De dag van WK-debutant en selfie-koning Nieki Verbeek

Nieki Verbeek liep op dit WK wel vaker met een bezwete kop rond. Dat geldt namelijk voor bijna iedereen in Kuala Lumpur na enige vorm van beweging. Maar donderdag had dat zweten een hele aanwijsbare reden. De doelman maakte namelijk zijn eerste toernooiminuten in het gewonnen plaatsingsduel met Argentinië (1-0), waar hij de laatste twee kwarten keepte.

‘Ik heb er heel erg van genoten’, zegt Verbeek met de allergrootste glimlach die hij maar op z’n gezicht kon hebben. ‘Ik zat er al een paar dagen op te wachten. Er waren geen afspraken over mijn speeltijd gemaakt. Maar ik hoopte er stiekem toch een beetje al op tegen Nieuw-Zeeland, in de laatste poulewedstrijd.’

De negentienjarige Eindhovenaar grinnikt een beetje om zijn eigen woorden. ‘Het zat in mijn achterhoofd. Dat wanneer de score in die wedstrijd lekker op zou lopen, ik die wedstrijd wellicht nog een kwart mee mocht doen, of zoiets. Maar ja, het ging uiteindelijk na rust wat minder soepel, dus bleef ik op de bank. Ook helemaal begrijpelijk natuurlijk.’

Iets later dan de rest van de selectie werd de keepersknoop bij Jong Oranje pas doorgehakt. Daan Taphoorn werd aangewezen als eerste keus. Verbeek, die een jaar jonger is, moest zich schikken in een reservevol. Bloemendaal-goalie Allard André de la Porte viel buiten de WK-boot.

Verbeek in de line-up bij zijn eerste WK-duel. Foto: Worldsportpics/Will Palmer

Toneel spelen tegenover Mahieu

Woensdagavond kreeg hij al te horen dat hij mocht keepen. ‘Daan vertelde me dat tussen de besprekingen door’, vertelt Verbeek. ‘Ik vond het wel mooi van ‘m dat juist hij het mij vertelde. We gunnen het elkaar ook echt. Hij kwam even naar me toe om dat te zeggen. Daarna appte ik ongeveer iedereen die ik ken. Van: als je wil kijken dan moet je vanaf twee uur vannacht de tv aanzetten.’

Een paar uur later moest Verbeek zich melden bij bondscoach Jesse Mahieu. ‘Hij wist nog niet dat ik het al wist’, lacht de Brabander hardop. ‘En ik wist niet zeker of Daan het mij mocht zeggen. Dus heb ik heel verbaasd gereageerd, haha. Net gedaan alsof het een verrassing was.’

Hij wist dus vandaag dat de laatste twee kwarten van hem zouden zijn. Daarom bleef Verbeek ook in de rust achter op het veld met reservespeler Jacky van Hout. Zijn teamgenootje van Oranje-Rood mocht ‘m inspelen in het immense nationale hockeystadion van Maleisië. ‘Dat was een supermooi moment. Vanaf de E’tjes zitten wij al samen in teams. We deden nog even de handshake, die we met z’n tweeën hebben. Daar konden we niet zonder.’

Selfie-koning Verbeek in actie.

De toewijding van zijn ouders en de fotosessie in de hitte

Verbeek kreeg niet vreselijk veel te doen tegen de Argentijnen. Maar op de momenten dat-ie werd getest, stond hij er. ‘Via mij kwam er een corner. Maar daar kon ik niet zo heel erg veel aan doen. Anders was het een goal of een tip-inkans geweest. En er was een voorzet die ik met mijn voet verwerkte. Ze kwamen wel in de buurt, maar de verdedigers stonden goed op te letten.’ Het ging allerminst onwennig bij Verbeek. En dat was bondscoach Mahieu ook opgevallen. Want de goalie kreeg al te horen dat hij tegen Australië, zaterdag in de strijd om plek vijf, weer de helft van de tijd erin staat. ‘Hij vond dat ik het vandaag goed had gedaan. Dus daar ben ik heel blij mee.’

Daarmee wordt de toewijding van zijn ouders beloond. Zij kwamen voor de laatste zeven dagen naar het toernooi. ‘Hun eerste wedstrijd was de kwartfinale…’, zucht Verbeek. ‘Ik vind het heel vet dat ze er zijn gekomen. Ook omdat mijn kans op speeltijd zo klein was. Toen mijn vader vertelde dat ze hadden geboekt, vroeg ik direct: hoezo hebben jullie dat gedaan? Ik ga misschien wel geen minuut spelen. Hij zei: ik kan het niet hebben dat ik al je wedstrijden in de jeugd heb gezien, maar dat ik de mogelijkheid dat je hier meedoet, ga missen. Ze waren gisteren net zo blij als ik, toen het goede nieuws kwam.’

Dan denkt Verbeek dat-ie naar de kleedkamer toe kan. Niets is minder waar. Een Maleisisch jeugdteam wil dolgraag met de Nederlander op de foto. Als groep en de daarna individueel. De ene selfie na de andere in de moordende hitte. Zeker een stuk of tien. Verbeek lacht zijn tanden bloot en geniet. Donderdag was het zijn dag.