Brink ging last-minute naar andere kant van de wereld voor droom

Hidde Brink (26) baalde toen hij in januari hoorde dat hij niet met Oranje mee mocht naar Australië. Nadat de keeper van Pinoké in oktober voor het eerst werd uitgenodigd voor de trainingsgroep, werd al gauw duidelijk dat hij na Maurits Visser en Derk Meijer de derde keuze was van Jeroen Delmée. Zijn winter stond plots op zijn kop, toen hij alsnog – in zijn uppie – aan een reis van 28 uur kon beginnen. 

In oktober kon Hidde Brink zijn geluk niet op toen hij door bondscoach Jeroen Delmée voor het eerst uitgenodigd werd voor de trainingsgroep van Oranje. Het was erop of eronder voor de goalie, die al zeven jaar eerste keuze is bij Pinoké. Hij wist dat er ruimte zou komen na de Olympische Spelen en dat hij al een tijdje in de gaten gehouden werd. Maar het wachten was op een uitnodiging.

‘Er zijn momenten geweest dat ik me afgevraagd heb of het moment nog zou komen’, begint Hidde Brink eerlijk aan zijn verhaal. ‘Een keeper heeft altijd wat meer tijd nodig. Dan stroom je niet zomaar door vanuit Jong Oranje. Ik wist dat ik geduld moest hebben. Er zijn maar drie plekken. Maar het wachten was soms wel lastig.’

Niet meer wachten op een kans

Brink vroeg zich het afgelopen jaar wel eens af wat hij wilde. Maar stilstaan en wachten tot er een kans kwam, wilde hij niet meer. Hij besloot stappen te maken. Te solliciteren. Aan zijn maatschappelijke leven te beginnen. Hij zette in september zijn handtekening onder een contract bij een consultancybedrijf. Een maand later kwam de Oranje-uitnodiging. 

Maurits Visser (Bloemendaal) en Hidde Brink (Pinoké) bij Oranje. Foto: Willem Vernes

‘Ik vond het heel bijzonder om mee te maken’, vertelt Brink. ‘Natuurlijk maakte ik vorig jaar wel eens een rekensom. Dat er ruimte zou kunnen komen. Ik hoopte er vooral heel erg op. Ik heb er jarenlang naartoe gewerkt. Het was ook een beetje nu of nooit.’

Sinds oktober staat het leven van Brink weer compleet in het teken van hockey. Hij wil kijken waar zijn lat ligt. De extra trainingen met Oranje deden hem goed. ‘Ik ben derde keuze, maar ik heb het gevoel dat ik de goede kant op ga’, vertelt hij. ‘Ik kom steeds dichter bij de andere jongens’, vult hij aan. ‘De extra uren training doen me goed. Net als het trainen met betere keepers. Of het verdedigen van betere strafcorners. Dit is heel goed voor mijn ontwikkeling.’

Het nachtelijke berichtje van Delmée

De winter van Brink zat bomvol uren in zijn keeperspak, maar tot een eerste interland kwam het nog niet. Hij werd niet geselecteerd voor de eerste Pro League-wedstrijden eind vorig jaar (tegen België en Duitsland) in het Wagener Stadion en ook de duels met Australië en Spanje in Sydney gingen aan zijn neus voorbij. ‘Dat was balen. Toen de jongens het vliegtuig instapten, besloot ik me weer op mijn werk en club te richten. Was ik er niet meer mee bezig.’

Tot hij een week later wakker werd en op zijn telefoon een berichtje las van Jeroen Delmée. De bondscoach had hem midden in de nacht – vanwege het tijdsverschil- gevraagd of hij toch richting Australië wilde komen. Maurits Visser was namelijk geblesseerd geraakt aan zijn teen. Delmée wilde hem er graag als back-up bijhebben. De boodschap: pak maar direct je spullen. Brink was direct klaarwakker. 

Foto: Willem Vernes

‘Het was even schakelen, maar ook supervet’, vertelt Brink. Dezelfde dag was het ticket al geboekt. ‘Het was mijn eerste trip met het Nederlands team. Dat had ik nog nooit meegemaakt. Ik wist zeker dat ik die kant op wilde. In wat voor rol dan ook.’ Binnen 24 uur zat de sluitpost van Pinoké in het vliegtuig en na een reis van 28 uur was hij aan de andere kant van de wereld. Nog half beduusd wat hem allemaal was overkomen. 

‘Heb een keer op de bank mogen zitten’

Minuten maakte hij niet in Sydney. Maar dat eventuele scenario had de bondscoach al uitvoerig besproken met Brink. Derk Meijer keepte twee keer en Maurits Visser was voldoende hersteld om de andere twee wedstrijden op doel te staan. ‘Ik heb een keer op de bank mogen zitten’, vertelt Brink. ‘Dat was al een stapje in de goede richting.’ 

Brink is bescheiden. Dankbaar dat hij dit heeft mogen ervaren. ‘Ik heb alles mee mogen maken. Heb uren staan trainen met Simon Zijp, terwijl de rest met de wedstrijd bezig was. Natuurlijk had ik willen spelen. Mijn debuut willen maken. Als ik dat niet zou willen, had ik niet bij deze groep gehoord. Ik wil vol de strijd aangaan. Maar ik ben echt eerlijk als ik zeg dat ik hier echt van genoten heb.’

Foto: Koen Suyk

In je eentje – van de een op de andere dag – naar de andere kant van de wereld vliegen zonder ook maar een minuut te hebben mogen spelen. Ga er maar aanstaan. En zelfs met die wetenschap, zou Brink het direct nog een keer doen. Aanstaande zondag maakt hij zijn eerste minuten. Maar dan niet in het Oranje, maar donkerblauw. Dan speelt hij met Pinoké tegen Amsterdam. 

Ik heb even mogen proeven aan het leven van een speler van Oranje en dat is me enorm bevallen. Dat wil ik vaker meemaken.

‘Ik denk dat er wel een andere keeper staat. Eentje met een ervaring rijker. Je neemt alles mee. Hoe je een corner voorbereidt, hoe je dingen tactisch aanvliegt, hoe je de video aanpakt. Daar kunnen we wat mee bij Pinoké. Maar ik wil mezelf echt laten zien. Ik heb even mogen proeven aan het leven van een speler van Oranje en dat is me enorm bevallen. Dat wil ik vaker meemaken.’

Zijn Oranje-droom

Hij hoopt zich de komende weken bij Pinoké te bewijzen en te laten zien, zodat ook hij zijn debuut kan maken. Niet aan de andere kant van de wereld, maar gewoon in de buurt. In juni speelt Oranje namelijk zes keer in het Wagener Stadion (tweeluiken met India, Ierland en Argentinië) en twee wedstrijden in Londen tegen Engeland. ‘Ik weet dat ik geen garanties heb, maar ik wil tijdens een van die wedstrijden mezelf kunnen laten zien.’ 

Dan sluit hij af met zijn Oranje-droom. De Olympische Spelen in Los Angeles. ‘Ik moet op mijn kansen wachten, maar ik wil er staan in 2028. Ik ga er de komende tijd alles aan doen om beter te worden.’ Met een knipoog: ‘Dan ben ik 29 jaar. Dat schijnt de beste leeftijd te zijn voor een keeper.’