Bizar strafcornerrendement voetenzoeker Pruyser en kanon Cosyns

Zes goals uit zes strafcorners. Met die onwerkelijke cijfers wist Amsterdam het publiek in het koude en winderige Wagener Stadion tegen Rotterdam op de banken te krijgen. Het recept was ouderwets: Mirco Pruyser zocht het voetje, Tanguy Cosyns haalde de trekker over. 7-1 was een royale uitslag die de jacht op de play-offs extra elan gaf.

De kunst van een strafcorner versieren is om het niet op versieren te laten lijken. Niet té opzichtig afhouden claimen of de bal op de voet leggen en meteen de handen in de lucht gooien om te appelleren voor die corner, om de scheidsrechter te verleiden.

Laat dat maar aan international Mirco Pruyser over, die van goals scoren zijn vak heeft gemaakt en daar tegenwoordig ‘strafcorners versieren’ op zijn hockey-cv bij kan schrijven. Dat deed hij al deze maanden bij Oranje in de Pro League. Nu doet hij dat ook bij Amsterdam. Strafcorners forceren past bij Pruyser, die nooit iets zal doen, omdat het mooi eruit ziet, maar alleen omdat het functioneel is. En een strafcorner halen is voor een aanvaller, naast een goal of een assist, het ultieme en meetbare vorm van rendement dat een speler voorin kan halen.

De keuze om voor eigen succes te gaan of het strafcornerkanon in stelling te brengen, luistert nauw. Maar ook dat spelletje beheerst Pruyser. Aan het einde van het eerste kwart moest de lange spits Rotterdam-verdediger Tristan Algera in de cirkel van zich afschudden. Hij rukte zich los en kon uit de draai van dichtbij op goal vuren. Dat deed hij, en schitterend ook. Het was de 1-0 voor Amsterdam, toen nog tegen de verhoudingen in.

De vreugde en intensiteit van Mirco Pruyser zondag. Foto: Koen Suyk

Strafcorner halen betekende zondag even later doelpunt vieren

Later, in de tweede helft, kreeg Pruyser op de kop van de cirkel de bal, met Algera weer bij hem in de buurt. In plaats van te schieten vanuit een lastige hoek, duwde hij overtuigend de bal op de voet van Algera. Toen het fluitje van de scheidsrechter ging, vloog de vuist van Pruyser verbeten en blij door de lucht. Missie geslaagd.

‘Vandaag kon ik schieten, maar dan denk ik: liever even echt effectief, dan een half schotje. Dat is lekker, zeker als er dan uit gescoord wordt’, reageerde Pruyser, die aangaf dat hij er tegenwoordig bewust mee bezig is en er hard op traint. ‘Ik roep het laatste jaar hard dat ik veel corners wil halen. Want we hebben goede cornerschutters bij Oranje en bij Amsterdam. Die moeten aan het werk gezet worden. ‘

Valentin Verga deed het voetje zoeken hem later na, maar eigenlijk was simpel gezegd het recept van Amsterdam tegen Rotterdam het volgende: voetenzoeker Pruyser de strafcorner laten versieren. En dan mocht Belgische kanon Tanguy Cosyns zijn sloopwerkzaamheden uitvoeren.

Zes goals uit zes strafcorners is de natte droom van elke hockeycoach. Een perfect rendement van honderd procent, dat bijna nooit wordt gehaald. Natuurlijk kwam het ook door Rotterdam, dat na een prima eerste kwart wat al te snel van de leg leek naarmate de score door Amsterdam werd opgevoerd. Het team dat in de eerste seizoenshelft nog indruk maakte, verloor zondag niet alleen op de ranglijst een playoff-plek, maar moest met zeven tegendoelpunten wel tot de laatste druppel de gifbeker leegdrinken. De arme Ierse keeper Mark Ingram zal deze wedstrijd in de nationale hockeytempel niet vergeten.

De tip-in van Teun Rohof over keeper Mark Ingram. Foto: Koen Suyk

Tanguy Cosyns is eerste keuze op de kop van de cirkel

Amsterdam had uiteraard ook wat geluk bij die zes rake strafcorners. De eerste sleep van Tanguy Cosyns werd licht aangeraakt door uitloper Thijs van Dam en ging daardoor onhoudbaar in de goal. De tweede werd direct door Cosyns binnen gepusht. De derde werd met een turn van de Belg klaargelegd voor Boris Burkhardt. De vierde werd verkeerd gestopt, maar de slag van Cosyns raakte een Rotterdamse stick en vloog er daarom in. De vijfde ging via Cosyns naar verdediger Teun Rohof, die binnen tipte en zijn geluk niet op kon. In de laatste seconde ging de bal naar aangever Pruyser, die daarmee terecht de kans op een tweede treffer werd gegund.

Het was zo’n dag waarop elke corner erin ging, maar dat kwam ook door de keuzes van Amsterdam-coach Santi Freixa, die de Belg nadrukkelijk naar voren had geschoven. Wie op het veld of op de kop van de cirkel op zoek was naar het vertrouwde gezicht van de Zuid-Afrikaanse goalgetter Justin Reid-Ross, vond hem niet. Hij is in de hiërarchie nu voorbij gestreefd. In de woorden van Cosyns: ‘Ik ben hier in Amsterdam gestart als derde corner. Nu ben ik de eerste keuze bij Santi. Boris is nu tweede en Justin speelt wat minder. Dat zijn moeilijke beslissingen voor Santi.’

Topsport is hard. Pruyser: ‘Tanguy heeft een hoge conversie. De keuze voor hem is nu gemaakt.’ Cosyns heeft tot nu toe zestien keer gescoord.

Teun Rohof bedankt Cosyns voor de assist. Foto: Koen Suyk

De 7-1 betekent troost in een teleurstellend seizoen

Door de royale zege doet het dit seizoen zo geplaagde Amsterdam nog mee om de play-offs. Het staat binnen vier punten van een playoff-plek, met nog zeven wedstrijden te spelen. Winnen was dan ook een must voor Amsterdam, waar het gelijkspel tegen concurrent Oranje-Rood nog lang na had gesudderd in de hoofden.

Zowel Pruyser als Cosyns begonnen na de drie punten over die teleurstelling. Dat gelijkspel zat de Amsterdammers nog dwars en dat gevoel werd weggespoeld met de overtuigende 7-1 zege. Daarmee hield Amsterdam zichzelf niet alleen in leven voor de play-offs, maar gaf het team zichzelf een schouderklopje in een moeizaam seizoen. Cosyns: ‘Deze week waren we met de strafcorner weer terug naar de basis gegaan. Gewoon naar het midden aangeven. De klassieke dingen doen. Mirco heeft wel vier keer een voetje geraakt. Vandaag was het een goed plan.’