Zelfs na 240 WK-minuten heeft Zimbabwe nog niet gescoord

Jong Oranje scoorde op het jeugd-WK voor vrouwen in Santiago – tot aan de kwartfinale tegen Spanje van woensdag – vijftien keer. Argentinië maakte zelfs al achttien doelpunten. Het arme Zimbabwe staat al die tijd nog op nul.

Er speelt in de nationale jeugdselectie van Zimbabwe niet bepaald een Trijntje Beljaars, die de bal uit de losse pols even over de keeper lift alsof het een training is, zoals tegen Chili. Evenmin heeft Zimbabwe een Jip Dicke, een Mette Winter of een Guusje Moes. De speelsters van Zimbabwe luisteren naar namen als Tanatswa Mutaramuswa en Rumbidzaiishe Zimuto.

Tot aan dinsdagavond had Zimbabwe de vreemde gewoonte om elke wedstrijd op dit WK meer ballen door te laten dan in het duel daarvoor. Tegen Zuid-Korea was de schade met zes tegendoelpunten al vrij fors. Tegen Spanje waren dat er vervolgens acht. En tegen Argentinië werd het pas helemaal gênant: veertien. Maar hoeveel tegengoals Zimbabwe ook kreeg: elke wedstrijd was er één constante factor. Het aantal keer dat Zimbabwe zelf scoorde. Nul.

Zimbabwe krijgt voor de dertigste keer dit WK een doelpunt om de oren. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

Hoe hard Zimbabwe ook haar best doet, de bal gaat er niet in: het hele WK al niet

Dinsdagavond tijdens de wedstrijd tegen Chili in de verliezerspoule ging er óók weer van alles mis. Aan de inzet van de speelsters lag het in ieder geval niet. Vol overgave bouwden zij aanvallen op die keer op keer strandden. Bloedfanatiek bleven de spitsen lopen op ballen die nooit kwamen. Voor rust was het de linkshalf die het dichtst bij een doelpunt was. Zij flatste de bal zowaar tegen de paal, maar dat deed ze dan weer wel van buiten de cirkel. Alleen dat al was voor het tiental Zimbabwaanse supporters op de tribune reden genoeg om de spelers te trakteren op een bemoedigend applaus.

Toen Zimbabwe vlak na rust voor het eerst een strafcorner versierde, leidde dat bij de fans tot een hoop enthousiast gejoel. Zou het nu dan eindelijk gaan gebeuren? Was dit het moment waarop ze zo lang hebben gewacht? Zimbabwe beschikt niet over iemand die kan slepen, dus werd er gekozen voor een variant. Er volgde zelfs een schot op doel. Maar juichen konden de speelsters van Zimbabwe ook nu weer niet. De Chileense keeper lag in de weg.

Even later gingen ook de varianten bij de tweede en de derde strafcorner van Zimbabwe de mist in. Voor Chili waren ze ook niet heel erg moeilijk te doorzien. Het waren namelijk drie keer op rij dezelfde varianten.

De Chileense keeper Montserrat Araya ligt in de weg bij een strafcorner van Zimbabwe. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

Plotseling gebeurt er in de wedstrijd tegen Chili een wonder

Toen de hoop op een doelpunt steeds verder afnam, gebeurde er aan het einde van het derde kwart plotseling een wonder. Bij strafcorner nummer vier besloot de Zimbabwaanse speelster die op de kop van de cirkel stond, Tinodiwanashe Elijah, om nu maar gewoon eens uit te halen. Heel hard. Dwars door het midden. Het onmogelijke gebeurde: ze schoot raak.

Onder het groepje fans in het publiek sprong er een vrouw op die vervolgens keihard begon te juichen. Ze zwaaide blij met haar armen en brulde van enthousiasme van alles richting de speelsters op het veld. Secondenlang was ze de gelukkigste vrouw op aarde. Totdat de man naast haar haar maande om weer te gaan zitten. Het schot was boven de plank. Hij telde niet.

Heel de wedstrijd lang dwong Zimbabwe respect af door het met man en macht te blijven proberen, maar scoren deed het niet meer. Eén doelpunt zou het verschil ook niet hebben gemaakt. Chili scoorde er namelijk twee. Het mooie van dit WK is dat Zimbabwe donderdag alweer een nieuwe kans krijgt, tegen Canada. Een tegenstander die hen op het lijf geschreven zou moeten zijn. Canada kreeg dit wereldkampioenschap immers al 36 tegengoals. En scoorde zelf net zo vaak als Zimbabwe.