Wedstrijdrituelen | Ellen Hoog

In de rubriek ‘Wedstrijdrituelen’ geven spelers en speelsters van Oranje bloot hoe zij topsport bedrijven en wat de rituelen zijn voor, tijdens en na de wedstrijd waardoor ze een topprestatie kunnen leveren. Sterspeelster Ellen Hoog (30) – 2 gouden Olympische medailles op haar palmares en in 2014 verkozen tot beste speelster van de wereld – trapt deze week de rubriek af. ‘Kim Lammers om tegenaan te lullen als ik zenuwachtig ben voor de wedstrijd, dat mis ik nog steeds.’

‘De avond voor de wedstrijd wil ik niet al teveel aan hockey denken. Daar word ik te zenuwachtig van. Ik ben sowieso gespannen voor de wedstrijd, dus dan is elke vorm van ontspanning die ik kan pakken belangrijk. Daarom wordt het straks in Rio ’s avonds toch weer The Notebook* kijken en dan vroeg slapen. Die film kijken werkt altijd. We hebben het al 2 toernooien niet gedaan en ook al 2 keer niet gewonnen…’

‘Waarom doe ik dit?’

‘De 1^e wedstrijd van de Olympische Spelen word ik sowieso knetter zenuwachtig wakker. Ik hoef dan echt niet tijdens het ontbijt met iemand te praten die al vol stress met de wedstrijd bezig is. Als ik gespannen ben ga ik in de bus altijd naast Lidewij Welten zitten. Met haar kan ik lekker over koetjes en kalfjes lullen. Tijdens de Olympische Spelen van Londen ging ik altijd naar Kim Lammers (Goaltjesdief Lammers stopte na de WK 2014 in Den Haag als international). Kim vond alles best. Dan hadden we het in de bus naar de wedstrijd over waar we naartoe gingen op vakantie. Dan denk je even niet aan hockey.’

‘Tijdens de bespreking luister ik wel echt naar de coach, maar ik denk niet dat ik alles klakkeloos overneem. Ik blijf een gevoelsspeler. Ik moet niet veel gaan nadenken, dan gaat het niet goed. Vaak genoeg denk ik voor een hele spannende wedstrijd: waarom doe ik dit ook alweer? Dat zenuwachtige gevoel is vreselijk en helemaal niet leuk. Maar daarna is het gevoel tijdens en na de wedstrijd toch weer heerlijk. Dan weet je waarvoor je het doet. Ik heb lang gezocht naar de beste wedstrijdvoorbereiding. Ik ben daar heel zelfbewust in. Als ik nu voor een wedstrijd niet zenuwachtig ben, ga ik me juist heel erg focussen. Dan zet ik muziek op m’n hoofd en ga ik  zenuwen creëren. Anders ben ik te relaxed. Maar dat zal tijdens de Olympische Spelen zeker niet gebeuren.’

Vaste speelmaatje

‘Tijdens het inspelen zijn we als team een stelletje neuroten bij elkaar. Die ene speelster moet altijd naast die andere speelster inlopen, dat soort dingen. We lachen om die volgorde. Ook de sprintjes doen we altijd naast dezelfde mensen. Iedereen wil dat gewoon. Ik speelde altijd met Kim in. Ik dacht dat ik daarna met Marly (Marloes Keetels) zou inspelen, maar dat is bij 1 toernooi gebleven. Het wisselt nu per wedstrijd. Ik moet dus nog kijken wie mijn vaste inspeelmaatje wordt in Rio.’

‘Ik stel mezelf voor de wedstrijd altijd 2 of 3 doelen. Doelen als knetterhard werken en simpel spelen, als ik bijvoorbeeld minder in vorm ben, dan kan ik er lekker inkomen. Als ik er tijdens de wedstrijd niet lekker in zit, moet ik een moment op de bank even nadenken en terug naar de basis. Dan heeft het team ook wat aan me. Het soort opdrachten dat ik mezelf geef hangt af van de tegenstander en de vorige wedstrijd. Tegen een fysieke tegenstander zeg ik tegen mezelf dat ik niet teveel persoonlijke duels moet spelen. Als ik in vorm ben heb ik als doel om bij een derde van de goals betrokken te zijn en wil ik risico nemen in mijn spel. Dat helpt altijd.’

WK 2014

‘Soms zit je in de flow en dan lukt alles gewoon. Zoals tegen Argentinië (4-0 zege) in de halve finale op de WK in Den Haag. We waren superfit en fris in ons hoofd, dan kun je samen excelleren. Het stadion in Den Haag was ons huis. Van tevoren wist je – je zei het niet hardop – dat je wereldkampioen zou worden. Na de wedstrijd sluiten we alles snel weer af. Op zo’n toernooi ben je zo gefocust, dan moet je meteen door naar de volgende wedstrijd. Op het WK in 2014 namen we de sfeer van die halve finale wel mee naar de finale. Iedereen had het over die wedstrijd. We hadden iets moois neergezet, maar moesten nog de finale winnen. Tijdens de Olympische Spelen van Londen (2012) was het andersom, want daar was de halve finale moeilijk en de finale wat makkelijker. Ik ben erg benieuwd wat het in Rio gaat worden.’

*Ellen Hoog onthulde vorig jaar in een interview in het Volkskrant Magazine dat ze sinds 2005 de avond voor elke belangrijke wedstrijd de romantische film The Notebook moest kijken. Dat begon met alleen Naomi van As, maar dat werden er meer van het team. Ze heeft de film nu zo’n 50 keer gezien en moet nog een flink aantal keer, voordat ze met de 3e keer Olympisch goud om de nek zal staan.