Haar oudere zus Emma werd kampioen met Rotterdam dames 1. Haar moeder Jolanda kreeg een medaille als manager van dat team. Aan Brechtje van Santbrink de schone taak om de volgende hoofdprijs te bemachtigen voor het succesvolle hockeygezin. Zij staat zaterdag met de A1 van Rotterdam in de NK-finale tegen Den Bosch.
‘Heel veel zin’, antwoordt Brechtje van Santbrink op de vraag hoe ze naar zaterdag toeleeft. ‘In de halve finale was het nog even kantje boord toen we de tweede wedstrijd van SCHC verloren. Gelukkig hebben we ons herpakt. Nu willen we de titel pakken ook. Donderdagavond hebben we beelden van Den Bosch bekeken. De spanning in het team neemt nu wel toe. We hebben toch het hele jaar naar deze dag toegewerkt.’
Echt hockeygezin?
Het moet het hoogtepunt van het jaar worden voor de jeugdinternational van Nederlands U18, die samen met haar zus op jonge leeftijd van Spirit naar Rotterdam vertrok. ‘In de D1 werden we Nederlands kampioen, net als de B1 waar Emma toen in zat. De laatste keer dat ik een grote finale speelde, was ook in de B1, met min of meer hetzelfde team als nu. We verloren in de zaal van Kampong.’
Met twee jeugdinternationals en een moeder als teammanager zou je denken, dat de Van Santbrinkjes een echt hockeygezin zijn. Niets is minder waar. ‘Voor zover ik weet zijn Em en ik de eersten die hockeyen. Onze ouders zijn wel sportief. Mijn vader tennist nog steeds op hoog niveau en mijn moeder loopt marathons sinds ze gestopt is met tennis. Dat gedrevene zit dus misschien wel in de genen.’
Brechtje van Santbrink in actie tijdens de halve finale tegen SCHC MA1 vorige week. Foto: Toine Dussing
Moeder Jolanda onderschrijft de woorden van haar dochter: ‘Via school kwam Emma op Spirit terecht. De gezelligheid van spelen in een team sprak haar meteen aan. Brechtje heeft het hockey nog jarenlang gecombineerd met tennis op hoog niveau, maar dat was niet meer te combineren. Toen koos ook zij voor hockey.’
En dus is elk weekend gevuld met het kijken naar wedstrijden en wordt er ook doordeweeks heel wat heen en weer gereisd van hun woonplaats Vlaardingen naar Rotterdam. ‘Dit weekend is wat dat betreft een luxeprobleem. Emma is nu met Jong Oranje in Dublin. Daar zouden we eigenlijk naartoe gaan, maar met de finale zaterdag hebben we dat toch maar afgezegd.’
Kriebels
De promotie van Rotterdam Dames 1 vormt dit jaar nu al een sportief hoogtepunt in huize Van Santbrink. ‘Het hele seizoen was het een groot ding. Bij ons thuis ging het er ook vaak over. Ze wilden zo graag promoveren naar de Hoofdklasse’, aldus de opgewekte Brechtje van Santbrink. ‘Ik heb ook bijna elke thuiswedstrijd gezien en leefde enorm met ze mee. Supergaaf dat het gelukt is.’
Terwijl zij als jongste Van Santbrink-telg, 5 VWO-scholiere, nog bezig is met de laatste toetsen van dit schooljaar, beginnen de kriebels voor háár kans op het kampioenschap dus ook te komen. Met Den Bosch als tegenstander wacht er een ploeg die ook in de voetsporen van het eerste damesteam kan treden. Immers, Den Bosch werd dit jaar landskampioen.
Daar houden de paralellen tussen de meisjes van Den Bosch en Rotterdam niet bij op. Beide teams werden eerste in hun poule. Allebei haalden ze 32 punten uit 14 wedstrijden. Het doelsaldo scheelt vijf goals (ten faveure van Den Bosch). Kortom: ze lijken aan elkaar gewaagd.
Rotterdam MA1 viert het behalen van de finale van het NK. Foto: Toine Dussing
De volgende droom
Van Santbrink: ‘Aan het begin van dit seizoen speelden we een oefenwedstrijd tegen hen. Die verloren we nipt. We weten dat Den Bosch sowieso een goed team heeft. Maar dat hebben wij ook. We moeten het niet zozeer hebben van individuele acties, maar kunnen elkaar goed vinden in het veld. Als we blijven passen en combineren, dan maken we zeker een kans om hen te verslaan.’
De naar voren gerichte midden-midden staat dan ook te popelen om de strijd aan te gaan. ‘Na dit seizoen nemen veel speelsters afscheid. De tweedejaars, maar ook vier van de eerstejaars. Een paar gaan in Amerika studeren en hockeyen, een ander is zwaar geblesseerd. Het zou natuurlijk mooi zijn om dit seizoen met de hoofdprijs af te sluiten.’
Van Santbrink zelf blijft sowieso nog een jaar in de A1 en hoopt daarna ook de overstap naar Dames 1 te maken. ‘Samen met Em in het eerste team zitten, is wel een droom. Maar eerst deze finale maar eens winnen. Drie kampioenen in de familie; dat zou toch fantastisch zijn?’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.