‘Billy is ongelofelijk authentiek, als sporter en als mens’

Het zal even wennen worden voor Mirco Pruyser: hockeyen zónder Billy Bakker. De 32-jarige spits van Amsterdam stond bijna twee derde deel van zijn leven met Bakker op het hockeyveld. Afgelopen vrijdag maakte de aanvoerder van Amsterdam en het Nederlands elftal zijn afscheid als tophockeyer bekend. Pruyser: ‘Natuurlijk ga ik Billy missen. We hadden echt een hele goede chemie op het veld.’

Duitsland, april 2009. Het Amsterdam van Sjoerd Marijne speelt in de voorrondes van de EHL in Hamburg. De toen nog ‘jonge honden’ Bakker en Pruyser zitten om de tijd te doden met Valentin Verga en Jan-Willem Buissant op een hotelkamer. ‘We begonnen na verloop van tijd gewoon een beetje gek te doen’, begint Pruyser over één van zijn eerste herinneringen met Bakker bij Amsterdam.

‘Geef me een woord, geef me een woord’, is de opdracht die het viertal – net aangesloten bij het vaandelteam van Amsterdam – aan elkaar geeft. ‘Gingen we rappen’, lacht Pruyser. ‘Nou, ik kan je vertellen, die hele sessie liep helemaal uit de hand. Jan-Willem filmde alles, Vali ging helemaal los en Billy was al helemaal stoer aan het doen. Kwamen er weer wat teksten in het Engels over uitgaan. Billy houdt helemaal niet van uitgaan.’

‘Het rapkwartet’: Billy Bakker, Valentin Verga, Jan-Willem Buissant en Mirco Pruyser. Foto: Willem Vernes

Op een gegeven moment wordt er op de deur geklopt. ‘Drie hele zachte klopjes’, vertelt Pruyser. De vier talenten twijfelen of ze daadwerkelijk midden in hun jamsessie worden onderbroken en gaan niet veel later vrolijk door met rappen. Na een paar minuten wordt er opnieuw op de deur geklopt. ‘Net even wat harder dan de eerste keer.’

‘De rappers’ besluiten om toch maar even door het oogje van de deur te kijken. ‘Zien we daar allemaal gasten van ons nieuwe team staan. Jongens als Klaas Veering, Floris Evers en Taeke Taekema, de grote namen van toen. Ze hadden allemaal banken opgesteld als een soort tribune. Waren ze ons aan het afluisteren. Dat was natuurlijk helemaal niet de bedoeling. We hebben dit verhaal ook nog vaak moeten aanhoren, maar het heeft ons uiteindelijk wel geholpen. We dwongen meteen respect af bij die grootheden.’

Onafscheidelijk duo

‘Respect’, het is het woord dat Pruyser aan de telefoon het vaakst gebruikt als het over Bakker gaat. Het tweetal leerde elkaar kennen op de Districts Ontmoetings Dag (DOD) in Noord-Holland. Pruyser speelde toen nog bij De Reigers, Bakker was toen lid van Amsterdam. Op zijn vijftiende maakte Pruyser de overstap naar AHBC.

Billy Bakker en Mirco Pruyser in hun jongere jaren. Foto: Koen Suyk

Sindsdien is het duo onafscheidelijk. ‘In mijn beginperiode bij Amsterdam woonde ik nog in Hoofddorp. Ik sliep bij verschillende teamgenoten thuis, waaronder bij Billy. Daar is uiteindelijk een hele bijzondere vriendschap uit ontstaan.’ Boezemvrienden, kun je misschien beter stellen.

‘Wat ik zo mooi aan onze band vind, is dat we ook heel kritisch naar elkaar zijn’, vertelt Pruyser. ‘We zoeken elkaar op in een zware discussie. Toevallig heb ik dat laatst nog naar hem uitgesproken: er is nog nooit een dag geweest dat we elkaar helemaal zat waren. Terwijl we ook wel hard kunnen botsen. Tja, we zijn allebei persoonlijkheden, dan krijg je dat. We zijn gewoon heel eerlijk naar elkaar toe.’

Ik ben hem steeds aan het overhalen om er nog een jaar aan vast te plakken, maar zijn besluit staat vast. Mirco Pruyser

Duizenden uren spendeerden het duo de afgelopen jaren samen. Van logeerpartijtjes in Amsterdam tot tripjes naar India, Argentinië en Australië. Samen nestelden ze zich in de absolute wereldtop. Met captain Bakker als onbetwiste leider. ‘Hij sprak echt met zijn stick’, klinkt Pruyser. ‘Hij koos zorgvuldig zijn momenten voor woorden. Het kwam wel echt recht vanuit zijn hart zodra hij dat deed. Als aanvoerder kon Billy heel krachtig binnenkomen.’

