Interlandloze Kappelle kan niet wachten op haar debuut

Het is misschien wel de opvallendste naam in de 22-koppige trainingsgroep van Oranje. De keuze van bondscoach Alyson Annan voor Ilse Kappelle (21). De verdediger/middenvelder heeft als enige in de selectie nog geen interland achter haar naam staan. Maar daar wil Kappelle zo snel mogelijk verandering in brengen.

De tranen stonden bij Kappelle vier maanden geleden nog in haar ogen. Met een teleurstellende zilveren medaille om haar nek op het EK voor Jong Oranje in Valencia sloot ze een periode af. Verdrietig omdat haar Oranje-hoofdstuk al voorbij leek. Maar niks bleek minder waar. Met haar tranen inmiddels uit haar ogen geveegd, werd ze in september opgeroepen voor het grote Oranje. Toen bedacht ze voor zichzelf: ‘Alles wat ik meepak, is mooi meegenomen.’

Tien weken trainde ze met Oranje. Samen met Annan maakte ze afspraken. Vrijdagmiddag ging haar telefoon. De bondscoach belde. ‘Ze feliciteerde me met het volbrengen van de gemaakte afspraken. Dat was volgens haar goed gelukt en ik was blij om dat te horen. Daarna feliciteerde ze me nogmaals’, klinkt het eerst nuchter. Vervolgens onwerkelijk: ‘Niet te geloven he, ik zit er gewoon bij.’

‘Van zo’n selectie word je rete fanatiek’

‘Ik had hier afgelopen zomer niet van durven dromen’, vervolgt ze. ‘Je hoopt altijd op een kans. En die kans heb ik gekregen en heeft heel goed uitgepakt. Ik had niet verwacht dat er nieuwe mensen aan konden sluiten bij de groep, zonder interlandervaring.’ De afgelopen weken kon Kappelle proeven aan Oranje. De instelling ‘alles wat ik meepak, is mooi meegenomen’, veranderde. ‘Ik heb heel hard gewerkt. Ik wilde nou ook niet meer afvallen. Van zo’n selectie word je rete fanatiek.’

Ik kan niet wachten om mijn eerste interland te mogen spelen. Het klinkt nu nog als een onwerkelijk idee. Ilse Kappelle

‘Ik kom van heel ver’, realiseert Kappelle zich. Ze scheurde haar voorste kruisband en was een jaar uit de running. Net hersteld schoot het in haar hamstring. Daarna kreeg ze opnieuw last van haar knie. Al met al hockeyde ze ongeveer vijftien maanden vrijwel geen wedstrijd, op tussen de blessures door een paar duels na. ‘Alles ging altijd heel goed met me. Ik was talentvol en alles kwam me aangewaaid. Toen liep ik hard tegen de muur.’

Interland is een onwerkelijk idee

Ooit was ze bang of ze nog wel op haar oude niveau terug zou keren. Die gedachte spookte tijdens de vele revalidaties meermaals door haar hoofd. Inmiddels is die gedachte ingewisseld voor een positievere: ‘Ik kan niet wachten om mijn eerste interland te mogen spelen. Het klinkt nu nog als een onwerkelijk idee.’ Toch is de kans groot dat Kappelle haar haar debuut gaat maken in januari, tegen China. Voor de start van de FIH Pro League op 11 en 12 januari 2020.

De selectie van Kappelle is een kroon op het tot dusver succesvolle seizoen. Bij Amsterdam opereert ze dit seizoen op het middenveld en heeft ze zelfs al vijf goals op haar naam staan. Ze lacht: ‘Het is niet te geloven.’ Hoe het komt? ‘Ik krijg veel vertrouwen. Dat is goed voor mijn zelfvertrouwen. Ik kan er echt van genieten. Ik weet als geen ander hoe is het om dat niet te voelen.’

‘Hoe ik tegen de komende periode aankijk? Over Tokio denk ik nog niet na. Eerst een interland. Ik kan niet wachten om er ook een achter mijn naam te hebben staan.’

Archiefbeeld van Ilse Kappelle op de Rabo Hockey Fandag 2019. Foto: Willem Vernes