EK-18: Oranjejongens blijven in spoor Duitsers na zege op Spanje

De Oranjejongens hebben op het EK-18 gewonnen van gastland Spanje: 3-2. Een overwinning die geboekt moest worden, om in het spoor te blijven van koploper en favoriet Duitsland. Die ploeg is zaterdagmiddag (16.45 uur) de tegenstander in Valencia. Oranje boekte dus een belangrijke overwinning, maar krijgt het gezien het doelsaldo nog lastig om de Europese titel te winnen. 

Toen Hidde Plantenga na een kwartier spelen de bal op zijn voet kreeg in de eigen cirkel, moet hij gebaald hebben. Echter niet voor lang. Het baalmoment veranderde binnen twintig tellen in pure blijdschap, toen de Oranjejongens tekenden voor misschien wel de mooiste (team)goal van dit toernooi. Keeper Jeroen Kerkmeer keerde de Spaanse sleep en toen ging het snel. In vier passes – via Pepijn Leenhouts, Lucas Veen en Timo Meijer – belandde de bal van de ene kant van het veld zo bij Finn van Bijnen, die de bal vanaf de strafbalstip voor het intikken had. Een doelpunt waar zelfs de Spaanse hockeyliefhebber van genoten moet hebben. 

Een doelpunt dat vertrouwen tankte. Zeker toen in het eerste kwart de eerste strafcorner van de wedstrijd direct verzilverd werd. Waar de ploeg van coach Stefan Duyf dit toernooi nog slordig omging met deze buitenkansjes, wist Casper van der Veen er nu direct raad mee en sleepte de openingstreffer binnen. Wat later volgde was de kippenvel-goal van de Oranjejongens. 

Foto: Willem Vernes/Worldsportpics

Telkens was daar Jeroen Kerkmeer

Toch gaven de Spanjaarden zich logischerwijs niet gewonnen. In een rood-geel gekleurd Betéro stadion mocht de ploeg in de eerste twee kwarten drie keer aanleggen voor een corner, maar telkens was daar Kerkmeer. De sluitpost van Klein Zwitserland had echter geen antwoord op de inzet van Maximiliano Casas, die met zijn backhand de touwen vond. Precies op het moment dat Gilles Wegter met een groene prent op adem mocht komen. 

Daar liet Van der Veen het niet bij zitten. De spits van Bloemendaal poogde vlak voor rust een voorzet te geven, maar zag zijn inzet door een Spaanse stick de goal in verdwijnen. Een gelukje voor de Oranjejongens, maar dat dwong de ploeg van Duyf absoluut zelf af. 

Wie eveneens de drie punten hoogstpersoonlijk afdwong was Kerkmeer. De keeper had telkens weer antwoord op de Spaanse inzetten. De ene redding nog mooier dan de ander. Momenten waar de Spanjaarden niet anders dan moedeloos van konden worden. Vooral toen Spanje in het derde kwart meer grip op de wedstrijd had dan de Oranjejongens.

Jeroen Kerkmeer. Foto: Willem Vernes/Worldsportpics

Vijf minuten voor tijd kwam toch de aansluitingstreffer

Toen Duco Telgenkamp het vierde kwart met groen begon vanaf de strafbank, haalden de Spanjaarden de keeper van het veld. Twee minuten moest Oranje zien te overleven, met twee man minder. Dat lukte, waardoor Telgenkamp tegelijkertijd met de Spaanse goalie het veld weer betrad. Maar de Spaanse storm ging maar niet liggen. Met nog vijf minuten op de klok kreeg de Spaanse ploeg twee corners. Hoewel uitloper Casper Berkman de eerste knap onschadelijk maakte, was de push van aanvoerder Oriol Bozal bij de corner die volgde toch raak: 3-2. 

De heksenketel die zich stadion Betéro noemde, ging achter de thuisploeg staan. Even waande al het Spaanse publiek zich behalve supporter, ook scheidsrechter. Het hielp, want in de slotfase regende het strafcorners. Maar Kerkmeer hield zijn hoofd koel en deed wat hij de hele wedstrijd al deed: zijn mannetje staan. 

Het kunstje dat de Spanjaarden al eens eerder probeerden – de keeper van het veld – werd twee minuten voor tijd opnieuw uitgevoerd. De heksenketel ontplofte, maar de stand op het scorebord bleef onveranderd. 

Nederland – Spanje 3-2 (3-1)

‘4 Casper van der Veen 1-0 (sc)
’17 Finn van Bijnen 2-0
’25 Maximiliano Casas 2-1
’29 Casper van der Veen 3-1 
’55 Oriol Bozal 3-2 (sc)