Nog één, laatste wedstrijd in Jong Oranje voor aanvoerder Rosa Fernig (21). En wat voor een. De finale van het WK-21 in Zuid-Afrika tegen Duitsland. Het boegbeeld van Jong Oranje kan niet wachten. Haar ploeg is er klaar voor.
Duitsland. De ploeg die ze door en door kent. Waar ze al jaren tegenover staat. Al vanaf Nederlands B speelt ze tegen onze oosterburen. Kent ze haar directe tegenstanders. De snelle aanvaller Verena Neumann of de stugge verdediger Stine Kurz. Speelsters van wie ze het bloed soms kan drinken. Ploegen die elkaar inmiddels wel rauw lusten.
‘Als wij goed zijn, dan winnen we. Dat voel ik’, stelt de aanvoerder van Jong Oranje een dag voor de eindstrijd. Fernig voelt de kriebels als ze over de finale praat. Goede kriebels. ‘Ik heb er ongelooflijk veel zin in. Het wordt een topwedstrijd.’ Vijf maanden geleden trof Jong Oranje hun Duitse leeftijdgenoten voor het laatst. In Mannheim oefenden de ploegen twee keer tegen elkaar. Destijds als laatste voorbereiding op het WK-21, dat eigenlijk in december gehouden zou worden. Aan dat moment wordt Fernig graag herinnerd.
Jong Oranje de vechtmachine
‘We hadden ze te pakken tijdens de laatste wedstrijd. We waren een vechtmachine. Dat moet ook, tegen hen kan je niks op tachtig procent doen. Dat kunnen we morgen weer opbrengen. Je wint niet zomaar van ze.’ Fernig weet waar de kracht van Duitsland ligt. De hoge bal, het fysieke spel. Het sterke verdedigen en de structuur. ‘Als wij gaan vechten en strijden voor elkaar, kunnen we zeker winnen.’
Die vechtlust moest Jong Oranje zondag al tonen tijdens de halve finale. De wedstrijd tegen India, die uiteindelijk met 3-0 gewonnen werd, maar vooral een stug begin kende. Daar heeft de ploeg nog even over nagepraat, bekent de aanvoerder. ‘Over hoe slecht de eerste tien minuten waren, maar ook over hoe goed we het daarna opgepakt hebben.’ Een echte halve finale, die bij een groot deel van de selectie voor emoties zorgde, vooral bij het zien van de meegereisde ouders, familie en vrienden.
‘Dat ligt aan het gekke jaar dat we hebben gehad. Dat zit bij sommigen van ons heel diep. Een toernooi dat een aantal keer niet door ging, Erik (van Driel, inmiddels oud-bondscoach) die uiteindelijk niet mee ging. Maar telkens zijn we er samen bovenop gekomen. Dat maakt ons zo sterk. Onze ouders hebben al die ellende op de achtergrond ook meegemaakt. Ook zij zijn zo blij om hier te zijn.’
‘Heb geleerd om aanvoerder te zijn’
Onder toeziend oog van haar broer en vader is Fernig zelf bezig aan een ijzersterk toernooi. Iedere wedstrijd scoort ze een ruime voldoende. Is ze solide en betrouwbaar als laatste verdediger, met een overzicht waar je u tegen zegt. Maar met behalve strakke passes en power, ook veel technisch vermogen. En zich daarnaast als aanvoerder perfect profileert. Nuchter en kalm.
Ik heb geleerd dat je ook af en toe dat voorbeeld bent en dat je je daar naar moet gedragen. Als ik normaal hockey, ben ik ook een goede aanvoerder. En niet andersom. Rosa Fernig
‘De afgelopen twee jaar heb ik veel geleerd over het aanvoerderschap. Ik moet mijn rust en structuur overbrengen op het team. Dat helpt. Ik ben een voorbeeld. Ik wil het voortouw nemen. Niet tegen iedereen zeggen wat ‘ie moet doen en vervolgens achterover zitten.’ Een leerzame ervaring voor het megatalent van Den Bosch. ‘Ik ben blij dat ik dit mag doen. Ik heb het van nature een beetje in me. Ik ben groot, straal het uit. In het begin vond ik mezelf geen goede leider. Dat heb ik echt geleerd. Het overzicht bewaren, niet te veel bezig zijn met de rol. Ik heb geleerd dat je ook soms een voorbeeld bent en dat je je daar naar moet gedragen. Als ik normaal hockey, ben ik ook een goede aanvoerder.’
Fernig speelt morgen haar laatste wedstrijd voor Jong Oranje. ‘Ik had me geen mooiere afsluiting kunnen wensen. Sommige speelsters ken ik al vanaf Nederlands B.’ Even visualiseert ze: ‘Deze wedstrijd heeft alles’, maar is vervolgens meteen weer zichzelf. Nuchter en down to earth. ‘Het wordt best een mooie dag.’
1 Reactie
banden
Succes Rosa, Teuntje , Noor en het hele team morgen om 15.45 uur 💪💪💪