Bakker liet nooit, maar dan ook echt nooit verstek gaan. Letterlijk dan. ‘Naar mijn idee heeft hij nooit een training gemist. Billy was iemand die tot aan de allerlaatste dag van zijn carrière voorop in de strijd ging. Ik vind Bill het ideale voorbeeld van iemand die altijd zichzelf bleef en ook heeft durven zijn. Misschien vertoonde hij niet altijd het gewenste gedrag, maar hij was wel zo ongelofelijk authentiek. Als sporter en als mens. Daar kan ik alleen maar respect voor hebben.’

Eindelijk meer tijd voor het gezin

Nu kiest Pruyser zijn eigen pad. De spits twijfelde niet om door te gaan na de Spelen in Tokio. ‘Het gaat wel even wennen worden zonder Billy. Ik heb veel assists van hem gekregen, die connectie ga ik missen. Maar hij gaat het harder missen, dat weet ik zeker. Ik ben hem steeds aan het overhalen om er nog een jaar aan vast te plakken, maar zijn besluit staat vast. Of ik hem nu minder ga zien? Misschien op het hockeyveld wel, maar daarbuiten niet. Ik zie Billy haast iedere dag.’

Billy Bakker en Mirco Pruyser, vrienden voor het leven. Foto: Willem Vernes

Zij delen namelijk een kantoorpand voor hun bedrijven byBP Sportmarketingbureau en BP College, een spitsenschool voor fanatieke en gemotiveerde jeugdhockeyers. ‘Onze vriendinnen zeggen weleens dat wij elkaar vaker zien dan onze partners’, vertelt Pruyser. Dan lachend: ‘Dat is misschien ook wel zo. Voor Claire ben ik blij dat hij nu meer tijd voor haar krijgt. En voor hun twee prachtige kids.’

Daar is Claire Corthaus, de vriendin van Bakker, zelf ook blij mee. ‘Billy was gedurende zijn hockeycarrière veel weg van huis’, vertelt Corthaus. ‘In de eerste plaats ben ik natuurlijk onwijs trots op hem op wat hij allemaal heeft bereikt, maar dat ik hem zo weinig zag, was soms best wel pittig. Met name in de periode voor corona, met al die Pro League-wedstrijden. Dan was Billy weer een maand weg naar de andere kant van de wereld, even vijf dagen thuis en vervolgens weer een paar weken weg.’

Vader Billy Bakker met zoon James. Foto: Koen Suyk

Tekenend was het afgelopen EK in Amstelveen. ‘Billy zat in een bubbel met zijn team in het Hilton Hotel, waar wij als gezin dus niet bij konden komen. Op 5 juni werd onze James drie jaar oud. Dat heeft Billy door het EK niet meegemaakt. Terwijl het Hilton Hotel een paar minuten van ons huis af is, kon Billy door al die maatregelen niet eens zijn zoon een kus voor zijn verjaardag geven. Daar had hij heel veel moeite mee.’

Het is duidelijk: De 236-voudig international is toe aan meer tijd met zijn gezin. Het is tijd voor andere dingen. ‘Wij hebben het daar natuurlijk van tevoren heel veel over gehad’, vertelt Corthaus. ‘Nog voor corona wist Billy dat hij na de Spelen zou stoppen bij het Nederlandse team. Rond Pasen wisten we dat ik zwanger was van ons tweede kind en daarna werden de Spelen uitgesteld. Rond die tijd hakte Billy de knoop door om helemaal te stoppen, ook bij Amsterdam.’

Claire Corthaus en Billy Bakker. Eigen foto

Dat was best een emotioneel moment, schetst de vriendin van Bakker. ‘Ik vroeg of hij echt zeker wist of hij niet nog een jaar bij Amsterdam moest doorgaan, waarop Billy reageerde dat ik hem niet moest proberen over te halen. Hij was er juist nu oké mee. Hij had zijn keuze gemaakt.’

Toen het nieuws afgelopen vrijdag wereldkundig werd gemaakt, was het opnieuw een emotionele dag voor Corthaus en Bakker. ‘Ik heb wel wat traantjes gelaten. Vooral omdat het een moment van terugkijken was.’

Nu is het tijd voor rust. Het gezin geniet van een welverdiende vakantie in Spanje. ‘Wij zijn nog nooit eind augustus op vakantie geweest. Billy zei al: normaal had dit nooit gekund, de jongens staan alweer allemaal op het veld.’ En Bakker? ‘Die ging vanmorgen alweer sporten’, lacht Corthaus.

Naar papa kijken. Eigen foto

Zijn vriendin voorspelt dat de afgezwaaide international voorlopig nog wel even fit blijft. ‘Het is niks voor Billy om stil te zitten. Er staat alweer een golftoernooi gepland en hij heeft al een keer meegetraind bij Heren 9 van Amsterdam. Weet je hoe hij daarna thuiskwam? Met een glimlach van oor tot oor. Hij vond het helemaal leuk om weer met zijn vrienden te spelen en zei dat hij alleen maar had gelachen. Mij kun je niet gelukkiger maken.’