl je een heel jaar goed moet zijn. Je kunt niet van ver komen en dan meteen landskampioen worden. Je moet stabieler zijn. Maar we zaten er heel dichtbij. Wij hebben gevochten voor wat we waard zijn. Het had ook de andere kant op kunnen vallen, denk ik. Die jongens hadden vandaag meer verdiend. We zaten er dichtbij. Als coach kun je het tot de laatste tien minuten nog bijsturen. Daarna is het de dood of de gladiolen. In een derde pot had ik het nog willen zien.’

Amsterdam moet zich nu gaan opladen voor de wedstrijden tegen HGC, voor het laatste EHL-ticket.