Natuurlijk. Hij was teleurgesteld na de verloren halve finale op het WK in Bhubaneswar. Maar bondscoach Jeroen Delmée was ook zeer realistisch en zag zijn ploeg in een meeslepend gevecht een fractie tekort komen. Een fractie die het verschil maakte tussen spelen om goud of brons.
‘Ik denk dat we de laatste tien minuten van de wedstrijd opgehouden zijn met hockeyen’, is de eerste conclusie van Delmée na de halve eindstrijd tegen België, waarin Oranje na shoot-outs kopje onder ging. Na zestig heerlijke minuten stond het 2-2. ‘De druk kwam daardoor in de slotfase steeds meer op onze cirkel te liggen. Daaruit ontstond ook de gelijkmaker. In die andere vijftig minuten hebben we bijna alles goed gedaan. We kregen ook de beste kansen.’
Nederland had uit kunnen lopen naar 2-0 of 3-1, beseft Delmée. ‘Wil je van België winnen, dan moet je die ballen wel binnen timmeren. Dat kunnen we onszelf verwijten. Maar als je kijkt op welke manier we gespeeld hebben. Dat was vrijuit, zoals we wilden. We hebben er een mooie wedstrijd van gemaakt en weinig weggegeven. Het verschil zit ‘m in kleine dingen. Shoot-outs horen daar ook bij. Daarin waren zij beter.’
Foto: Willem Vernes
Beenveeg bij Pieters
In die shoot-outserie gebeurden – zoals zo vaak – een aantal opmerkelijke dingen. Zoals de poging van Terrance Pieters, wiens shoot-out na raadpleging van de video-referee werd afgefloten. Bolle kant, zo luidde het verdict. ‘Maar daarvóór kreeg hij een beenveeg van de keeper’, stelt Delmée.
‘Als je kijkt naar de hele situatie, dan wordt hij daar uit balans gebracht waardoor de bal verder wegrolt. Maar ja, daar heb je nu niets meer aan. Vaak moet je als ploeg een aantal stappen doorlopen. Finales verliezen om ze te leren winnen. Dat wordt vaak gezegd, Maar die sprongen was ik liever overgeslagen. Het lukte bijna. Net niet.’
‘Het is, wat het is’, klinkt het berustend. ‘Maar ik wil toch wel graag met een medaille naar huis. We krijgen nu credits voor het spelen van een leuke wedstrijd. Dat we goed speelden en de Belgen onder de indruk waren. Daar koop ik niets voor.
Foto: Willem Vernes
Te Nederlands
‘Vanavond is het moment om te balen’, stelt Delmée, die daarna de knop vol om wil zetten. ‘Er is ook nog heel veel te winnen. Niet alleen qua medaille, maar ook de manier waarop je afsluit. Ik hoop dat we in de troostfinale goed voor de dag komen. Ik zou het te Nederlands vinden om te zeggen dat het nu nergens meer om gaat. Want het gaat écht nog wel ergens om. Een stuk prestige, het gevoel waarmee je in maart weer begint en de kans om te winnen van een topland. Nu hebben we tegen de nummer twee van de wereld gespeeld. Zondag tegen Australië spelen we tegen de nummer één. Mooiere testcases krijg je niet.’
Het gaat dus nog om brons. ‘Het is een prijs. Een prijs-je. Niet degene waarvoor we kwamen.’
1 Reactie
rudi wortmann
prima pot and geweldig te zien hoe jij de ploeg hebt vernieuwd en laat hockeyen. hiermee bewijs je dat de KNHB op de goede weg is en was. er is niets mis met onze opleiding. helemaal niets. het geeft ook aan dat mensen allemaal roepen zodra een nationaal team eens niet wint. de uitkomst van grote wedstrijden is voor velen een graad meter waar onze nationale ontwikkeling op dat moment staat. het is zaak dat NL een echte top manager krijgt die boven de coaches staat. en vooral zorg draagt dat het beleid wordt doorgevoerd die de KNHB heeft bedacht. daarnaast zorgt voor verbinding met de afdeling sport ontwikkeling (bv. wordt de 6x2 nog steeds gegeven?). de vorige coaches hebben te veel te zeggen wb beleid. komt vaak door onkunde van de leiding gevende. het winnen van zilverwaar is niet alles waar het om draait. het ontwikkelen van de sport en sporters is volgens mij net zo belangrijk. ga lekker door Jeroen, dit is wat NL publiek wil zien.