De impact van goud: ‘De media smeekten bijna om spelers van Oranje’

In de nieuwe serie ‘De impact van goud’ aandacht voor de gevolgen van de olympische titels van de Nederlandse mannen en vrouwen. In de eerste aflevering: de explosie aan media-aandacht voor hockey op 9 en 10 augustus 2024, de dagen na de gewonnen olympische finales. Hockeyers als Pirmin Blaak en Duco Telgenkamp kregen voor een deel van het grote publiek een gezicht.

Keeper Pirmin Blaak kreeg de eerste 24 uur na het winnen van het olympisch goud de ene na de andere microfoon onder zijn neus. Hij was te gast in NOS Studio Parijs, het programma dat werd gepresenteerd door Dione de Graaff. Hij zat aan tafel bij Humberto à Paris. Hij was te horen op NPO Radio 1. En hij was te zien in de MedailleTaxi, een video-interview op de social media van TeamNL. Om nog maar te zwijgen over het leger aan verslaggevers dat hij direct na de finale al te woord stond in de mixed zone van Stade Yves-du-Manoir. Verslaggevers van het AD, de Telegraaf, Trouw, de Volkskrant, Nu.nl, het ANP, Sportnieuws.nl en talloze andere nationale en internationale media.

‘Alle media wilden vooral Pirmin hebben’, blikt KNHB-perschef David Selier terug op de gekte in die eerste uren na de olympische mannenfinale. Voor het oog van honderdduizenden televisiekijkers maakte Blaak drie shoot-outs van Duitsland onschadelijk en leidde hij de Nederlandse mannen naar de eerste olympische titel in 24 jaar. ‘Voor de media was dat natuurlijk een prachtig verhaal. Gelukkig was Pirmin bereid om zoveel mogelijk pers te woord te staan. Hij snapt het belang daarvan. Hij deed het ook heel goed. Als sport wil je zoveel mogelijk zichtbaar zijn in de media. Met Pirmin, maar ook met Thierry Brinkman en met Jeroen Delmée is dat heel goed gelukt.’

Persvoorlichter David Selier met technisch directeur Clarinda Sinnige. Foto: Willem Vernes

In april te gast bij Sophie & Jeroen

Media-aandacht is voor hockey niet altijd een vanzelfsprekendheid. Over het algemeen is de belangstelling van de landelijke pers geconcentreerd in blokken. Op clubniveau rondom de play-offs. Op het gebied van Oranje rondom grote toernooien, zoals het EK, het WK en de Olympische Spelen. Het is het lot van een kleinere sport, dat voor het grote publiek ook niet altijd uithangborden heeft gehad.

Toch was Selier, die een half jaar lang optrok met de Nederlandse mannen en vrouwen, niet ontevreden over de media-aandacht voor de Oranje-teams in aanloop naar de Olympische Spelen van Parijs. Hij organiseerde twee persdagen, één voor de mannen en één voor de vrouwen. Daarop werden 44 interviews afgenomen.

‘Daarnaast zijn de mannen in april met het hele team te gast geweest op NPO 1, bij de talkshow Sophie & Jeroen. Daar keken een paar honderd duizend mensen naar. Normaal gesproken is het hartstikke moeilijk om het complete team van Oranje aan tafel te krijgen van een landelijke talkshow. Nu hoefden we daar geen moeite voor te doen, maar belden Sophie & Jeroen óns. Zo’n kans moet je natuurlijk grijpen. Het werd een leuk item, waarin het verhaal van de jongens goed uit de verf kwam. Daarnaast werden er nog veel meer mooie items gemaakt. Onder andere door Q-music met Felice Albers en EenVandaag met Yibbi Jansen.’

Humberto à Paris, NOS Studio Parijs en NOS RadiOlympia

Toch brandden de olympische schijnwerpers natuurlijk pas echt op volle toeren in Parijs, vooral toen het om de medailles ging. Hockey was op de dagen van de finales 48 uur lang één van de meest relevante sporten in Nederland. Sporters over wie de media berichtten heetten even geen Max Verstappen of Virgil van Dijk, maar Pirmin Blaak en Yibbi Jansen. Zowel de finale van de mannen (19.00 uur) als van de vrouwen (20.00) werd prime time uitgezonden.

Selier herinnert zich de vrijdagochtend na de mannenfinale nog goed. ‘Mijn telefoon stond roodgloeiend. Ik kreeg tientallen telefoontjes en appjes van belangrijke Nederlandse sportmedia. De avond van de finale werden de mannen direct gehuldigd in het Team NL-huis, waardoor er voor de media niet veel mogelijk was. De dag daarna konden ze gelukkig alsnog aanschuiven, bij Humberto à Paris, NOS Studio Parijs en NOS RadiOlympia.’

