Altijd hoopte Graham Reid op een terugkeer naar Nederland, waar hij begin jaren negentig twee seizoenen bij Amsterdam speelde. De nieuwe assistent-bondscoach van het Nederlands Elftal wil met zijn inzichten Oranje naar de eerste plek van de wereldranglijst brengen.
Reid en Taco van den Honert – assistent bij Oranje – zijn altijd goede vrienden gebleven nadat ze samen bij Amsterdam Heren 1 hadden gehockeyd. Toch durfde de 52-jarige oefenmeester na zijn beslissing om te stoppen als bondscoach van Australië niet direct van een aanstelling in Nederland te dromen.
Keizersgracht in Amsterdam
‘Maar na een e-mail van Max ging het balletje toch rollen,’ vertelt Reid over een WhatsApp-belverbinding met Perth, de stad in West-Australië waar hij woont. En bleek een terugkeer naar Nederland op dit moment logisch. ‘Ik had het met m’n gezin al vaak over de leuke tijd in Nederland. Ik woonde met mijn vrouw op de Keizersgracht in Amsterdam. Dat was schitterend. Nu is het juiste moment om terug te keren. Mijn zoon Scott is 18 jaar en gaat politicologie studeren aan de Universiteit van Amsterdam. Mijn dochter is 20. Zij blijft in Perth. Zij vindt het ook mooi, want zij heeft straks het hele huis voor zichzelf. We moeten alleen kijken wat we met de hond en twee katten doen. Misschien dat er één kat meegaat.’
Reid begint niet direct aan zijn klus voor Oranje. Hij had met de Nederlandse coach Roelant Oltmans al afgesproken om in januari en februari te werken in de Hockey India League. Hij wordt assistent van de Uttar Pradesh Wizards, het hockeyteam in India waar de Nederlandse internationals Seve van Ass en Sander Baart deze winter hockeyen. Reid zal daarna in maart naar Nederland verhuizen. Deze keer niet naar de weelderige grachten, maar waarschijnlijk naar Amstelveen. De makkelijk pratende Australiër heeft grote plannen met het Nederlands elftal, waar hij samen met Max Caldas en oud-teamgenoot Taco van den Honert een internationaal gezelschap zal gaan vormen.
Hoe kan Nederland weer nummer één worden?
‘Max is de hoofdcoach. Maar natuurlijk wil ik wat van mijn Australische invloed op Oranje uitoefenen. Ik denk ook dat we in Nederland het beste van beide werelden kunnen gebruiken. Een stijl die het midden houdt tussen de technische Nederlandse en opportunistische Australische stijl. Attractief, aanvallend hockey met een doel. Dat wordt ook mijn uitdaging. Hoe kan ik het team op de beste manier beïnvloeden, zodat Nederland weer nummer één wordt?’
Rio de Janeiro
Uiteraard praat Reid niet graag over de Olympische Spelen van Rio de Janeiro, waar zijn team teleurstellend zesde werd en in de verste verte niet leek op het team dat zo dominant wereldkampioen werd in 2014. Toen Reid in 2014 van assistent tot hoofdverantwoordelijke werd gepromoveerd, won hij twee jaar lang alle toernooien met Australië. Maar in Rio de Janeiro ging alles vanaf de eerste wedstrijd mis. Liever zegt Reid het niet, maar hij vindt dat snel vergeten wordt dat het halve Australische team niet fit was tijdens de Olympische Spelen.
‘Dat is tijdens het toernooi niet naar buiten gekomen. Negen van de zestien spelers waren ziek. Daarom speelden we slecht en oogden we lethargisch. Als coach wil je dat aan de ene kant niet naar buiten brengen, omdat je daarmee een excuses lijkt te zoeken voor het falen. Het was in ieder geval frustrerend om de kranten te lezen over onze prestatie. Maar goed, ondanks dat we zesde werden in Rio is Australië nog steeds de mondiale nummer één.’
Vlekkeloos Nederlands
De communicatie met de Nederlandse spelers zal in ieder geval soepel verlopen. Dat kan gewoon in het Nederlands dankzij het verleden van Reid, in 1992 een van de eerste buitenlandse hockeyers in de Hoofdklasse. ‘Mijn Nederlands is echt roestig, maar ik kan het wel oppoetsen.’ Als hockey.nl hem een zwart-wit foto appt in Amsterdam-tenue, typt hij snel in het Nederlands terug: ‘Ik heb dat nooit gezien, bedankt’.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.