Jip Dicke: van onzeker ‘baby’tje’ naar echte goalgetter

Je vindt haar vaak zo rond de strafbalstip. Duikend of liftend. Daar voelt ze zich op haar plek en daar laat ze zien waar ze goed in is. Doelpunten maken. En als ze scoort, dan gaat haar karakteristieke vuistje gebald de lucht in. Jip Dicke (19), de spits van de Jong Oranje Dames, is na twee wedstrijden op het WK-21 in Zuid-Afrika goed voor vijf treffers. 

Vier van de vijf treffers maakte ze zaterdagmiddag, tegen het arme en kansloze Canada (11-0, red.). De fraaiste? Haar openingstreffer en de 2-0 voor Jong Oranje. Zonder de bal echt aan te nemen, stuurde ze ‘m vol de linkerkruising in. Geluk? Zeker niet. Een typische Dicke-doelpunt. Een echte spitsengoal. ’Hij was mooi hè’, blikt ze zelf terug.

‘Het is heerlijk om zo te scoren’, gaat ze verder, terwijl ze glundert van oor tot oor. Ze wist zelf ook niet helemaal wat haar overkwam. Alles wat ze binnen de lijnen aanraakte, veranderde voor even in goud. Dicke werd uitgeroepen als speler van de wedstrijd en sprong daardoor ook bij de internationale pers in het oog. Deed Engelse interviews of het niks was. ‘Gelukkig hebben we Engelse speelsters bij HDM, anders stond ik echt wel met mijn mond vol tanden’. Het zaterdag een droom voor de jonge spits, die soms ook heel onzeker is. 

‘Twijfelen is een spitsending‘

‘Ik ben een speler die als ze lang niet scoort, echt wel gaat twijfelen’, is ze eerlijk. ‘Twijfelen is een spitsending’, vervolgt ze. ‘Iedere spits twijfelt toch?’ Ja, daar was ze eigenlijk wel zeker van. Maar tegen Canada was enige twijfel niet nodig. De speelster van HDM oogde  zelfverzekerder dan ooit. ’Ik scoorde vroeg. Al binnen een minuut of tien. Dat is heerlijk. Dat geeft vertrouwen. Dan speel ik vrij. Ik sta er om goals te maken. Dat is mijn taak. Als dat lukt, kan ik lekker mijn ding doen.’

Jip Dicke. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

En lekker haar ding doen, deed ze zaterdagmiddag in Potchefstroom. Ze bevindt zich soms in een speeltuin. Zo frivool, als een puppy, die overal op af wil. Ze moet lachen, want dat herkent ze wel. ‘Ze noemen me hier soms baby’tje. Dat is mijn bijnaam. Ik ben ook een klein kindje. Wil overal zijn. En ben ook een van de jongsten. Ik mag het water dragen en de ballen sjouwen.’ Hoewel ze een van de jongsten is, kent het baby’tje zichzelf maar al te goed. 

‘Van allerlei tactieken val ik half in slaap’

‘Ik ben een gevoelsspeler’, beschrijft Dicke zichzelf. ‘Ik kijk wel hoe het komt. Niet continu nadenken. Je kan met allerlei tactieken aankomen, maar dan val ik half in slaap. Dat heeft niet zoveel zin. Laat mij het maar gewoon op gevoel doen. Daar hou ik van.’ Spelen met het gevoel heeft ze van haar zus Pien, toen die bij Jong Oranje zat. ‘Pien is volwassen geworden, maar begon net zoals ik’, vindt Dicke. Pien, inmiddels international, is haar voorbeeld. ‘We hebben veel contact. Volgende week vliegt ze zelfs hierheen. Dat maakt me blij. Ik hoop dat ik haar een beetje trots kan maken.’ 

Ze weet het zeker. ‘Ik wil honderd procent dezelfde route gaan bewandelen als die van haar.’ Een paar passen op die weg heeft ze zaterdag in ieder geval gezet, dankzij die vier goals tegen Canada.