Sam Charlton, rennen en vliegen tussen Nieuw-Zeeland en Pinoké

Haar naam op de spelerslijst bij Pinoké was een mooie surprise van de Hoofdklasse-promovendus. Samantha Charlton, verdediger, 27 jaar, Nieuw-Zeelands international met liefst 227 caps. Zondag speelt ze met de Black Sticks tegen de Oranje Dames tijdens de Pro League-ouverture voor beide teams. Aan de vooravond van dat duel doet Charlton in het clubhuis van de North Harbour Hockey Club in Auckland haar verhaal.

Sam(antha) Charlton: ‘Spelen in Nederland stond al langer op mijn wensenlijst. Een paar jaar geleden ben ik daar mee bezig geweest, maar dat was toen lastig. Nu wilde Pinoké mijn vriend Marcus Child heel graag hebben. Hij vroeg of ik er ook kon spelen. Daar reageerde de club positief op. Toen hebben Marcus en ik besloten om na het WK in Amsterdam te gaan spelen. Dat bevalt tot nu toe goed. We wonen prachtig, bij het Vondelpark, kunnen op de fiets naar de club.’

Samantha Charlton wordt tijdens het treffen Pinoké- Oranje-Rood op de huid gezeten door de Argentijnse Maria Jose Granatto. Foto: Orange Pictures

‘Hoewel ik er pas een half seizoen speel, heb ik het enorm naar mijn zin bij Pinoké. Ik geniet van het niveau van de competitie. Elke weekend moet je vol aan de bak. Soms voelt het alsof je een internationale wedstrijd speelt. Zeker tegen de Top 4. Daar heb je teams met speelsters die bijna allemaal wel een keer voor Nederland of een ander land hebben gespeeld. Voor mijn ontwikkeling is dat goed. Ik was na al die jaren bij de Black Sticks ook wel toe aan een andere uitdaging.’

Fast pass hockey

‘In Nieuw-Zeeland spelen de internationals niet in de clubcompetitie, omdat het niveau te laag is. Zij trainen hier vooral en spelen interlands. Dat is totaal anders dan in Nederland, waar je je elke week op een andere tegenstander moet instellen. Dat was voor mij wel even wennen. Net als aan de speelstijl. Bij de Black Sticks spelen we fast pass hockey. We zijn gefocust op fitheid en doen alles op snelheid, het liefst de hele wedstrijd lang. Ik herinner me de eerste wedstrijd waar ik bij een vrije slag meteen begon te rennen, zoals ik dat in Nieuw-Zeeland gewend ben. Riepen ze om me heen en van de kant: slow down, slow down.’

‘We presteren goed. We zijn geen Top 4-team, maar hoeven ons ook niet al te veel zorgen te maken over de promotie- degradatieplaatsen. Ik ben zelf een winnaar, heb echt een hekel aan verliezen. Soms zijn ze in het team best tevreden met een gelijkspel tegen een beter team, maar dan heb ik zoiets van: maar we hadden ook kunnen winnen. Onze coach Hans (van Oostinidie, red.) verwacht van mij dat ik die mentaliteit overbreng op de rest van het team. Net als mijn arbeidsethos en fitheid. Zo kunnen we van beide kanten wat van elkaar leren.’

Samantha Charlton speelde al vaak tegen Nederland. Hier in 2015 in de Rabo Super Serie in Noordwijk strijdt ze met Carlien Dirkse van den Heuvel. ‘Ik kan me niet herinneren wanneer we voor het laatst van Nederland hebben gewonnen.’ Foto: Willem Vernes

‘Ik zou graag langer dan een seizoen blijven, maar de kwalificatie voor de Olympische Spelen en de Pro League maken dat lastig. Wij spelen de Oceanië Cup in september. Als we die winnen, plaatsen we ons voor de Spelen. Als dat lukt, zou ik daarna weer kunnen aansluiten bij Pinoké. Maar als we die niet winnen, hebben we in november de kwalificatiewedstrijden voor de Spelen. Daarop moet ik me dan in de maanden ervoor hier voorbereiden. Dat is dan immers onze laatste kans op Tokio in 2020. Het wordt even afwachten hoe het loopt. Misschien dat er anders na Tokio een mogelijkheid is om terug te keren.’