Als hockeysport krijg je zelden kans op zoveel mooie zendtijd. Ik ben blij dat het is gelukt, het was ontzettend waardevol Perschef David Selier blikt terug op de Spelen

Selier: ‘Als hockeysport krijg je zelden kans op zoveel mooie zendtijd. Eigenlijk slechts één keer in de vier jaar. Media waar spelers van het Nederlands elftal normaal gesproken niet zo snel te gast zijn, smeekten nu bijna om hun komst. Daarvan moet je de vruchten plukken. Gelukkig waren de jongens bereid om overal heen te gaan. Met taxi’s werden ze de hele stad doorgereden. Het paste allemaal net in het schema. Maar ik ben blij dat het is gelukt, want het was ontzettend waardevol. En dat op de dag van de vrouwenfinale. Een hectische dag dus.’

Ook na de vrouwenfinale barstte er een soortgelijke gekte los. Vanaf het veld kwam Yibbi Jansen na de gewonnen finale via een live-verbinding met NOS Sport rechtstreeks honderdduizenden Nederlandse huiskamers binnen. Frédérique Matla, Luna Fokke en Marijn Veen schoven de volgende ochtend aan bij de ochtendshow van Mattie Valk op Q-Music. ’s Avonds was het complete team, voorafgaand aan de huldiging in het Team NL-huis, te gast bij Humberto Tan. Paul van Ass schoof later ook nog aan bij NOS Studio Parijs.

Pirmin Blaak staat na de gewonnen olympische finale talloze verslaggevers van de Nederlandse pers te woord. Foto: David Selier

Duco Telgenkamp heeft iets speciaals dat sommige andere spelers minder hebben. Dat moeten we wat mij betreft koesteren Perschef David Selier

Maar wat heeft al deze media-aandacht de sport eigenlijk opgeleverd? ‘Meerdere hockeyers hebben voor het grote publiek een gezicht gekregen’, constateert Selier. ‘Pirmin Blaak is daar natuurlijk een goed voorbeeld van. Dat geldt ook voor Yibbi Jansen. Zeker door de grote hoeveelheid doelpunten die ze in Parijs heeft gemaakt, waaronder haar belangrijke gelijkmaker in de finale tegen China. Veel Nederlandse sportliefhebbers, ook niet-hockeyers, weten sindsdien wie zij zijn. Dat is de kracht van de Olympische Spelen. Daarnaast hebben veel televisiekijkers bij de finales op het puntje van hun stoel gezeten. Ook mensen die hockey normaal niet volgen, hebben gezien wat voor schitterende sport het is.’

Ook het veelbesproken moment rondom Duco Telgenkamp en de Duitse keeper Jean-Paul Danneberg bracht in zekere zin iets goeds, vindt Selier. Ook Telgenkamp kreeg volgens hem voor het grote publiek een gezicht. Selier: ‘Duco is een iconische sporter aan het worden. In eerste instantie door wat hij presteert. Hij maakte bijvoorbeeld de winnende shoot-out. Maar daarnaast óók omdat hij staat voor wat hij zegt en doet. Daar kun je het mee eens zijn, of niet. Maar het valt wel op. Duco heeft daardoor iets speciaals dat sommige andere spelers minder hebben. Dat moeten we wat mij betreft koesteren.’

‘Aan de spelers zelf om zichtbaar te blijven in de media’

Toch kan voorzichtig worden geconcludeerd dat de media-aandacht voor de Tulp Hoofdklasse niet per se is toegenomen. De olympische hockeyfinales hadden veel impact, maar niet zoveel als bijvoorbeeld de gouden worp van basketballer Worthy de Jong. Spelers als Duco Telgenkamp en Yibbi Jansen kregen misschien een gezicht voor een deel van het grote publiek, maar hebben nog niet de bekendheid die hockeydiva’s Ellen Hoog en Naomi van As vroeger hadden.

Wat dat betreft liggen er volgens Selier kansen. ‘Internationals die goud hebben gewonnen, hebben nu de kans om uit te groeien tot het gezicht van het hockey en een voorbeeld te zijn voor de aankomende generaties. Dat doen ze natuurlijk allereerst door te blijven presteren. Maar ook door relevant te zijn op social media, door leuke interviews te blijven geven en vooral ook hun spontaniteit te behouden. Ik vind het geweldig dat Thierry Brinkman en Pien Dicke met hun gouden medaille bij hun oude basisschool zijn langs gegaan. Onbetaalbaar om die blije gezichten van al die kinderen te zien.’

Input voor deze serie? Mail naar redactie@hockey.nl.