Roos Knijff is blij dat ze weer keept, ook al zijn het halve wedstrijden

Ze was voorbestemd om hockeylegende Maddie Hinch op te volgen in het doel van SCHC, maar inmiddels keept Roos Knijff (22) haar wedstrijden in de Belgische competitie bij Dragons. ‘Ik heb geleerd met tegenslagen om te gaan.’

Vanaf haar linkeroor loopt afgelopen zondagmiddag langs haar wang en richting haar mond een zendmicrofoon. Het is even wennen om de talentvolle keepster zo te zien. Het is alsof ze ieder moment een telefoonnummer kan intoetsen om een willekeurig persoon onverwacht en ongewenst te overvallen met een aanbieding van een of andere energiemaatschappij.

In plaats van in een callcenter staat ze aan een tafel met een camera en een lamp op haar gericht. Ze wordt geïnterviewd voor de livestream van Royal Victory tegen Dragons. De wedstijd staat op het punt van beginnen, maar Knijff heeft zeeën van tijd. Ze hoeft geen ballen tegen te houden. Ze is geblesseerd.

Roos Knijff op het veld van SCHC samen met Maddie Hinch. Foto: Koen Suyk

‘Die knieblessure was een enorme klap voor me’

Ze hoopt aanstaande zondag de laatste wedstrijd voor de winterstop weer te kunnen spelen, omdat de klachten die ze sinds kort aan haar rechterknie heeft licht zijn. Het is dezelfde knie die haar ooit belemmerde eerste keepster van Stichtsche te worden. Vandaar dat het extra belangrijk is om daar nu voorzichtig mee om te gaan.

In Bilthoven was Knijff drie jaar lang tweede keus achter drievoudig Wereldkeepster van het Jaar en Brits international Maddie Hinch. Nadat Hinch in de zomer van 2019 terug naar Engeland ging, was Knijff beloofd haar op te volgen. Maar al in juni kon door die plannen een streep worden gezet. Een duik naar een bal op de training van Jong Oranje eindigde in een afgescheurde voorste kruisband. Het seizoen was nog niet eens begonnen, of voor Knijff was het al voorbij.

‘Dat was een enorme klap voor me. Ik heb het daar heel moeilijk mee gehad’, vertelt de keepster, die in plaats van achterom liever vooruit kijkt. ‘Wat ik wilde voorkomen, is dat ik erin bleef hangen. Op een gegeven moment moet je door. Gelukkig heb ik de knop omgezet. Achteraf kan ik wel zeggen dat ik ervan heb geleerd. Ik weet nu beter met tegenslagen om te gaan en bepaalde dingen in perspectief te zien.’

Je moet er hier in België als keepster iedere wedstrijd staan. Eerlijk is eerlijk: bij Stichtsche is dat niet zo.

Door de komst van Alexandra Heerbaart was een plek onder de lat bij SCHC geen zekerheid meer. Knijff koos ervoor de concurrentiestrijd niet aan te gaan en een andere weg te bewandelen. ‘Ik was toe aan een nieuwe start. Zeker nadat ik een jaar niet gespeeld had. Daarom heb ik voor Dragons gekozen. Onder meer omdat de Belgische competitie voor mij heel interessant is. De ploegen zijn meer aan elkaar gewaagd dan in Nederland. Je krijgt als keepster veel ballen, je moet er iedere wedstrijd staan. Eerlijk is eerlijk: bij Stichtsche is dat niet zo. Bij Dragons leer ik op een andere manier meer.’

Roos Knijff te gast bij de livestream van Royal Victory tegen Dragons. Foto: Willem Vernes

Het ligt zo dichtbij elkaar, dat we geen eerste keepster aan kunnen wijzen. Daarom keepen ze om en om Coach Robert Justus

Knijff verhuisde het afgelopen jaar naar Antwerpen. Ze bouwde ondanks het coronavirus een leven op in België en speelde na een jaar blessureleed eindelijk weer een hockeywedstrijd. Maar duidelijk is inmiddels ook dat niet alles haar over de grens komt aanwaaien. Vooralsnog heeft ze de concurrentiestrijd voor de rol als eerste keepster niet gewonnen. Ze wisselt de kwarten af met de Belgische goalie Marie Goethals.

‘Bij mij is het heel simpel’, zegt haar coach Robert Justus, die in het verleden bij onder meer Pinoké werkte. ‘De beste spelers spelen. Dat geldt dus ook keepers. Valerie Magis is bijvoorbeeld zó goed, dat ze speelt. Punt. Maar sinds Roos bij ons is, is het niveau van Marie erg omhoog gegaan. We houden het hele seizoen al hun statistieken bij. Het is niet zo dat we tegen Roos kunnen zeggen dat ze structureel beter is. Het ligt zo dichtbij elkaar, dat we geen eerste keepster aan kunnen wijzen. Daarom keepen ze om en om.’

Knijff zegt er begrip voor te hebben. ‘Natuurlijk vind ik het jammer dat ik geen hele wedstrijden keep, maar ik heb een jaar stil gezeten. Je kunt niet een jaar niets op een hockeyveld doen en dan meteen de positie van eerste keepster afdwingen. Ik moet gewoon geduldig zijn en focus me nu volledig op mezelf. Ik merk dat ik aan het groeien ben naar mijn oude niveau. Daar ben ik blij om. Maar het belangrijkste is dat ik überhaupt weer in de goal sta. Daar geniet ik echt van.’