Pasha Gademan, de Nederlandse getuige van Duits sprookje

Eén Nederlander vertrok zondagavond niet met een bronzen, maar met een gouden plak vanuit Bhubaneswar. Pasha Gademan mocht als assistent van de Duitsland de WK-beker optillen. De eerste hoofdprijs na een periode van Duitse droogte, met een glansrol voor ‘papa’ Niklas Wellen. 

Het was een heerlijke chaos, zondagavond na die schitterende finale tussen Duitsland en België. De Duitse, kersverse wereldkampioenen lieten zich gretig interviewen door de Indiase media, uiteraard tot de laatste snik massaal aanwezig op het WK. Vooral Wellen, de beste speler van het toernooi was een gewild slachtoffer. Stuk voor stuk liepen ze langs de camera van tv-station ARD, dat alleen voor de finaledag was overgekomen uit New Delhi. Routinier Martin Zwicker deed z’n interviews terwijl toernooimascotte Olly – een olijke schildpad – uit zijn broek hing.

Vanuit het feestgeweld op het veld dook op Gademan op. De oud-coach van Almere is sinds een jaar assistent bij Die Honamas, die zondag hun eerste titel pakten sinds 2013, toen ze het EK wonnen. ‘Ze werden ingehaald door andere landen, die de sport professioneler aanpakten dan wij. Duitsland zocht naar een nieuwe identiteit na hun succesvolle periode in het begin van deze eeuw.’

Gademan met hoofdcoach André Henning. Foto: Willem Vernes

De sleutel tot dit nieuwe hoogtepunt in het Duitse hockey werd gevonden door bondscoach André Henning. Hij en Gademan zijn twee handen op een buik. Ook bij de Duitse topclub Rot-Weiss Köln werken én het Canadese nationale team werkten de twee samen samen. ‘We zijn nog betere vrienden dan collega’s’, onderstreept Gademan de band tussen de twee. 

‘André faciliteert de jongens om hun potentie waar te maken. We komen bijvoorbeeld veel vaker samen dan voorheen. Omdat onze spelers verdeeld zijn over een groot land, kunnen we niet wekelijks met elkaar trainen, zoals Nederland en België wel doen. Om elkaar meer te zien, hebben we bijvoorbeeld richting dit WK de voorbereidingstijd verlengd, dat kon ook omdat de competitie stil lag. Vroeger draaide Duitsland een voorbereiding van twee weken en dat was dat. Nu ben ik vanaf 24 oktober tien dagen thuis geweest, omdat we ook in de Pro League moesten spelen.’

Foto: Willem Vernes

Het interview wordt even onderbroken voor de zoveelste succesfoto van de staf, waartoe ook Jamilon Mülders behoort. De voormalige bondscoach van de Oranjevrouwen vierde in Bhubaneswar zijn tweede wereldtitel binnen zeven maanden. In de Indiase tempelstad kreeg Duitsland een cultstatus dankzij hun fantastische comebacks. In zowel de kwart-, de halve en de ‘hele’ finale kwam de ploeg terug van een achterstand van twee doelpunten verschil.

‘Misschien starten we gewoon zwak’, lacht Gademan, als hij terug gerend is van het erepodium. ‘We hebben enorm gewerkt aan de mentale weerbaarheid van de ploeg. Blijven geloven in jezelf. En we hebben bewust richting het toernooi vaak zwaar getraind, om aan het eind van de wedstrijd nog wat extra’s te geven. Het is natuurlijk ook heel simpel: als je een keer slaagt in zo’n comeback, heb je de rest van het toernooi het gevoel dat je dat nog een keer kan doen. Ik had niet verwacht dat het zo mooi zou worden. Eigenlijk dacht ik dat dit toernooi nog te vroeg kwam om zo succesvol te zijn.’

Niklas Wellen: de beste speler van dit toernooi, die vader werd. Foto: Willem Vernes

De ontmoeting tussen Wellen en zijn zoon

De hoofdrol in het Duitse hockeysprookje in India was weggelegd voor Niklas Wellen. De spits, vorig seizoen nog bij Pinoké actief, werd volkomen terecht officieel uitgeroepen tot de uitblinker van dit WK. Bovendien maakte hij zeven doelpunten, waaronder de winnende tegen Australië in de halve eindstrijd, zes seconden voor tijd. 

Maar dat was niet het meest bijzondere dat Wellen overkwam. Hij werd, op het moment dat hij zelf de poulewedstrijd tegen België speelde, vader tijdens het WK. Zijn vrouw Kim schonk hem een zoon, Carlo. ‘Als je zo’n zware opoffering maakt om niet bij de geboorte van je eerste kind te zijn, rest ons als ploeg maar één ding: ervoor zorgen dat we hem zo goed mogelijk faciliteren’, vindt Gademan. ‘Hij was de beste dit toernooi. Dat was-ie ook vorig seizoen in de Hoofdklasse. Hij is creatief, mentaal sterk en staat altijd aan.’ 

‘Ik hoop dat zijn kind later trots is op de bijzondere prestatie van zijn vader. Niklas gun ik nu vooral de eerste ontmoeting met zijn zoon, die hij straks voor het eerst gaat ontmoeten. Als wereldkampioen.’