Billy Bakker: ‘Donderdag 150 en 50, dat zou mooi zijn’

Wat aanvoerder Billy Bakker (28) dinsdagmiddag ook probeerde, de sterk spelende middenvelder kreeg z’n vijftigste interlandgoal er niet in tegen de Indiase keeper Akash Chikte. De vijftigste goal in z’n honderdvijftigste interland donderdag in de kwartfinale zou een mooie bekroning kunnen worden van zijn interlandcarrière tot nu toe.

Na meerdere pogingen van Bakker leek de tijd in het eerste kwart even stil te staan, toen hij op de kop van de cirkel een schitterende turn maakte en daarmee de Indiërs de verkeerde kant op stuurde. Daarna wipte hij even speels de bal op en vuurde hij snoeihard op het Indiase goal. Ouderwets ‘wokkelen’ noem je dat in hockeytaal: opwippen en beuken.

De poging leek voorbestemd om die mijlpaal te zijn voor de speler van Amsterdam. Als een eigen ode aan zijn hele oeuvre van goals in het Nederlands elftal. Maar weer stond Chikte miraculeus in de weg van de speler die dit toernooi voor het eerst aanvoerder is van Oranje. ‘Hij pakte ‘m met zijn stick, hè?’ vroeg Bakker na de wedstrijd, die er na de 3-1 overwinning op India niet echt van kon balen. ‘Als ik donderdag m’n 150ste interland speel en m’n 50ste goal maak, zou dat mooi zijn.’

Billy Bakker geniet na een Nederlandse goal. Foto: Frank Uijlenbroek

Van rechtsachter, centrumspits tot centrale middenvelder

Dat Bakker de mijlpaal van vijftig goals binnenkort bereikt, komt vanwege het vorige hoofdstuk in zijn interlandloopbaan. Toen stond hij centrumspits. Het typeert de fanatieke instelling van de jongen die in de jeugd altijd werd genegeerd bij de nationale jeugdselecties, dat hij verschillende posities in Oranje goed wist in te vullen.

‘Ik wilde gewoon spelen in het oranje shirt. Ik wilde al die toernooien meemaken. Dus als ik op m’n negentiende een WK kon spelen als rechtsachter: supercool. Spelers als Teun de Nooijer stonden toen op het middenveld. Kom daar maar eens tussen. Ik heb twintig caps als rechtsachter gespeeld. Tachtig als spits. Toen maakte ik al die goals. Sinds Max coach is (2014) speel ik op het middenveld.’

Nee, toen hij als rechtsachter debuteerde had hij er nooit aan gedacht dat hij 150 interlands zou halen. Hij leefde van toernooi naar toernooi. ‘Hoe ouder ik word, hoe meer ik geniet van elke interland. Er zijn andere mensen van mijn leeftijd die de hele dag achter hun bureau zitten en een baan hebben. Supermooi, maar dat kan ik nog mijn hele leven. Ik zit hier doordeweeks in het buitenland, met vrienden van me overdag interlands te spelen. Dat ga ik over een paar jaar nooit meer meemaken’, zei de aanvoerder, die in 2014 nog serieuze motivatieproblemen had, maar daarna juist sterker dan ooit terugkwam.

‘Toen ik binnenkwam als jonkie was alles nieuw en speelde ik echt voor mezelf. Het enige dat ik wilde was zelf zo goed mogelijk presteren. Dat zie je ook bij andere jonkies. Die zitten nog in hoofdstuk 1 van hun loopbaan. Dat hoort er ook bij. Straks speel ik mijn honderdvijftigste als aanvoerder en ben ik alleen maar bezig met anderen. Dat is een heel mooi en lang proces geweest.’

Billy Bakker aan de bal tegen India. Foto: Frank Uijlenbroek

Indiase hockeyers verloren magie door ijzersterke Nederlandse spel

Bakker kon tevreden zijn met zijn 149ste interland, die je de eerste twee kwarten ook een galavoorstelling zou kunnen noemen. Eerder dit jaar won Bakker nog met de Kalinga Lancers de Hockey India League (HIL). De Amsterdammer kent de Indiase spelers als geen ander. Dat die hockeyers hun magie op wat betoveringen van Akashdeep Singh na hadden thuis gelaten, kwam volgens Bakker door het ijzersterke Nederlandse spel, en de juiste tactiek.

‘Zij hebben veel lage balcontacten. Wij zaten daar elke keer met drie mensen bovenop. Wij hebben veel ballen veroverd op het middenveld. Wij startten gewoon heel goed en dat maakte het makkelijker voor ons’, analyseerde Bakker, die niet per se vond dat de spelers van bondscoach Roelant Oltmans teveel respect hadden voor Oranje. ‘Indiërs zijn naar ons altijd wel nederig, vind ik. In India moet er altijd gepresteerd worden. Ik denk dat je ziet dat wij stap voor stap groeien. Iedereen gaat wat losser hockeyen bij ons. Wat minder gespannen. Dit was voor ons een eerste echte test. India is niet upcoming, ze kunnen allemaal belachelijk goed hockeyen.’