Het duurde zo’n drie kwarten voor de toeschouwers van de Champions Trophy een vleugje van de enorme, soms krankzinnige rivaliteit tussen India en Pakistan zagen. Maar toen zat iedereen even op het puntje van zijn stoel, in de wedstrijd die India uiteindelijk geflatteerd met 4-0 won van de ploeg van Roelant Oltmans.
Aan het begin van het vierde kwart, bij een 1-0 voorsprong van India, voelde je vanaf de tribune opeens dat er iets ging gebeuren in de strijd tussen de twee voormalige grootmachten, die niet meer zo goed zijn als vroeger, maar nog altijd de grootste aartsrivalen binnen het hockey zijn.
Of het nou de gevaarlijke dribbel van de Pakistaanse speler Ali Shan was. Of de veel te hoge voorzet van Surender Kumar van India, tot onbegrip en frustratie van zijn twee teamgenoten voor het doel, die hem vermanend toespraken. Er gebeurde opeens genoeg. Het ene na het andere balverlies op het middenveld. Een counter die in een andere counter overvloeide. Het spel werd onrustiger. Rommeliger.
Roelant Oltmans spreekt zijn spelers toe. Foto: Koen Suyk
Opeens zag je hoe belangrijk deze wedstrijd was
Het was uiteindelijk een schitterende diepe pass van Simranjeet Singh vanaf zijn eigen helft – net achter de middenlijn – waarmee zijn teamgenoot Dilpreet Singh vrij voor de goal kwam te staan. Twee Pakistaanse verdedigers waren hem uit het oog verloren en renden hulpeloos achter hem aan. Het publiek begon al te joelen toen Dilpreet Singh de bal aannam. Koelbloedig schoof hij de bal langs de keeper. En toen gebeurde het. Toen zag je hoe belangrijk deze wedstrijd is. Dilpreet Singh viel op de grond, stond meteen op en smeet zijn stick snoeihard in de lucht.
Het was zoeken naar een moment als dit, in de wedstrijd waarvan de rivaliteit vooral voor rust niet meteen afdroop. Dat kwam misschien vooral door het decor voor een klassieker, dat in Breda toch anders is dan in Azië. Er viel ook geen gele of zelfs geen groene kaart. Maar dít, deze goal, was zo’n moment. De 2-0 bleek voor de Pakistanen, die met een vliegende keeper gingen spelen, al snel het breekpunt. In de laatste paar minuten scoorde India nog twee keer, waarvan één keer in de zoemer. Een doelpunt waarvan de videoscheidsrechter moest controleren of hij wel binnen de tijd was gemaakt.
De spelers van India juichen na een doelpunt. Foto: Willem Vernes
Aanvallende onmacht van Pakistan
‘Ik word er niet meer warm of koud van. Ook niet als ik met 4-0 verlies’, zei Pakistan-coach Roelant Oltmans, die vorig jaar nog bondscoach van India was en vandaag min of meer ten onder ging tegen een ploeg die hij in de basis zelf heeft neergezet. ‘Ik kijk door de uitslag heen. Ik had mijn keeper er ook niet af kunnen halen en de uitslag op 2-0 kunnen houden. Maar dat zit niet in mij. In de periode dat het 1-0 stond hebben we gedomineerd en voldoende kansen gecreëerd om in ieder geval één goal te maken. India deed niks meer, tot het moment dat die counter viel. Dat was het nekschot.’
Voor de wedstrijd gaf Oltmans zijn ploeg de boodschap mee dat het aan hén was om te laten zien dat zij hier wel degelijk thuis horen. Ondanks dat Pakistan als oprichter van de Champions Trophy een wildcard voor deze laatste editie had gekregen. Het was de vraag in hoeverre Pakistan dit toernooi geen flater zou slaan. Wat dat betreft zakte Pakistan tegen India allerminst door het ijs. Tot aan de cirkel was het spel soms best aardig. Geen wereldtop, dat zeker niet, maar genoeg om het India lastig te maken.
Vooral de aanvallende onmacht van Pakistan viel op. Keer op keer werd een counter slecht uitgespeeld. Er werden verkeerde keuzes gemaakt. Een bal voorgegeven die op doel had gemoeten. Een schot dat beter niet gelost had kunnen worden. De Pakistaanse aanvallers bleken ook geen uitblinkers in het halen van strafcorners, dat ondanks het gedribbel en gepriegel slechts één keer lukte.
Supporters van India. Foto: Willem Vernes
Het is elke keer hetzelfde liedje. We komen eerst met 1-0 achter, dan beginnen we pas te hockeyen. Roelant Oltmans
Na de 1-0 van India in de 25ste minuut, een tip-in van Ramandeep Singh, brak de beste fase van Pakistan aan. Een fase waarin het domineerde en kansen creëerde. Een aanval die Oranje-Rood-speler Muhammad Rizwan van achteruit opzette, strandde knullig in de cirkel. Een backhandschot ging naast. Een tip-in op goal werd door keeper Sreejesh Parattu uit de hoek gered. Het duurde tot de 41ste minuut voor Pakistaan een corner haalde. Mubashar Ali pushte hem over. Het was de laatste grote kans voordat aan de andere kant van het veld de 2-0 viel en de wedstrijd was beslist.
Oltmans: ‘Dit is zonde. We spelen nu nog tegen de nummers één, twee en drie van de wereld. Dat zegt genoeg over hoe moeilijk we het gaan krijgen. Maar we zijn deze wedstrijd niet afgegaan. Dat vind ik belangrijk. We hebben in fases goed gespeeld. We moeten die fase alleen zien te verlengen. Met name aan het begin van de wedstrijd moeten we scherper voor de dag komen. Dat heb ik ook in onze oefenwedstrijden gezien. Het is elke keer hetzelfde liedje. We komen eerst met 1-0 achter, dan beginnen we pas te hockeyen. Dat moet echt anders.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.