Frédérique Matla is net na de WK-finale tegen Argentinië nog in ongeloof over het verlies van de Jong Oranje Dames (2-4). ‘Het zat er gewoon in, we hadden kunnen winnen. Voor mijn gevoel hadden wij tot op zekere hoogte het betere spel. Daardoor voelt het onterecht.’ Matla nam na de verloren finale met een fake-smile de award voor topscorer van het toernooi (ze scoorde er maar liefst 12) in ontvangst. ‘Leuk hoor, maar daar koop je op dit moment helemaal niets voor.’
Matla hoeft als ze van het veld stapt, in tegenstelling tot veel van haar teamgenoten, nog geen traantje weg te pinken. ‘Ik realiseer het me gewoon nog niet helemaal’, zegt ze. ‘Dat komt nog wel.’
Aan het begin van het duel was er volgens Matla geen vuiltje aan de lucht. ‘Toen we de 1-0 maakten, had ik echt het gevoel dat we de controle hadden, dat we beter waren. We maakten alleen een paar domme fouten en kregen corners tegen. Op dat punt hebben we het dus zelf weggegeven. Tot het laatste moment zijn we keihard doorgegaan. Dan gaan zij op de verdediging focussen en wordt het moeilijk.’
Fysiek duel
De finale was van beide kanten een behoorlijk fysiek duel, waarbij Oranje meer kaarten kreeg. Malta: ‘Wij lopen misschien eerder tegen kaarten aan, omdat al die Argentijnse fans massaal schreeuwen als wij een overtreding maken. Daarmee moeten wij ook slimmer omgaan. Zorgen dat die kaarten aan hun kant vallen.’
‘Het zat er écht in’
Matla kan maar moeilijk geloven dat Oranje echt heeft verloren. ‘Het zat er gewoon in, het zat er écht in. We hadden kunnen winnen. Daardoor voelt het onterecht. Maar ik kan nu ook niet objectief naar de wedstrijd kijken. Voor mijn gevoel hadden we tot op zekere hoogte het betere spel.’ Oranje was zeker niet kansloos. Daardoor is Matla er ook niet van overtuigd dat Argentinië verdiend wereldkampioen is. De Den Bosch-speelster is direct na afloop nog vol ongeloof over de uitkomst van de wedstrijd. ‘We hadden de kansen en we konden ze verslaan. We wisten wat hun zwakke en onze sterke kanten waren.’
Ongeloof
Bij 2-3 kreeg Oranje een strafcorner, die Maxime Kerstholt maar net naast schoot. ‘Ik dacht dat Maxime hem erin sloeg. Ik was al helemaal aan het juichen. Ik dacht: dit is de 3-3, nu gaan we door. Maar daar zat ik even mis. Ik was zó bezig met die 3-3 maken. Toen het fluitsignaal ging realiseerde ik me nog niet dat het echt klaar was.’
Dat is volgens Matla ook de reden dat zij nog geen tranen heeft gelaten om het verlies. ‘Ik ben nu gewoon nog oké. Maar ik realiseer me niet dat we met zilver naar huis gaan. Dat we morgen al in het vliegtuig zitten.’
‘Topscorer: daar koop je nu niks voor’
Matla mocht na de wedstrijd wel een award ophalen: ze werd topscorer van het WK. Liefst twaalf treffers scoorde ze. Echt lachen voor de foto met haar award, net na de verloren wedstrijd, was lastig. ‘Ik heb wel een goede fake-smile, die kan ik wel op zetten voor een fotootje. Natuurlijk is het mooi als je voor het team goals maakt, maar uiteindelijk wil je dat doen met een gouden plak in je handen. Anders maakt het eigenlijk niet uit, wie deze prijs krijgt. Je koopt er helemaal niks voor.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.