Op 24 juli gaat het hockeytoernooi op de Olympische Spelen in Tokio van start. We blikken met prominenten uit de hockeywereld vooruit op de strijd om het allerhoogste hockeygoud. Vandaag doen we dat met Ellen Hoog (35). De voormalige Oranje-international speelde 233 interlands (zestig goals), maakte drie Olympische Spelen mee en is tijdens de Spelen weer als analist werkzaam voor de NOS.
Begint het olympisch vuurtje al een beetje te branden bij je?
‘Zeker weten. Eigenlijk dacht ik na de uitschakeling van het Nederlands elftal op het EK voetbal al: laat die Spelen maar meteen komen. Ik kijk er altijd enorm naar uit en probeer alle sporten te volgen. In een paar weken tijd gebeurt er zóveel. Ik zit zelfs bij het handboogschieten op het puntje van mijn stoel. Voor mij worden dit de eerste Spelen sinds 2000 die ik weer als buitenstaander meemaak. In 2004 viel ik buiten de olympische selectie maar reisde ik met mijn familie als toeschouwer naar Athene en in 2008, 2012 en 2016 was ik er als international zelf bij.’
Net als tijdens het afgelopen EK volg jij als analist van de NOS de wedstrijden van de Oranje Dames. Betekent dat ook dat je middenin de nacht in een studio naar hockey zit te kijken?
‘Op dit moment is het nog niet duidelijk hoe we de analyses rond de duels verzorgen. De wedstrijden worden sowieso allemaal live uitgezonden bij de NOS, maar we denken nog na over manier waarop we de voor- en nabeschouwingen brengen. Als dat betekent dat ik na middernacht naar Hilversum moet rijden, dan moet ik misschien overwegen in de avond een paar uur te slapen, haha.’
Wat gaan we als tv-kijker merken van de factor corona bij deze Spelen?
‘Weinig. Gelukkig mogen er toeschouwers op de tribunes zitten, dat geeft tenminste een vertrouwd beeld als kijker. Wel jammer dat er geen buitenlandse fans mogen komen. In 2012 in Londen kleurden de tribunes elke keer oranje als wij moesten spelen. Dat zal nu niet zo zijn. De sporters zullen veel meer last hebben van alle beperkende maatregelen. Normaal zit je in een prettige olympische bubbel, maar nu komt daar nog eens een vervelende coronabubbel bij. Da’s pittig. Het contact en spontane vriendschappen met andere sporters die de Spelen zo’n magische glans geeft, zal nu ontbreken.’
Wat is jouw persoonlijke hoogtepunt tijdens de Spelen?
‘Dat is de halve finale van 2012 tegen Nieuw-Zeeland in Londen. We kwamen twee keer op achterstand en speelden uiteindelijk heel moeizaam 2-2. Dat betekende shoot-outs voor een plek in de finale. Het is de wedstrijd waarin Maartje Paumen de groep toesprak met haar bekende speech over de loodzware voorbereiding die we in de bergen bij het Spaanse Alicante hadden gehad. ‘We hebben niet voor niets die berg op en neer gerend!‘, schreeuwde ze. Uiteindelijk wonnen we van Nieuw-Zeeland (na een glansrol voor keeper Joyce Sombroek kwam de beslissende shoot-out van de stick van Hoog, red). De ontlading was toen nog groter dan tijdens de finale die we met 2-0 van Argentinië wonnen. In Londen speelden we niet bepaald ons beste hockey, maar door de hechte onderlinge band sleepten we elkaar erdoorheen.’
Even vooruitspoelen naar nu: wie wordt olympisch kampioen bij de vrouwen?
