Albers over 12.000 Oranje-fans: ‘Niet normaal, kreeg kippenvel’

Ze waren zeker met meer dan twaalfduizend tegelijk woensdag naar het Yves-du-Manoir Olympic Hockeystadium gekomen om hun Oranje-helden aan te moedigen. Gehuld in oranje shirts, broeken, petjes en met rood-wit-blauwe vlaggen. Het meer dan honderdjarige voormalige rugbystadion was van Oranje. Niet alleen op het veld – waar de Oranje Dames Argentinië met 3-0 kansloos lieten in de halve finales – maar ook op de tribunes van het stadion met een capaciteit van 15.000 plaatsen.

Die stoelen waren niet allemaal bezet (hoewel er opmerkelijk genoeg geen kaart meer te krijgen was), maar toen om iets voor twee uur woensdagmiddag de speelsters van Oranje en Argentinië het veld op kwamen, rolde een golf van geluid door de Franse wijk Colombes.

Felice Albers, die toch wel wat gewend is, genoot. ‘Al dat oranje. Ik vond het echt niet normaal. Ik had gewoon helemaal kippenvel. Hoe vet is dat? Als ik dat vergelijk met de lege tribunes in Tokio, is het zo bijzonder. Het is bijna alsof we in Nederland spelen.’

Volle oranje tribunes op de Spelen in Parijs. Foto: Willem Vernes

Ze wil alle fans bedanken: ‘Ik vind het voor het hockey geweldig. Op een gegeven moment begint de wedstrijd en ben je er niet meer zo mee bezig. Maar als na afloop iedereen klapt voor ons… Heerlijk. We zetten hier het hockey goed op de kaart.’

Gouden vorm

Dat doen de Nederlandse hockeydames al jarenlang met geweldige prestaties. Ze rijgen de gouden medailles aan elkaar. Elke keer moet het spel ook maar weer beter en beter. Dat zorgt voor druk en is ook niet realistisch. Op een toernooi hoeft de eerste wedstrijd niet perfect te zijn, doceerde Albers eerder tijdens de poulefase. ‘Het gaat erom dat je op de belangrijkste momenten op je best bent’, zei ze toen.

En warempel. Tijdens de halve finales was daar plots die vorm, die gouden vorm, waarvoor alle tegenstanders van Oranje zo vrezen. Dat de bal als vanzelf ragfijn van stick naar stick gaat, de Nederlandse aanvallers als een kaasmes bij chèvre chaud door de verdediging snijden en de druk zo hoog is dat tegenstanders naar adem happen. Dat gevoel had Argentinië woensdagmiddag in het Franse Wagener Stadion XL.

We zetten hier het hockey goed op de kaart. Felice Albers over de Oranje drukte in het stadion in Parijs.

Voor het eerst dit olympische toernooi was het dus echt genieten. Albers: ‘We spelen een iets stroever toernooi dan we vooraf hadden gewild of hadden gehoopt. Maar we pieken op het juiste moment. Dat is ook een kwaliteit. We waren vandaag zó dominant.’

Mes tussen de tanden

Dat bleek wel uit de statistieken. In de eerste twee kwarten was er geen Argentijnse speelster met de bal in de cirkel van Nederland geweest, laat staan dat ze op doel hadden geschoten. Albers: ‘Ik denk dat we erg gedomineerd hebben gespeeld in zowel balbezit – met mooie aanvallen, acties en dribbels – maar ook verdedigend sterk werk hebben geleverd. De Argentijnen zijn er echt bijna niet doorheen gekomen. Ook daarin zijn we echt als team gegroeid.’

Albers had voor de wedstrijd al een goed gevoel. ‘We keken elkaar voor de wedstrijd in het kringetje aan en ik zag dat iedereen op scherp staan. Ik dacht: fuck it. We stoppen het mes tussen de tanden en gaan gewoon strijden voor wat we waard zijn. We stapten daarvoor vandaag voor het eerst dit toernooi van het veld af met het gevoel dat we een heel goede wedstrijd hebben gespeeld.’

Foto: Willem Vernes

Nu wacht vrijdag de finale. Albers is niet per se de speelster die in de voorbereiding op die wedstrijd het hoogste woord heeft, maar ‘ik probeer met mijn positiviteit de andere meiden wel aan te moedigen. En te zeggen dat ze ook lekker moeten genieten. Ik bedoel, hoe vaak sta je nou in je leven op een Olympische Spelen?’

Albers in ieder al voor de tweede keer, nadat ze in Tokio als jongeling  in de selectie meteen indruk maakte op het allerhoogste podium. En dus vrijdag haar tweede olympische finale gaat spelen. ‘We moeten daarin met dezelfde scherpte spelen als vandaag. Dus dominant hockey. Niet twijfelen, net zoals vandaag.’

Het China van Alyson

Oranje treft vrijdagavond (20.00 uur) China in de finale, dat in de andere halve finale België versloeg na shoot-outs. De Aziatische ploeg werd in de poulefase overtuigend met 3-0 verslagen, onder meer door een heerlijke Amsterdam-goal met Albers als aangever op de scorende Maria Verschoor. Albers verwacht in de finale grotere tegenstand. ‘Ik vind het een knappe prestatie dat China de finale heeft gehaald. Ik heb de kwartfinale tegen Australië gezien. Daarin hebben ze goed gespeeld en verdiend gewonnen. Het is heel knap wat Alyson daar heeft neergezet.’

Parijs 2024 – Felice Albers en Alyson Annan na afloop van het duel tussen Nederland en China. Foto: Willem Vernes

Alyson is Alyson Annan. De bondscoach die Oranje in Tokio nog naar goud coachte. Het verhaal daarna is bekend: in de spelersgroep bleek veel weerstand tegen de topsportcultuur die onder haar coachschap heerste, waardoor Annan uiteindelijk sneuvelde en nu dus bij China coacht. Na de poulefase feliciteerde Annan Albers met een boks. ‘Natuurlijk blijft het bijzonder om tegen haar te spelen. We delen een bijzondere herinnering omdat we goud in Tokio haalden. Wij kunnen elkaar gewoon gedag zeggen.’

Albers ziet bij China duidelijk de hand terug van haar voormalige coach. ‘Er zit veel meer structuur in hun spel. Ze zijn in de passing en basiszaken erg goed geworden. Je ziet, ook verdedigend, echt een stijgende lijn. Nogmaals, ik vind echt knap wat Alyson daar heeft neergezet.’

‘Alleen in de finale mag het wat minder knap, haha.’