Ik heb een strak schema, met veel vliegen. Maar ik houd van internationale wedstrijden, dus doe ik er alles aan om niets te hoeven missen Sam Charlton speelt de Pro League voor Nieuw-Zeeland en competitie voor Pinoké

‘De combinatie van de competitie in Nederland en de Pro League is nu al een flinke uitdaging voor me. De komende maanden ben ik veel onderweg, ook omdat de Pro League-schema’s van Nederland en Nieuw-Zeeland niet parallel lopen. Ik mis daardoor in maart de eerste drie competitiewedstrijden. Wij spelen eerst hier, dan vliegen we naar Duitsland en Amerika en via China ga ik terug naar Amsterdam om een paar wedstrijden met Pinoké te spelen. Daarna staat het uitduel tegen Argentinië op het programma en moet ik weer terug naar Nieuw-Zeeland voor enkele thuiswedstrijden van de Black Sticks. In april ben ik dan weer terug om het slot van de competitie te spelen. Dat is een strak schema, met veel vliegen. Maar het gaat wel lukken. Ik houd van het spelen van internationale wedstrijden, dus doe ik er alles aan om niets te hoeven missen.’

‘Zondag hoop ik tegen mijn ploeggenoot Kiki Gunneman te spelen. Mogelijk maakt ze haar debuut bij Nederland. Ik hoop het voor haar, het zou leuk zijn. Kiki verdient het. Het is een goede keepster. We hebben deze week al een kop koffie samen gedronken.’

‘We hebben wat goed te maken na het teleurstellende WK’

‘We hebben in de Pro League wel wat goed te maken na het teleurstellende WK in Londen, waar we elfde werden. We gingen juist met hoge verwachtingen naar dat toernooi, omdat we daarvoor de Commonwealth Games hadden gewonnen. We hadden nooit verwacht dat we de kwartfinales niet zouden halen. Maar we hebben gewoon niet stabiel genoeg gepresteerd. Dat is nu ons belangrijkste aandachtspunt: elke wedstrijd goed zijn. De Pro League is een goed podium om dat te oefenen, omdat je elke keer maar een wedstrijd speelt.’

‘We hebben nu een andere coach, nadat Mark Hager twee weken geleden het avontuur in bij de vrouwen van Groot-Brittannië is aangegaan. Dat gunnen we hem van harte. Sean Dancer was zijn assistent en gaat ons de komende drie maanden coachen. De bond heeft net een advertentie geplaatst voor een nieuwe coach. Ik ben benieuwd wie daarop solliciteren. Vlak voor de start Van de Pro League wisselen van coach is niet ideaal, maar uiteindelijk weten wij speelsters echt wel hoe we moeten hockeyen, in welke structuur. We zijn niet afhankelijk van een persoon.’

View this post on Instagram

Last week marked the end of an era. Mark has led the @nzblacksticks Women for the last 10 years and in doing so has achieved some of the most successful results to date. He has given an incredible amount to hockey in New Zealand & we wish him all the best as he moves on to his next role with a new team 🏑

A post shared by SAMANTHA CHARLTON (@samanthacharlton) on Jan 13, 2019 at 11:45pm PST

‘We hebben een aantal nieuwe gezichten in de selectie. Ik hoop dat zij wat nieuws aan ons spel kunnen toevoegen. We spelen nog wel in dezelfde stijl, dus met veel agressiviteit en snelheid. Ik weet zeker dat we Nederland goed partij kunnen bieden. Ik ben uiteindelijk alleen tevreden met de winst. We hebben de afgelopen jaren vaak gelijkgespeeld tegen Nederland en een paar keer verloren. Ik kan me niet eens meer herinneren wanneer we hebben gewonnen, dus dat wordt wel weer een keer tijd.’