‘Nederland, dat mag je natuurlijk verwachten. Oranje heeft de afgelopen jaren alles gewonnen wat er te winnen viel. De samenstelling van de selectie is al jaren hetzelfde, de groep is sterk en stabiel. Ik denk wel dat Oranje er minder goed voor staat dan een jaar geleden. Dat heeft te maken met de blessures van Xan de Waard, Lidewij Welten en Ireen van den Assem. Ze zijn erbij in Tokio, maar zijn natuurlijk nog niet volledig wedstrijdfit. Ik ben benieuwd hoe dat uitpakt, zeker met de hitte in Tokio.’
En wie wordt olympisch kampioen bij de mannen?
‘Het mannentoernooi laat zich minder gemakkelijk voorspellen. De concurrentie is enorm en de verschillen zijn klein. Ik verwacht veel wedstrijden die via shoot-outs beslist worden. Ik zie een finale voor me tussen Australië en Nederland. Ik ben positief verrast over het niveau dat Oranje op het afgelopen EK liet zien. Het team oogt hecht en fris. Dat extra jaartje richting de Spelen heeft voor de groep goed uitgepakt. Ik zie de Belgen geen goud winnen. Ik vond ze flink tegenvallen op het EK en stond ervan te kijken dat Thomas Briels niet tot de selectie behoort.’
Naar welke Oranje-speelsters kijk jij het meeste uit?
‘Ik kijk graag naar Xan en Lidewij. Xan vanwege haar slimmigheidjes, haar balaannames en haar passing. En Lidewij uiteraard vanwege haar loopacties met de bal. Die twee voegen iets extra’s toe aan Oranje. Verder geniet ik van de jeugdigheid van Felice Albers. Ze heeft een geweldige start als international en ik ben benieuwd hoe onbevangen zij in Tokio kan blijven spelen, zeker als er meer druk op wedstrijden komt te staan. Voor mij had Stella van Gils ook bij de selectie mogen zitten. Een paar jonge, onervaren speelsters erbij, dat komt vaak de groepsdynamiek en de sfeer ten goede.
Verder zal Frédérique Matla veel aandacht opeisen. Zij moet in dit Oranje voor de doelpunten zorgen. Dat zal best lastig worden, want steeds meer tegenstanders zullen zich beter op haar instellen. Het is bijzonder om te zien hoe weinig zij nodig heeft om een doelpunt te kunnen maken. Ze is supereffectief.’
Van wie mogen we wat verwachten bij de Oranje Heren?
‘Robbert Kemperman heeft een sterk EK heeft gespeeld. En aangezien ik veel shoot-outs verwacht, denk ik dat Pirmin Blaak weer een hoofdrol zou kunnen gaan spelen in Tokio. Het zou mooi zijn als hij zijn vorm van het EK kan doortrekken naar de Spelen.’
1 Reactie
JMJFijen
Wie gaat er met goud beladen bij bij de dames naar huis in Tokio? kennelijk zegt dan hockeyminnend bijna volmondig " Oranje natuurlijk". Nou beste mensen zo zeker is dat echt niet. Oke, Oranje heeft een berengoed. met een n. team , maar verkijk je niet op de tegenstandsters. Geloof me dat alle toplanden het de dames van Oranje zo moeilijk of erger zo zuur mogelijk maken. Hopelijk zonder blessureleed. We hopen met zijn allen dat Lidewij er ook bij is. Scheelt een slok of twee slokken op een borrel zou vader Martin Welten zeggen. Niet verliezen van Oranje voelt bij de tegenstandsters aan als een mini medaille. Ook het behalen van vorige gouden en zilveren medailles ging dit niet zonder slag of stoot,soms zelfs met een beetje geluk of pech. Voor het gemak vergeten we dat wel eens Josine op goal vind ik gerechtvaardigd , Sanne Koolen als sluitpost zeer betrouwbaar, nu reserve vind ik jammer........het zij zo. Natuurlijk houdt Anne Veenendaat een kater over van de beslissing van Annan. Nederland heeft twee Keien tussen de palen staan maar de beste Kei is toch Amersfoortse kei. We wensen de meiden, coach en staf veel hockeyplezier en zien uit naar veel schoons. Groet van...........Sjang