Getroffen Belgen herpakken zich: ‘We speelden ook voor Alex’

Het was dinsdag een WK-dag met twee gezichten voor België. De wereldkampioen zag ’s middags doelpuntenmachine Alexander Hendrickx definitief afhaken. Een halve dag later verzekerden de Red Lions zich van een plek in de halve finales door met 2-0 te winnen van Nieuw-Zeeland. Na afloop ging het vooral over de man die er niet was.

De Belgische aanvaller Florent Van Aubel gaf het vrij snel toe. Zijn blik was tijdens de kwartfinale tegen Nieuw-Zeeland geregeld gericht naar de tribune. Naar het vak rechts naast het doel. Want daar zat-ie. Zijn teamgenoot bij België en Pinoké. Zijn buddy Alexander Hendrickx.

Naast reserve-speler Thibeau Stockbroekx en Hendrickx’ vader Robbie, waar ook ter wereld een trouwe supporter. Nu was-ie vooral steun en toeverlaat voor zijn zoon, die tegen Japan een kruisbandblessure opliep. Na dagen vol onduidelijkheid en testen, moest er op de wedstrijddag duidelijkheid komen. Die kwam er ook, in negatieve zin. Er ging een streep door de naam van Hendrickx, die er zeker zes weken uitligt.

Boon opende dinsdag de score. Foto: Willem Vernes

Boon en Luypaert als voornaamste cornermannen

‘Op het moment dat hij zich blesseerde, voelde je dat de ploeg een tik kreeg’, vertelt Van Aubel. ‘Alex is de laatste jaren heel bepalend geweest voor ons. In de prijzen die we met elkaar hebben gepakt, heeft hij een heel groot aandeel. Vandaag speelden we ook voor Alex. Het was dan ook mooi dat de eerste corner erin ging.’

Die corner, al vroeg in de wedstrijd, werd binnengepusht door Tom Boon. De spits deelt de voornaamste verantwoordelijkheid op de kop van de cirkel met Loïck Luypaert. De Belgen hebben daarnaast nog Tanguy Cosyns achter de hand. Zakelijk gezien prima oplossingen. Maar er waren ook emoties, zeker bij de mensen die dichtbij de cornerman staan. Van Aubel: ‘Dat Alex uitviel, raakt mij ook als mens. Hij is een goede vriend van mij. Hij is een van de belangrijkste redenen dat ik naar Pinoké ben gekomen. Als die persoon zijn passie niet kan uitoefenen, doet dat iets met je.’

‘Als groep hebben we daar over gesproken. Het voelt alsof een familielid er niet bij is. Ik vind dat we goed met Alex zijn afwezigheid om zijn gegaan. We speelden tegen Nieuw-Zeeland een extreem goede eerste helft. Al hadden we wel een 3-0 voorsprong mogen nemen. Daarna gaven we de controle af en toe weg en kreeg Nieuw-Zeeland kansen. We moeten kijken hoe we die grip langer kunnen vasthouden.’

De tegenslag bracht de groep ook dichterbij elkaar. Van Aubel, dinsdag goed voor de 2-0, maakt de vergelijking met het vorige WK. Toen overleed de vader van middenvelder Simon Gougnard tijdens het toernooi, in de nacht voor de halve finale. Ook toen sloeg België de armen ineen. Het resultaat is bekend. Die halve finale tegen Engeland werd gewonnen. En de eindstrijd tegen Nederland ook. 

Op de tribune met donkere pet: Alexander Hendrickx. Foto: Willem Vernes

De burenruzie die lonkt

Ook dit WK lonkt een Derby der Lage Landen. Als Oranje woensdagmiddag van Zuid-Korea wint, staat de burenclash ook deze editie op het menu. ‘We hebben dit toernooi al meerdere verrassingen gezien, maar we gaan er vanuit dat onze halve finale tegen Nederland is’, stelt Van Aubel.

‘Sinds de Olympische Spelen staat er natuurlijk een compleet andere ploeg. Je voelt de gretigheid, dat die jongens graag willen. Ze hebben ons al een paar keer verslagen, sindsdien. Ze hebben een goede groep, die wij niet zullen onderschatten. Voor hen is Zuid-Korea een eerste test, nadat ze zonder problemen door de poulefase zijn gecruised. Ik zou het mooi vinden om Nederland hier tegen te komen. Dat zou een prachtige halve finale zijn.’