‘Wortel’ is na mentaal zware periode klaar voor eerste toernooi

Hij is 26 jaar, maakte zijn debuut in het begin van 2017, verzamelde tot dusver 70 interlands maar wacht nog altijd op een groot eindtoernooi. Floris Wortelboer is na heftige schouderblessures weer fitter dan ooit en kan niet wachten op zijn eerste wereldkampioenschap. 

Met een glimlach staat hij op het veld van Upward. De beresterke verdediger van Bloemendaal. In Arnhem werkt hij vol overgave de training van bondscoach Jeroen Delmée af. Hij is nuchter, maar achter die koele uitstraling, zit meer dan dat. Het WK van januari, daar wil hij bij zijn. En dat verwoordt hij op zijn eigen manier: ‘Ik zou er goed klaar mee zijn, als ik weer geblesseerd raak. De afgelopen periode was mentaal erg zwaar. Maar die heb ik inmiddels achter me gelaten.’

‘Wortel’, zoals hij door de hele hockeywereld wordt genoemd, speelde door zijn schouderblessures sinds het EK in 2017 geen groot toernooi meer. Dat deed hem pijn. Zelfs zoveel pijn, dat hij een jaar geleden niet in staat was de Olympische Spelen te kijken. ‘Het was mijn derde toernooi dat ik miste. Dat kon ik niet aan. Het was pijnlijk om voor de zoveelste keer te zien dat je er niet bij kunt zijn.’ Als hij terugblikt, is hij nog steeds van mening dat hij absoluut had kunnen spelen. ‘Ik heb nog altijd respect voor de keuze van toen, maar voor mijn gevoel had ik daar prima kunnen staan. Zo dacht ik er toen over, en nu nog steeds.’

Schouders en een mindset

Hoe zat het ook alweer met de oersterke verdediger? In 2018 miste hij het WK, toen tijdens een competitiewedstrijd met Bloemendaal zijn schouder uit de kom schoot. Drie weken later maakte hij zijn rentree, maar ging het vlak voor het toernooi weer mis. Viel hij weer op die ene schouder. Een enorme dosis pech, maar er kon een streep door zijn mondiale toernooi. Bij het toernooi dat volgde – het EK in 2019 – was Wortelboer ook niet aanwezig. Toen werd-ie niet geselecteerd omdat hij volgens oud-bondscoach Max Caldas ‘geen goede mindset’ had. De focus kon voor de Brabander op het EK en de Olympische Spelen. 

Floris Wortelboer tijdens de training op Upward.

Maar ook daar kon vervolgens een streep doorheen, toen het in het begin van 2020 weer misging met de linkerschouder van Wortelboer. Weer schoot zijn schouder uit de kom. Een operatie was noodzakelijk om definitief afscheid te nemen van zijn blessure. De malaise leek voorbij, de nare periode afgesloten. Tot hij in maart 2021 voor de zoveelste keer een schouderblessure opliep. Nu niet de linker- maar de rechterkant. Hij trainde wat hij kon, maar Caldas durfde het risico met zijn selectie niet te nemen. Zo gingen er weer twee toernooien aan zijn neus voorbij. 

Klaar voor zijn eerste grote toernooi

Inmiddels is het eind 2022. Is hij aan beide schouders geopereerd en is de verdediger naar eigen zeggen fitter dan ooit. Geniet hij van de trainingen met de nieuwe groep en de nieuwe bondscoach. ‘Hoe dichterbij het toernooi komt, hoe meer zin ik er in krijg. Ik heb er zin in. Het is mooi om samen naar zo’n moment toe te werken.’

Dat gevoel kent hij niet. ‘Ik heb nooit naar een bepaald niveau kunnen groeien. Pieken naar een bepaald moment. Elke kreeg kreeg ik een tegenslag’, doelt hij op zijn schouderblessures. ‘Ik heb nu nergens last van. Dit wordt een nieuwe periode. Het ging twee keer mis. Was het klap op klap. Ik heb er zo lang mee gesukkeld. Maar die periode heb ik echt achter me kunnen laten. Ik heb geen angst meer en het spookt niet meer door mijn hoofd.’

‘Voor mijn gevoel gaat het goed’ 

De scoopkoning doet er alles aan om half november geselecteerd te worden door Delmée. ‘Ik groei in mijn niveau. Het gaat lekker. Ik hoop straks in januari op mijn top te zijn. Ik moet zorgen dat ik zelf goed ben en dat ik kan excelleren in wat ik goed kan. Daar heb ik nu nog een paar weken de tijd voor. Voor mijn gevoel gaat het goed, dus ik moet deze lijn doortrekken.’

Floris Wortelboer op het veld van Upward.

Hij heeft geen ervaring met grote toernooien, op een EK in 2017 na. Maar dat is volgens Wortel geen nadeel. ‘Het is raar dat ik er zo weinig gespeeld heb. Ik had het graag anders gezien. Je kijkt als speler echt uit naar zulke momenten. Maar ik weet wat ik kan en wat ik toe kan voegen. Of het nou mijn eerste of derde wereldkampioenschap is.’

Over iets meer dan drie weken weet Wortelboer of hij zijn eerste grote toernooi gaat spelen. ‘Ik ga gewoon zorgen dat ik erbij ben. En dan ben ik er ook echt bij. Ik ben fitter dan drie jaar geleden. Delmée kan op me rekenen.’