EK 18 | Oranje uitgeschakeld: ‘Niemand hoeft zich te schamen’

De droom van de Oranjejongens op het EK U18 in Lille is al na twee wedstrijden uiteengespat. Na pijnlijke nederlagen tegen Frankrijk en België rest de ploeg van bondscoach Peter Jonker slechts de verliezerspoule. ‘Ik vond ons vandaag grotendeels superieur hockeyen. Maar we belonen het niet. Dat is ongelofelijk stom.’

Toen maandagmiddag in Lille het laatste fluitsignaal klonk, zakten de Oranjejongens in elkaar. Lucas Corstens, Pepijn Schras, Boaz Houben. Een voor een staarden ze naar de grond. Verslagen en verdrietig. Want er moest gewonnen worden van de Belgen, om uitzicht te houden op de halve finale. Maar het rendement ontbrak, net als in de eerste wedstrijd tegen Frankrijk.

Ook bondscoach Peter Jonker had moeite de nederlaag te bevatten. Hij zocht naar woorden, maar kon zelf ook nog niet helemaal begrijpen waar het precies misging. Van verschuilen was geen sprake. ‘Je moet natuurlijk niet zeiken, want we hebben gewoon twee keer verloren. Hockey is geen jurysport. Maar ik vond ons vandaag erg goed spelen.’

‘Bijna onmogelijk dat we verloren hebben’

Dat zat vooral in het veldspel. En daar had Jonker ook wel gelijk in. Nederland had de bal, bepaalde het ritme, maar kwam nauwelijks tot echte kansen. ‘Het gaat niet om hoe je speelt, maar om hoe je het afmaakt’, was hij duidelijk. ‘Dat lukte ons vandaag niet. Als je naar de statistieken kijkt, is het bijna onmogelijk dat we verloren hebben. Maar dat is wel de realiteit. We hebben veel te weinig gescoord.’

Een balende Jurre Bunte. Foto: WorldSportPics

Dat was niet alleen maandagmiddag tegen België het geval, maar ook al een dag eerder tegen Frankrijk. Tegen het gastland haalde de ploeg bijvoorbeeld acht strafcorners, maar ging er niet een raak. ‘Je kan een hoop verzinnen, maar dit is wat het is. Ik heb absoluut het gevoel dat er meer in zat, maar we zijn in het maken en creëren van kansen zwaar te kort geschoten. Allebei de wedstrijden. Maar geloof je, niemand mist expres.’

Jonker is inmiddels drie jaar verantwoordelijk voor het nationale U18-team. Hij heeft al meerdere lichtingen onder zijn hoede gehad, maar over deze groep was hij misschien wel enthousiaster dan ooit. In april was de selectie nog de allerbeste tijdens de paassstage. De tegenstanders van toen: Polen, Frankrijk en Spanje. ‘Laten we maar zeggen dat het goed is voor het hockey dat andere landen opkomen. En dat meen ik ook. De Franse jongens spelen grotendeels intern samen. Dat werpt nu zijn vruchten af. Kijk ook naar Engeland: dat land stond gisteren bijna op winst tegen Duitsland’, beschrijft hij. Maar dat verzacht de pijn natuurlijk niet. ‘Ik had veel meer gewild. Maar als ik objectief kijk, kan ik de jongens echt helemaal niks verwijten. Niemand hoeft zich te schamen voor wat ze gedaan hebben. Ik vond ons vandaag grotendeels superieur hockeyen. Maar we belonen het niet. Dat is ongelofelijk stom.’

Verdriet in de dug-out. Foto: WorldSportPics

Jonker begrijpt dat de verwachtingen van de buitenwacht hoger waren. Dat je als Nederland zijnde, eigenlijk gewoon een zekerheidje bent voor de halve finale. ‘Ik hoorde iemand op de tribune zeggen dat als we nog drie weken door hadden gehockeyd, we alsnog geen goal gemaakt zouden hebben. Dat beaam ik niet, maar ik begrijp de opmerking. De jongens zijn in de breedte een stuk vaardiger dan de meeste andere landen, maar dat is lastig te zien van buitenaf’, vertelt hij. ‘Ik wil me niet indekken, maar er lopen hier in Lille zes echt goede elftallen rond. Spanje, Engeland, Duitsland, België en Frankrijk. En daar horen wij ook bij. We zijn een serieuze titelkandidaat, maar hebben het gewoon niet goed gedaan.’

‘We moeten leren van tegenslagen’

Jonker moet zijn manschappen bij elkaar rapen, om de laatste poulewedstrijd (woensdag tegen Schotland) goed af te sluiten en in de verliezerspoule straks te laten zien dat Oranje de kwaliteiten wel in huis heeft. ‘Je kan er natuurlijk op twee manieren uit gaan. Als je geen knikker geraakt hebt, of als je het gevoel hebt dat het erin zat. Voor ons geldt het tweede. We gaan nu niet ineens wat losser doen, nu we meedoen aan de onderkant. Het blijft een opleidingstoernooi. We moeten leren van tegenslagen. En nog drie keer heel goed spelen. Met de pest in je lijf.’

Dan is een vijfde plek het maximaal haalbare. En Jonker weet dat dat allerminst vanzelfsprekend wordt. ‘We gaan onze geest verzetten en alles laten zien. Het wordt ingewikkeld, dus heel interessant.’

Mees Wehmeyer en Peter Ausema lopen er beteuterd bij. Foto: WorldSportPics