Glunderend liep Malou Pheninckx vrijdagavond in Hilversum het veld van ’t Spandersbosch af. Met haar als vervanger van Lidewij Welten, die vanwege een hielblessure de Hockey World League in Brussel moet missen, wonnen de Oranje Dames redelijk eenvoudig met 4-1 van Australië, de nummer vier van de wereld.
Als ietwat verdedigend ingestelde middenvelder is Pheninckx geen één-op-één vervanger van de levensgevaarlijke dribbelkoningin Welten. ‘Mijn taak is vooral om simpel te hockeyen’, zei Pheninckx op het veld na afloop van de gewonnen interland die onderdeel was van de Rabo Super Serie. ‘Ik moet vooral een bal aannemen, een makkelijke pass geven en fel de duels ingaan. Wij hebben genoeg meiden die op meerdere posities kunnen spelen en die naar voren kunnen schuiven.’
Tegen Australië was het van tevoren de vraag in hoeverre Welten zou worden gemist. Ook zonder de Wereldspeelster van het Jaar 2015 scoorde Nederland vier keer en was het meerdere keren gevaarlijk voor het Australische doel, dat op papier één van de grootste concurrenten is in de halvefinaleronde van de HWL in Brussel. Internationals als Laurien Leurink, Carlien Dirkse van den Heuvel en ook de afgelopen zondag gedebuteerde Frédérique Matla kunnen als het nodig is moeiteloos een linie naar voren schuiven.
Zonder de zieke Maartje Krekelaar, die werd vervangen door Hurley-speelster Margot Zuidhof, kwam Oranje na een kwartier wel op achterstand. Rond de cirkel werd slordig balverlies geleden, waarvan Kathryn Slattery profiteerde. Ze kapte naar binnen en passeerde Anne Veenendaal, die de hele wedstrijd keepte.
Oogstrelend was het niet, maar Nederland won wel relatief eenvoudig
Daarna gingen de Oranje Dames in een hoger tempo spelen en gaven ze Australië vrijwel geen kans om op te bouwen. Voorin werd goed druk gezet en met name Xan de Waard klapte er bovenop. Het was geen toeval dat Nederland maar liefst twaalf strafcorners kreeg. Uit een rebound maakte Carlien Dirkse van den Heuvel de gelijkmaker en nog voor rust was het aangeefster Kitty van Male die de bal terugkreeg van Caia van Maasakker en hem binnentipte: 2-1. Na rust sleepte Ireen van den Assem een strafcorner tegen de plank en vlak voor het eind schoot Frédérique Matla op prachtige wijze de 4-1 binnen. Oogstrelend was het spel van de Oranje Dames zeker niet, maar ze wonnen wel relatief eenvoudig.
‘Het grappige is: als Lidewij er niet bij is, mis je haar eigenlijk niet. Maar je hebt natuurlijk wel héél veel aan haar als ze er wel bij is’, was na afloop de conclusie van vice-aanvoerder Dirkse van den Heuvel. ‘Het was vandaag zeker niet zo dat we de cirkel niet in kwamen. Integendeel. We hebben genoeg kwaliteit om de blessure van Lidewij op te vangen. Dat neemt niet weg dat ze één van de beste speelsters van de wereld is, die altijd genoeg kansen en minimaal drie corners creëert.’
‘Onze talenten zijn beter dan die van Australië’
Toch ging het zonder Welten met name in het derde en vierde kwart ogenschijnlijk makkelijk tegen Australië. Dirkse van den Heuvel: ‘Net als wij heeft Australië na de Olympische Spelen een nieuwe start gemaakt. Van hun huidige selectie kende ik eerlijk gezegd maar vier of vijf speelsters. Op papier zijn zij één van onze grote concurrenten op de HWL, maar vandaag hebben we laten zien dat wij sterker zijn. Dat zegt iets over onze talenten. Die zijn beter zijn dan de talenten van Australië.’
Ook zonder Lidewij Welten en tevens zonder Kelly Jonker mag plaatsing voor het WK volgend jaar in Londen geen probleem zijn voor de technisch vaardige Oranje Dames. Tijdens de HWL in Brussel, het toernooi dat komende woensdag begint, moet Nederland minimaal vijfde worden om zich te kwalificeren.
Na het gelijkspel tegen Engeland (2-2) en de overwinning op Australië is de voorzichtige conclusie dat Oranje ook zonder alle internationals die na Rio zijn gestopt nog steeds tot de beste teams van de wereld behoort. Het is vooral de vraag in hoeverre dit team (eventueel zonder Welten en Jonker) in staat is om prijzen te winnen en waar deze ploeg staat ten opzichte van Engeland en Duitsland, hun enige twee grote concurrenten komende augustus op het EK in Amsterdam. Landen die na Rio ook een hoop kwaliteit en ervaring hebben ingeleverd.
‘Helaas kon ik Marloes niet om haar nek vliegen’
Voor 23-voudig international Malou Pheninckx was de wedstrijd tegen Australië haar eerste interland sinds januari 2014. ‘Ik kreeg deze week een belletje van Alyson. Ze vertelde me dat Lidewij vanwege haar blessure de HWL niet speelt en zei dat ik haar vervanger was. Ik was thuis in Rotterdam, ik woon samen met Marloes Keetels. Zij was er niet, dus ik kon haar helaas niet om haar nek vliegen. Natuurlijk was het wel een beetje een dubbel gevoel omdat je nooit wilt dat iemand geblesseerd raakt, maar voor mezelf was ik dolblij.’
Na de wedstrijd stond er nog steeds een glimlach op haar gezicht gebeiteld. ‘Ik heb genoten van dit duel. Het was fantastisch om voor eigen publiek met een oranje ‘pakkie’ aan het volkslied te mogen zingen en zo’n wedstrijd op de mat te leggen.’
Nederland – Australië 4-1 (2-1)
’15 Kathryn Slattery 0-1 0-1
’20 Carlien Dirkse van den Heuvel 1-1 (sc)
’22 Kitty van Male 2-1 (sc)
’36 Ireen van den Assem 3-1
’60 Frédérique Matla 4-1
Basis Oranje: Veenendaal, Sanders, Van Maasakker, Van Geffen, Van den Assem, Dirkse van den Heuvel, Verschoor, Keetels, Matla, Leurink, Van Male.
Wissels: Nunnink, Pheninckx, Stam, Vega, De Waard, Zuidhof.
Niet gebruikte wissel: Koning.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.