Pien Sanders: ‘Dit is een nachtmerrie’

Tot maandagmiddag had international Pien Sanders niet het idee dat de hersenschudding die ze overhield aan de botsing met een Argentijnse speelster van afgelopen donderdag haar het WK zou kosten. Maar een bezoek aan de neuroloog – een dag voor het vertrek naar Londen – veranderde de zaak.

‘Na het gesprek met de neuroloog besefte ik dat het WK misschien wel eens in gevaar voor me kon zijn. Maar ik hield in mijn achterhoofd dat er misschien toch nog een klein kansje was dat er een risico genomen zou worden of dat ze het nog een aantal dagen aan wilde kijken’, vertelt een geëmotioneerde Sanders aan de telefoon.

‘Maar toen kwam Alyson met het bevestigende telefoontje waar ik al bang voor was. Dat kwam echt als een klap binnen. Ik vind het zó erg. Het is een nachtmerrie. Het begint steeds dieper in te dalen. Vanochtend ging het persbericht eruit. Nu krijg ik appjes van iedereen. En dan te bedenken dat ik volgende week waarschijnlijk gewoon weer de oude ben…’

Ik heb in mijn leven 20.000 botsingen gehad die harder waren. Pien Sanders

Sanders denkt dat ze over een dag of vijf alweer grotendeels hersteld is. Ze noemt het ‘een kwestie van dagen’ waardoor ze nu het WK moet missen, dat voor de Oranje Dames zondag begint met de wedstrijd tegen Zuid-Korea. De botsing met de Argentijnse speelster zag er in eerste instantie ook niet eens heel heftig uit.

‘Ik heb in mijn leven 20.000 botsingen gehad die harder waren. Maar die Argentijnse kwam met haar schouderblad precies tegen de verkeerde plek op mijn hoofd aan. Ik heb de beelden inmiddels meerdere keren teruggezien. Tussen het moment van de klap en het moment dat ik landde, ben ik even out geweest. Hooguit een seconde. Toen ik op de grond lag, voelde ik me heel wazig. Ik had amper het besef wie er om me heen stond. Het licht dat in mijn ogen scheen, deed pijn. Maar ik had het idee dat ik nog wel zou kunnen lopen en dacht dat er niet zo veel met me aan de hand was.’

Pien Sanders ligt geblesseerd op de grond na een botsing met een Argentijnse speelster. Foto: WorldSportPics/Frank Uijlenbroek

Gesprek met neuroloog veranderde de zaak

Op de CT-scan die nog dezelfde dag in Duitsland van haar hersenen en haar nek werd gemaakt, waren geen afwijkingen te zien. Wel werd vastgesteld dat Sanders de symptomen van een hersenschudding had: ze was duizelig, misselijk en kon slecht tegen licht. ‘Misschien was het naïef van me, maar tot gistermiddag heb ik geen moment het idee gehad dat het WK voor mij in gevaar zou komen. Ik had al een dag of vier rust gehad. Per dag voelde ik dat het steeds beter met me ging. Tot aan het gesprek met de neuroloog had ik zelf gedacht of stiekem gehoopt dat ik wel weer met de groep mee kon trainen of wat rondjes voor mezelf kon rennen.’

Maandagmiddag bracht Sanders dat bezoek aan de neuroloog, die haar vertelde dat ze eigenlijk nog ruim een week rust moet houden. Daarnaast zou het voor haar ook gevaarlijk zijn om met een hersenschudding te spelen, omdat ze de blessure daarmee kon verergeren. Dat was voor bondscoach Alyson Annan reden genoeg om Sanders later die dag te bellen met het nieuws dat ze niet mee naar het WK zou gaan en ze reservespeelster Sanne Koolen zou oproepen.

Volgende week nergens last meer van?

‘Alyson vond het moeilijk om het te zeggen. Er kwamen veel emoties bij me los’, vertelt Sanders, die kort daarop haar teamgenoot bij Den Bosch en haar goede vriendin Sanne Koolen belde om te zeggen dat ze zich niet schuldig moest voelen en ze moet genieten van haar eerste grote toernooi dat ze met Oranje gaat spelen.

Sanders: ‘Het is zo zuur dat ik over vijf dagen waarschijnlijk grotendeels weer de oude ben. Dan heb ik tien dagen rust gehad. Maar dan heb ik dus ook een achterstand van tien dagen ten opzichte van de rest van de selectie. Er staat wel een WK op het programma, dus ik begrijp de keuze van Alyson volkomen. Ik was niet op tijd fit geweest voor de eerste wedstrijd. Maar waarschijnlijk was ik wel op tijd fit geweest voor de tweede wedstrijd. Dat maakt het voor mij zo pijnlijk. Dat ik volgende week waarschijnlijk nergens last meer van heb.’