Het is Jong Oranje Heren zaterdagmiddag niet gelukt om het vierlandentoernooi in Terrassa met een zege af te sluiten. De ploeg van bondscoach Michiel van der Struijk moest in de strijd om de derde plek buigen voor Spanje, dat met 2-4 te sterk was. Bij rust stond het al 1-4 voor de Spanjaarden.
De zeperd tegen Spanje betekende de derde nederlaag op rij voor Oranje, na eerdere verliesbeurten tegen België (0-2) en Duitsland (3-4). Alleen de openingswedstrijd tegen Spanje leverde de volle winst op (5-4). Anders dan de uitslagen doen vermoeden was er op het veldspel van Nederland niet zoveel aan te merken. Op het benutten van kansen des te meer, zo weet ook Alexander Schop.
‘Op het duel met België na zijn we telkens de betere ploeg geweest’, zegt de aanvaller van Rotterdam een uurtje na de verloren troostfinale. ‘Ook vandaag tegen Spanje creëren we weer veel kansen en halen we veel strafcorners, maar het probleem is dat we niet efficiënt genoeg zijn. Aan de andere kant zie je dat we weinig kansen weggeven, maar dat die enkele kans wel vaak afgestraft wordt door de tegenstander. Daar is dus ook nog winst te behalen.’
Alexander Schop legt aan voor een backhandschot. Foto: Steven van Battum
Ineens in ondertal
Volgens Schop moeten hij en zijn teamgenoten ook nog wat slimmer en professioneler spelen. In de slotfase tegen Spanje maakte Nederland – na een veel betere tweede dan eerste helft – nadrukkelijk jacht op meer doelpunten, maar bewees de ploeg zichzelf daarin een slechte dienst. Schop: ‘In de laatste minuten lopen we op een ongelukkig moment tegen een gele kaart aan, waardoor we ineens in ondertal kwamen te staan. Dat helpt natuurlijk niet wanneer je volle bak wilt spelen om de achterstand te verkleinen.’
Met welk gevoel stappen Schop en zijn teamgenoten nu op zondag weer het vliegtuig terug naar Nederland in na drie opeenvolgende nederlagen en een vierde plaats in Terrassa? ‘Het was heel duidelijk: we kwamen hier om te winnen’, zegt Schop. ‘Dat we uiteindelijk vierde worden, is een enorme teleurstelling. Zo voelt iedereen dat. Maar we staan er positief in. Het teamgevoel is tijdens dit toernooi enorm gegroeid en we weten heel goed waaraan we moeten werken. Deze ploeg heeft veel potentie en dat gaat er echt wel uitkomen met jongens die stuk voor stuk in de sterkste competitie ter wereld spelen.’
Persoonlijk succesje
In persoonlijk opzicht was het toernooi in Terrassa voor Schop juist wél een succes. De jonge aanvaller maakte na zijn tweede (!) kruisbandblessure in korte tijd en een maandenlange revalidatie voor het eerst weer minuten in een officiële wedstrijd. Dat voelde heerlijk, en niet alleen vanwege zijn doelpunt vlak vóór rust.
Schop: ‘Aan het einde van de reguliere competitie in april en mei was ik nog niet fit genoeg om mijn rentree op het veld te maken, maar ik ben blij dat dat nu wel gebeurd is. Het ging goed, ik heb nergens last van. Ik spring weer op alle ballen, haha. Ik heb mijn tweede revalidatie ook heel zorgvuldig opgebouwd. Ik ben 45 procent sterker dan na mijn eerste revalidatie. Ik heb de afgelopen jaren heel wat jeugdinterlands en toernooien moeten missen, maar ben de bondscoach dankbaar dat ik er nu weer bij kon zijn.’
Dit bericht bekijken op Instagram
Jong Oranje – Spanje 2-4
0-1
0-2
0-3
1-3 Alexander Schop
1-4
2-4 Sheldon Shouten
Uitslagen
| Jong Oranje Dames | Jong Oranje Heren | |
| 5 juli | Nederland – Ierland 2-0 | Nederland – Spanje 5-4 |
| 6 juli | Nederland – België 3-0 | |
| 7 juli | België – Nederland 2-0 | |
| 8 juli | Duitsland – Nederland 4-3 | |
| 9 juli | Nederland – Spanje 5-1 | |
| 10 juli | Duitsland – Nederland (Volg hier de livestream) | Nederland-Spanje 2-4 |
25 Reacties
SanderE
Probleem van de Nederlandse (mannen) sport. “We staan er positief in..” Het mag iets minder positief maar juist met meer temperament en beleving. En niet tevreden zijn met een vierde plaats omdat het vertrouwen er zogenaamd is.
