Sport kan soms zo verschrikkelijk oneerlijk zijn. Vraag dat maar aan de spelers van Tilburg. Zondagmiddag tijdens de degradatiewedstrijd in de Hoofdklasse Heren tegen SCHC, was de ploeg van coach Jeroen Delmee de hele wedstrijd de bovenliggende partij, stond een minuut voor tijd verdiend op een 1-2 voorsprong, maar moest na zeventig minuten spelen toch genoegen nemen met een punt: 2-2.
‘Heel frustrerend dit. We zijn de betere partij, krijgen de kansen, strafcorners. SCHC creëert een paar kleine kansen. Dan krijgen zij in de laatste minuut nog een strafcorner en gaat die erin. Op een ergere manier kun je bijna niet verliezen’, sprak aanvoerder Felix Gulinck na afloop gedesillusioneerd.
De pijn stond nog in zijn ogen te lezen. De aanvoerder had het drooggehouden, maar dat gold niet voor al zijn ploeggenoten. Dale Hutchinson liep hoofdschuddend met rood doorlopen ogen over het veld, nadat de aanvaller direct na het laatste fluitsignaal zijn stick al een slinger had gegeven. Een voorbeeld dat meerdere ploeggenoten volgden. Andere Tilburgers stortten ter aarde of trokken het witte shirt over hun hoofd. Heel even begrepen de Brabanders de wereld niet meer. Ze waren zo dicht bij een overwinning. Een overwinning die Tilburg nagenoeg zeker voor rechtstreekse degradatie had behoed. Een overwinning ook die o zo verdiend was geweest.
‘We vergeten onszelf weer te belonen’
Alles hadden ze goed gedaan, zo constateerde ook Gulinck. De wedstrijd verliep precies volgens het strijdplan van het tactische meesterbrein Delmee. Slechts een verwijt konden de Brabanders zichzelf maken: ‘We vergeten onszelf te belonen door de kansen niet af te maken. Dat is de afgelopen wedstrijden elke keer hetzelfde. Heel frustrerend’, herhaalde Gulinck nogmaals.
Tegen KZ was Tilburg vorige week de betere ploeg en kreeg het kansen, toen bleef het bij 0-0. Vrijdag hielden de Brabanders lange tijd gelijke tred met landskampioen Kampong, maar werd met 2-1 verloren. En nu ging die vermaledijde bal er weer niet in. Wat moet er gebeuren om Tilburg wel gemakkelijk te laten scoren? Gulinck: ‘Daar kunnen we nu niet veel meer aan doen. Wat we wel kunnen doen, is veel kansen blijven creëren. Op de goede positie staan en erop trainen.’
Hoe moeilijk scoren soms is, toonde Tom Beddows na een klein half uur spelen. Bij een 0-0 stand stond Beddows precies op de goede plek voor het doel van SCHC-goalie Matthijs Odekerken. Hij kreeg de bal ook op maat, maar tot ontzetting van heel Tilburg tikte hij de bal naast de voor zijn ploeg verkeerde kant van de paal. Vertwijfeld grepen spelers, staf en meegereisde supporters van Tilburg naar hun hoofd. Hoe was het mogelijk?
Soepel van stick naar stick
Met 0-0 gingen beide ploegen rusten en leek er voor Tilburg niets aan de hand. Maar zoals je dan altijd zult zien, was het zes minuten na de rust plots SCHC dat de leiding nam. Caspar Dobbelaar kreeg de bal in de cirkel voor zijn stick en liet doelman Camille van Emstede met een tip-in kansloos: 1-0. Het publiek in Bilthoven, dat in grote getale was uitgelopen voor de degradatiekraker, ging uit zijn dak. Heel even was Tilburg daardoor van slag, maar lang duurde het niet voordat SCHC weer werd teruggedrongen en de bal soepel van stick naar stick ging bij de witte formatie. Kansen kwamen er opnieuw volop, net als strafcorners. Gareth Furlong had het tot dan toe zes keer zelf geprobeerd. Bij de zevende corner legde de Welshman de bal af op Jip Krens, die Odekerken wel kansloos liet: 1-1.
Dit was de opsteker die Tilburg nodig had. De ploeg van Delmee gaf nog een beetje gas bij en SCHC piepte en kraakte. Toen Roderick Tam na een wat lompe actie geel en tien minuten straf kreeg, Bram Weers voor praten ook nog met groen werd weggestuurd, was het wachten op nog een Tilburgse treffer. Die viel uiteindelijk pas in het vierde kwart. Nu deed Furlong het wel helemaal zelf uit een strafcorner: 1-2.
Die treffer leek de beslissing. In Bilthoven gaf niemand meer een kans voor de thuisploeg, die een duidelijke offday had. De klokte tikte gestaag door in Tilburgs voordeel. Nog drie minuten. SCHC speelde alles of niets, maar het leek niets te worden. Nog twee minuten. Bal op rechts. Een actie. Een vrije bal. Een harde slag in de cirkel. Bal omhoog. Strafcorner. Gejuich op de tribunes, protesten aan Tilburgse zijde, maar de strafcorner bleef staan. De eerste voor de thuisploeg na 69 minuten spelen. Thomas Vis posteerde zich op de kop van cirkel en pushte verwoestend hard raak: 2-2.
Vertrouwen
Een paar seconden later was het einde wedstrijd en kwam de harde realiteit als een mokerslag binnen bij Tilburg. De fusieclub staat weliswaar op plek tien met net zo veel punten als het nu ‘veilige’ KZ, maar van alle vier de degradatiekandidaten (Almere staat laatste) hebben de Brabanders het lastigste programma. Zij treffen geen van de andere staartploegen, terwijl die wel nog minimaal een keer onderling spelen.
Gulinck was na afloop niettemin vol vertrouwen: ‘We staan de afgelopen wedstrijden gewoon goed te hockeyen. Er komen nu lastige wedstrijden aan. We moeten punten pakken tegen ploegen die boven ons staan. Dat is het verhaal nu.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.