Fieke Hoff: ‘Ergens hebben we wel vrede met degradatie’

Voor Groningen is het zondag erop of eronder tijdens de laatste speelronde in de Livera Hoofdklasse. De noorderlingen haalden de afgelopen weken verrassend veel punten, waardoor de strijd om directe degradatie te ontlopen nog open is. Mocht het zondag tegen Amsterdam toch nog mis gaan, dan hebben de speelsters er ergens in het achterhoofd toch vrede mee, geeft Fieke Hoff toe.

Acht jaar lang draagt Fieke Hoff al het shirt van Groningen, maar zondag zal zij voor het laatst te zien zijn in het oranjeblauw van haar club. Hoff beleeft haar laatste weken op de club met een dubbel gevoel. ‘Ik vind het heel jammer om te stoppen, maar ik wil erg graag mijn studie afmaken.’ Dat Hoff voorrang geeft aan haar studie is de reden dat zij moet stoppen. Ze verhuist naar Utrecht. Een combinatie met hockeyen in Groningen is gezien de afstand niet mogelijk.

Hoff heeft met Groningen de opgang naar de Hoofdklasse meegemaakt. Drie seizoenen geleden promoveerde de ploeg naar de Hoofdklasse. Een snelle degradatie was verwacht, maar Groningen verraste. Het eerste jaar zelfs zonder play-outs te hoeven spelen, afgelopen seizoen gedwongen via de nacompetitie.

Fieke Hoff aan de bal tegen Kampong. Foto: Jacob Gunter

Die play-outs lijken dit seizoen vanaf dag 1 al het hoogst haalbare. In de eerste seizoenshelft werden amper punten gehaald. ‘In de winterstop stonden we stijf onderaan. Het was eigenlijk al duidelijk dat wij een grote kans hadden op degradatie’, erkent Hoff. Ook in de eerste weken van de tweede seizoenshelft stevende Groningen af op een roemloos einde aan het hoofdklasserschap.

Rijk rekenen

Maar net voordat de concurrenten Huizen en Bloemendaal de kans kregen zich rijk te rekenen, ging de ploeg van de jonge coach Julian Steen plots punten halen. Oranje-Rood werd op 4-4 gehouden, Hurley beet zich met 3-3 stuk op de plots volop scorende Groningers. Met de laatste speeldag in het vooruitzicht staan de noorderlingen nog steeds onderaan, maar een resultaat zondag tegen Amsterdam biedt zomaar uitzicht op de play-outs.

De volgelingen van Steen zijn aan de ene kant gedreven om klassebehoud veilig te stellen. Aan de andere kant is er de wetenschap dat Groningen na dit seizoen opnieuw met een leegloop te maken krijgt. Naast Hoff stoppen onder andere oud-international Willemijn Bos en keepster Jantien Gunter. ‘Het geeft een dubbel gevoel. Je wilt gewoon altijd blijven winnen, maar je weet ook dat het zo wel goed is. Gezien onze huidige stand en het feit dat er volgend jaar verschillende speelsters stoppen, is het op zich reëel dat wij degraderen’, zegt Hoff. ‘Ergens hebben we daar wel vrede mee. Hoe leuk het spelen in de Hoofdklasse ook is, door het vertrek van veel spelers is het niet echt wezenlijk om volgend jaar in Hoofdklasse te spelen.’

Fieke Hoff als middelpunt van de feestvreugde nadat ze vorig seizoen tegen Nijmegen de 2-3 heeft gescoord. Foto: Willem Vernes

Degraderen is volgens Hoff natuurlijk nooit leuk, maar gezien de aanstaande veranderingen binnen de ploeg biedt het ook weer mooie kansen voor Groningen. ‘De Promotieklasse is ook een leuke competitie. Je kunt daar met een jong team weer gaan bouwen en kijken of je daar bovenin kunt meedoen.’

Genieten van de laatste weken

Maar zover is het nog niet. Zondag wacht eerst het treffen met Europacup-winnaar Amsterdam, dat nog kans heeft om als eerste te eindigen in de reguliere competitie. Daarvoor moet het zelf winnen en Den Bosch punten laten liggen tegen SCHC. Een pittige klus voor Groningen. Toch kijkt Hoff er al naar uit. Want hoewel de resultaten vaak tegen vielen, heeft ze genoten van het spelen op het hoogste niveau. De laatste weken hockeyt de formatie van Steen volgens Hoff ook een stuk vrijer dan voorheen. Groningen heeft niets te verliezen. Een eventuele degradatie is geaccepteerd. Dat helpt.

Na zondag is het hockey klaar voor Hoff. Ruilt ze haar stick in voor haar studieboeken. Over een jaar hoopt Hoff af te studeren. Of dat betekent dat we haar terug gaan zien op het hockeyveld, weet ze nog niet. ‘Daar heb ik nog niet over nagedacht.’