g-hockeyfan
We zijn de afgelopen tijd erg kritisch geweest over JO. Maar we kunnen ook respecteren dat arrogant positief zelfvertrouwen (een winnende superieure mentaliteit?) in sommige situaties ook een positieve eigenschap kan zijn. 🤷
Boearco
Kom op jongens. Het is een proces. 😬
maaja
In NL kunnen we putten uit zo'n 30xzoveel (gok) hockeyende jongens dan in de landen om ons heen.....dan is het vreemd dat we deze landen niet kunnen verslaan.... Lekker pappen en nathouden zou ik zeggen.
RobV
Oef, dit is toch niet best. Dit mag je echt niet drie keer achter elkaar overkomen, dat je denkt niet minder te zijn maar toch steeds aan het kortste eind trekt. Ik denk sowieso dat ze ook eens wat kritischer naar de coach mogen kijken. Dit is niet goed genoeg.
edraket
Die oranje teams zijn bijna allemaal sinds de C jeugd van de zelfde samenstelling. Ons kent ons. Zowel bij de spelers als de bondscoaches is het een besloten intern circuit. Dus niet raar dat ze internationaal steeds minder in de pap te brokkelen hebben.
misha-van-oostveen
Misschien moeten we een keer hardop uitspreken dat onze jeugdopleiding onvoldoende is en alleen maar gebaseerd is op positie en wedstrijd spelletjes en veel te weinig op basistechnieken en alles op 100% op snelheid leren doen. De jeugdtrainers zijn van een discutabel niveau.
SanderE
Helemaal eens. Het niveau trainers zie ik ook terug bij in ieder geval een aantal opleidingsteams in NL. Individueel komen we daar echt te kort. De verschillen internationaal zijn ook steeds duidelijker. België en Duitsland hebben duidelijk behendigere spelers dan NL. Zowel technisch als motorisch.
paulvandijk
Voor Ali na zijn twee kruisbandblessures (Victoria JA1 en Rotterdam H1) een prachtig persoonlijk succes met deze rentree, over gebrek aan mentaliteit bij hem in ieder geval niets te klagen.
Maxiking
Gelukkig staan de beste stuurlui aan wal, aan alle commentaren hier te zien.
Linksbuiten
De functie van deze pagina's is, dat belangstellenden er iets over mogen zeggen en van vinden. Uit de reacties van JO heren kunnen we afleiden dat Nederland dit toernooi dik gewonnen zou hebben als hockey een jurysport was. Dat 'beste stuurlui' opmerkinkje zou dus betekenen dat iedereen verder zijn mond moet houden. Dan kun je bijvoorbeeld ook wel stoppen met de sportjournalistiek. Die doen tenslotte ook niet mee, hè?
Boearco
Linksbuiten, je gaat toch niet in op wat Maxiking hier neerkalkt. Het is prima dat er kritische geluiden zijn. Beter dan al die hockeynerds die alleen maar positief zijn, om bij de meute te mogen horen.
SanderE
Maar het is natuurlijk wel te makkelijk alles op een coach af te schuiven. Natuurlijk mag je een mening hebben die daar in de buurt ligt, maar als je niet (in)direct betrokken bent dan is het moeilijk spreken. Zeker als we de wedstrijden niet gezien hebben. Breder gezien zijn er natuurlijk wel wat vraagstukken die hier ook benoemd worden.
misha-van-oostveen
Volgens mij wordt niet overal de coach genoemd. Dit ligt veel dieper.
Mark Bouwman
Selectie systeem nationale juniorenteams is door de jaren heen te gesloten gebleven, waardoor talent gemist wordt en verloren gaat, zelfs met het systeem van na-selectie. Als je "er in zit" blijft je er veelal in: de deur is - althans zo lijkt het - dicht voor concurrende goede spelers. Bovendien heeft de aanzuigende werking van een aantal landelijke junioren clubteams ook niet bepaald een verfrissende en grootse ontwikkeling van "winnend talent" gebracht, misschien is het zelfs contraproductief. Qua inspanning is het wel heerlijk in een sterk team te spelen: je hoeft op een paar wedstrijden toch minder hard te knokken voor een overwinning. Lijkt me ook niet echt bevorderlijk voor je ontwikkeling. Ik heb de laatste jaren nu niet echt zoiets van dat de nationale jeugdteams het beter doen dankzij de landelijke topcompetities.....
