De Oranjejongens hebben zaterdagmiddag hun slotduel van het EK-18 in Valencia verloren: 3-2. Tegenstander Duitsland was een maatje te groot voor de ploeg van Stefan Duyf. Oranje deed wat het kon, maar kwam tekort. Duitsland is door de overwinning Europees kampioen. Welke kleur medaille Oranje mee terug naar huis kan nemen, hangt af van het resultaat van het duel vanavond tussen België en Spanje.
Winnen. En dat met twee doelpunten verschil. Alleen dan konden de Oranjejongens hun droomdoel, de Europese titel, waarmaken dit EK-18 in Valencia. Eenvoudig zou dat niet worden, tegen favoriet Duitsland. Die ploeg had voldoende aan een punt en kon zelfs met 1-0 verliezen.
Oranje moest dus. Maar toch kwam het eerste gevaar van de Duitsers. Die efficiënt omgingen met hun rendement en snel een strafcorner versierden. De Duitse push werd echter gekeerd door Jeroen Kerkmeer, die deze zaterdag opnieuw de voorkeur kreeg boven André Allard de la Porte.
Maar niet alleen Kerkmeer stond zijn mannetje bij de corner. Alex Weterings bewees even later waarom hij op de lijn stond. Duitsland koos voor de tweede corner voor een variant. Die uiteindelijk eindigde met een kiezelhard schot op goal. Voorbij Kerkmeer, maar niet voorbij Weterings. Die zijn stick knap stil hield en de inzet onschadelijk maakte.
Van der Veen maakte van niets iets
Oranje haalde in de eerste twee kwarten geen corners. Heel vaak kwam het zelfs niet in de cirkel, maar toen was daar na twintig minuten Casper van der Veen. Hij presteerde het van niets, iets te maken. Via de achterlijn sloeg de spits van Bloemendaal achter zijn lichaam door de 1-0 binnen. Feest in het Oranje-kamp. Nog maar één goal te gaan, om het droomdoel te bereiken. Maar vlak voor rust bewees Duitsland de favorietenrol. Op een schot van Michel Struthoff had Kerkmeer geen antwoord. De bal schoot door de benen van de KZ-goalie, 1-1. Opnieuw moest Oranje er twee maken tegen de Duitsers.
Toen in het derde kwart Niklas Berendts de derde Duitse corner snoeihard door het midden binnen kon slepen, vervaagde de Oranje-hoop. Zeker toen het niveauverschil tussen de twee ploegen steeds duidelijker zichtbaar werd. De oosterburen waren fysieker, meer ervaren en efficiënter dan Nederland.
Maar Oranje gaf zich niet gewonnen. Vlak na het Duitse doelpunt kregen ook de Oranjejongens de eerste corner van de wedstrijd. De push van aanvoerder Miles Bukkens werd door de goalie gekeerd, maar belandde zo in de stick van aangever Duco Tegenkamp. Zijn kans voor open goal was gigantisch, maar z’n push ging voorlangs.
Miles Bukkens met gelijkmaker
Waar het eerste en tweede kwart voor weinig spektakel zorgden, regende het kansen in kwart drie. Bukkens bracht zijn ploeg van dichtbij op gelijke hoogte, maar daar waren opnieuw de ervaren Duitsers, die in diezelfde minuut via een strafbal opnieuw de voorsprong pakten: 2-3. Weer kon Oranje dus maar heel even genieten van het doelpunt.
Oranje bood strijd en passie, maar zonder resultaat. Daar waar het spel in het derde kwart voor spektakel zorgde, waren het de Duitsers die de slotfase solide uitspeelden. Om vervolgens het veld te verlaten met een gouden plak om de nek.
Nederland – Duitsland 2-3 (1-1)
’20 Casper van der Veen 1-0
’24 Michel Struthoff 1-1
’34 Niklas Berendts 1-2 (sc)
’44 Miles Bukkens 2-2
’44 Matteo Poljaric 2-3 (sb)
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.