Jacky van Hout leek tijdens de halve finales van het EK U18 in Krefeld tegen België een mooi hoofdstuk te gaan schrijven in zijn nog jonge interlandcarrière, maar het verhaal eindigde in mineur. Ondanks twee doelpunten in de reguliere speeltijd en een benutte shoot-out miste de 18-jarige verdediger van Oranje-Rood eerder in de shoot-outserie een strafbal. ‘Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan.’
Nadat het duel met de Belgen in 2-2 was geëindigd opende Nederland de shoot-outserie. Peppe Veen nam de eerste shoot-out maar werd door de Belgische doelman hard op zijn stick geslagen. De scheidsrechter wees direct naar de strafbalstip. Van Hout nam plaats achter de bal, maar pushte naast. Geen 1-0 voorsprong voor Nederland.
‘Ik deed eigenlijk alles goed’, haalt Van Hout het moment terug. ‘De keeper dook naar de andere hoek. En dan schiet ik ‘m gewoon naast. Dat gebeurt mij niet vaak. Ik kan dan wel twee keer scoren, maar als ik in de shoot-outserie de strafbal niet benut, is het gewoon niet goed genoeg. Maak ik hem dan beginnen we met een voorsprong, maar dat doe ik niet. Van held naar schlemiel? Ja, misschien kan het zowel noemen inderdaad.’
Goede start Oranje
Het begon allemaal zo goed voor Oranje in de vroege morgen op het terrein van Crefelder Hockey und Tennis Club. De ploeg van bondscoach Peter Jonker speelde zijn tot dan toe beste wedstrijd van het EK. Oranje was veel zekerder en overtuigender aan de bal en in de passing dan de Belgen.
Jacky van Hout viert zijn eerste doelpunt tegen België in de halve finales van het EK U18 in Krefeld. Foto: Worldsportpics/Frank Uijlenbroek
‘We waren eigenlijk beter’, concludeert Van Hout. ‘We hebben in het eerste kwart de kansen gekregen om doelpunten te maken. We laten het op shoot-outs aankomen, terwijl we het in de wedstrijd hadden moeten beslissen. Het is zuur dat we het niet over streep trekken. Als we doorduwen staan we gewoon in de finale. Dat is nu helaas niet het geval.’
Oranje kwam in het tweede kwart op voorsprong. Van Hout pushte de bal vanaf de kop van de cirkel laag tegen de plank. Nadat de Belgen na rust op gelijke hoogte waren gekomen door een vlammend backhandschot van Charlie Langendries zette Van Hout Oranje andermaal uit een strafcorner op voorsprong. Dit keer belandde de bal via een Belgische verdediger in het doel. Met zijn eveneens tweede doelpunt bepaalde Langendries dat shoot-outs de beslissing moesten brengen in de eerste halve finale van de dag.
Beslissing na shoot-outs
De shoot-outserie stond bol van de spanning. Oranje-keeper en erkend shoot-outkiller Olivier Paalman pakte drie Belgische inzetten, maar het was niet voldoende voor een plek in de finale. De beslissing viel in de sudden death. Nadat Hugues Molenaar Paalman met succes had uitgespeeld, zag aanvoerder Jan van ‘t Land zijn inzet over het doel verdwijnen.
Het mislopen van de finale leidde vanzelfsprekend tot grote teleurstelling aan de kant van Oranje. Isaac Jozefzoon staarde rond de middenlijn voor zich uit en Pepijn van der Valk verborg zijn gezicht in zijn shirt, terwijl Van Hout stilletjes een plekje zocht in de dug-out.
De band met opa Hans
Nadat de spelers in het kringetje waren toegesproken door Jonker en het meegereisde publiek door Oranje werd bedankt, liep Van Hout af op zijn ouders en opa en oma. Met name met zijn opa heeft Van Hout een speciale band. ‘Opa Hans, zoals iedereen hem kent, is er altijd bij. Hij mist geen training, geen wedstrijd, zelfs als ik er zelf niet ben. Hij gaat overal mee naartoe. Dat vind ik helemaal geweldig.’
Peppe Veen en Jacky van Hout vieren de tweede Nederlandse treffer in de halve finales tegen België tijdens het EK U18 in Krefeld. Foto: Worldsportpics/Frank Uijlenbroek
‘We bellen en appen met elkaar. We hebben het over hockey, maar we praten eigenlijk over alles. Dat is gewoon gezellig. Vanochtend belde hij mij ook of ik goed had geslapen. Dat had ik inderdaad. Na afloop zei hij niet zo veel. Hij weet precies hoe ik mij voel. Ik zei dat ik mezelf wel voor het hoofd kan slaan.’
Lang om de bij de ontgoocheling stil te staan heeft Van Hout niet. Morgen speelt Oranje opnieuw in de ochtend (10.00 uur) om het brons tegen Spanje, dat met 8-6 verloor van Duitsland. ‘Het is nu vlak na de wedstrijd enorm balen, maar over een half uur is dat wel weg. We hebben net tegen elkaar gezegd: wij waren beter in deze wedstrijd. Als je Europees kampioen kan worden kan je ook derde worden. Morgen moeten we er gewoon weer staan. We gaan voor de derde plaats.’
België* – Nederland 2-2 (0-1)
22.Jacky van Hout 0-1 (sc)
41.Charlie Langendries 1-1
48.Jacky van Hout 1-2 (sc)
50.Charlie Langendries 2-2
*België wint na shoot-outs (3-2)
3 Reacties
willem-janpelle
In het Nederlandse hockey krijgt men al jong aangeleerd dat men sowieso beter was dan de tegenstander, en dus onterecht verloren heeft. Niet zo chique naar de (winnende)
davidaltes
Echt geheel mee eens. Hoe vaak heb ik bij winst van mijn ploeg niet te horen gekregen dat 'ze de beste spelers misten' of 'dat ze heel slecht speelden' of dat 'de scheidsrechters partijdig waren' of allerlei andere slappe excuses? En omgekeerd maakten mijn spelers zich hier ook zeer regelmatig schuldig aan. Als ik de tegenstander feliciteer met een overwinning om dat deze tegenstander domweg beter was, zoals dat eigenlijk vrijwel altijd het geval is, kijkt men je vaak stomverbaasd aan. Maar zo hoort het wel en ja, dat is ook wel zo chique naar de tegenstander toe.
willem-janpelle
Een goede verliezer zagen we gisteren na de mannenfinale op Wimbledon: Djokovic die zijn tegenstander Alcaraz op een welverdiend podium plaatste, en toegaf dat hij beter was. De ware winnaar is een goed verliezer.