Gekkie123
Kijkt de bond wel naar de resultaten van de coach want dit kan echt niet meer. 4de als Nederland wat voor tqcktiek bedenkt Struijk??? Ik ben erg negatief maar dit kan toch niet
Avdd
Hockey is een vrouwensport in Nederland. Als ik bij de hockey jongste jeugd kijk zie ik veel meer meisjes en de als er jongens op hockey zitten zijn het over het algemeen toch nerds (sorry voor mijn taalgebruik) Kijk ik bij de voetbaljeugd daar in tegen zie ik na verhouding veel meer motorisch atletische kinderen met een enorme drive. Dus ja wij kunnen uit heel veel kinderen selecteren maar als 10% van onze aanwas potentie heeft is dat dus gelijk aan de andere landen, andere landen die breedtesport een vies woord vinden. Mand
slbal
Helaas zie je bij het Nederlands elftal voetbal dan niet zoveel goed motorisch ontwikkelde jongens rondlopen. Alhoewel, hun schwalbes zijn wel voorbeeldig! En arrogantie zit er ook meteen in
SanderE
Zal best zo zijn. Maar Nederlands elftal voetbal mannen heeft dezelfde problemen. Het is een Nederlands probleem. Pamper mentaliteit. Ook bij de voetbal mannen een laag gehalte winnaars mentaliteit. En om kampioen te worden hebben we dit nodig.
rustaaagh
Volledig eens met Bouwman. @Avdd, Er zijn idd veel meer meisjes, maar er zijn genoeg jongens. Ook motorisch goede jongens. Maar zolang clubs selecteren vanaf de jongste jeugd, mis je een heleboel talent. Over het algemeen worden dan alleen maar de grote sterke jongens geselecteerd.
Boearco
Bij verenigingen wordt nauwelijks iets gemist aan talent. Ze moeten alleen wel de kans krijgen van de coaches bij de KNHB. Dat is nog niet zo makkelijk. Selecties zijn namelijk momentopnames. Dat breed selecteren wat een aantal verenigingen nu een aantal jaren achter elkaar doen, heeft op nog geen enkele wijze rendement opgeleverd. Je ziet vooral talentvolle kinderen afhaken (vooral jongens) als ze met minder goede hockeyers samen moeten spelen. Bij voetbal beginnen ze op jongere leeftijd al met competitie. Dat trekt vooral jongens aan. De resultaten van JOH hebben niks te maken met de bondscoach. Je mag tegenwoordig ook niet meer vragen aan jonge spelers of ze gewonnen hebben. Standen en uitslagen worden niet eens bijgehouden. Het leren winnen van wedstrijden is ook een onderdeel van opleiden. In andere gevallen krijg je dus dit soort geleuter zoals in dit artikel. We waren wel beter…
Avdd
Helemaal eens met Boearco. Dat softe gedoe wat je ook terugziet in de maatschappij heeft hier ook zeker debet aan.
Runa Honig
Keuzestress is ook onderdeel van het mentale probleem. De verwachtingen van het leven zijn hoog, dus je wil niets missen en zo weinig mogelijk beperkingen. En tja, dan kan je in jong oranje zitten, maar dan wil je ook lid van een studentenvereniging worden, moet je sociaal doen in je huis en dan wil je ook je studie nog halen enz. Kortom, heel veel afleiding. Tophockey is een way of life, maar alleen de echte toppers kunnen de offers brengen. De rest vindt een paar jaar tophockey gewoon een chill beleving, waarmee je stopt als je geen zin meer hebt.
hockey-coach
zo te lezen weet iedereen alles... en anders is er wel een (negatieve) mening. hoe weten wij wat er nu is gebeurd? Wat weten we over de voorbereiding? Wat over wat dit team als target had gesteld? Ik kan me een beetje reacties voorstellen maar dit had voorkomen kunnen worden door een meer kritisch interview af te nemen? Vragen wat de doelstelling waren (aan het management team), daarna doorvragen; waarom zo veel goals tegen. waarom gaan er zo veel strafcorners er (niet) in? etc. Dit soort artikelen vraagt om dit soort reacties..