Dubbel feest in Gorinchem voor geslaagde scholier De Vilder

Vijf oproepen had de 19-jarige VWO-scholier Derck de Vilder gemist van bondscoach Max Caldas, nadat hij ’s ochtends op het Fons Vitae Lyceum in Amsterdam zijn cijferlijst had opgehaald. Of hij in Gorinchem kon spelen tegen Frankrijk, als vervanger van Sander Baart. Ondanks een feestje in de benen kon hij niet weigeren. Zijn eerste interland op eigen bodem won hij met Oranje met 3-1.

Woensdagmiddag werd het slechte nieuws voor de gezakte leerlingen tussen half twee en drie uur gebracht. Het goede nieuws kwam tussen drie en vier uur. In Amstelveen – op een steenworp van hockeyclub Pinoké – was het na drie uur dan ook groot feest in huize De Vilder, waar niet alleen Derck maar ook zijn zusje Simcha was geslaagd voor de HAVO en met de hele familie een feestje werd gevierd. De Vilder ging nog uit eten en de stad in, om te vieren dat de middelbare school voorbij was. Samen met zijn oudere broer Morris (21) speelde Derck de Vilder afgelopen jaar voor Pinoké, maar Derck heeft de stap gemaakt naar landskampioen Kampong, waar hij met zijn neef Bjorn Kellerman gaat spelen.

Bondscoach Max Caldas (Ned) met op de achtergrond de karakteristieke molen. Jorrit Croon, Mirco Pruyser en Thierry Brinkman luisteren. Foto: Willem Vernes

Nadat de cijferlijst was opgehaald belde de jonge De Vilder om half elf ’s ochtends naar de bondscoach. ‘Hij vroeg ik nog wel een beetje kon spelen, ondanks dat ik geslaagd was en een feestje had gevierd. Ik zei meteen: “Let’s go.” Ik heb snel mijn tas gepakt, mijn stick en schoenen erin gegooid en ben hier naartoe gegaan’, vertelt De Vilder over de meest euforische 24 uur in zijn leven. Hij begon meteen sterk aan zijn interland, ook al had hij als enige van zijn team geen rugnummer. Op rechtsachter maakte hij meteen een interceptie en hij liet zien dat hij niet zonder reden naar Gorinchem was gekomen voor de Rabo Super Serie-wedstrijd tegen Frankrijk. Het jonge lijf had een feestje gevierd, maar kon een wedstrijd met het Grote Oranje zeker aan.

Derck de Vilder in actie tegen Frankrijk. Foto: Willem Vernes

Een mooie bekroning voor De Vilder

De Vilder werd vorig jaar in de zomer Europees kampioen met Jong Oranje, samen met zijn broer Morris. Daarna werd hij opgeroepen voor de trainingsstage in januari met Oranje in Australië. Daar speelde hij zijn eerste twee interlands. Maar zijn derde, een dag nadat hij hoorde dat hij geslaagd was, betekende meer dan die eerste twee. Op hockeyclub Rapid, dat dit jaar zijn 85^ste jubileum viert, was het voor eigen familie een verdiend debuut op eigen bodem voor De Vilder, die zich zo razendsnel ontwikkelt.

En als je voor het eerst in eigen land speelt, zijn de groene molens die de velden van Rapid omsluiten het perfecte Nederlandse plaatje. Vond ook De Vilder: ‘Ik had er met Jonas de Geus over tijdens het inlopen. Dit was echt oer-Hollands. Dan speel je een interland en dan staat er tien meter verderop een molen. Schitterend! Dit was toch wel even anders dan spelen voor Australisch publiek. Mooi ook hoe al die kids kwamen kijken. Dat ik dan voor eigen land voor eigen publiek mag spelen.’

Karakteristiek plaatje van deze interland bij GHC Rapid Mills. Foto: Willem Vernes

‘Tweede helft zakten we echt in’

Ondanks de euforie van het slagen voor zijn eindexamen en de interland op eigen bodem, kon de middenvelder die opgroeide bij Pinoké ook helder analyseren hoe de 3-1 overwinning in de Rabo Super Serie-wedstrijd tegen Frankrijk tot stand kwam. Want zo volwassen is De Vilder zeker. ‘Ik denk dat we de eerste helft best gevaarlijk waren. Maar de tweede helft zakten we echt in. In de eindfase zetten we nog even aan en scoort Thijs nog de 3-1.’

Het was in een notendop het verloop van de interland tegen Frankrijk, waar Sander Baart ontbrak vanwege privé-omstandigheden. Vrijdag meldt Baart zich weer bij het Nederlands elftal, maar De Vilder blijft slapen in het spelershotel, omdat Lars Balk een pijntje heeft aan zijn hamstring.

Op een regenachtig Rapid waren alleen de eerste twintig minuten om over naar huis te schrijven. Een fase waarin het Nederlands elftal de wedstrijd domineerde tegen de nummer 18 van de wereld. Mirco Pruyser combineerde schitterend met Valentin Verga. Jeroen Hertzberger schoot een backhand over het doel. Pruyser tikte sluw de 1-0 binnen na een voorzet van Verga en was daar blij mee. ‘Jaja’, zei de goaltjesdief die zielsgelukkig wordt van elk doelpunt.

Even later was het de altijd hard werkende Thierry Brinkman, die voor een hoogstandje zorgde, door vanaf de achterlijn slim te soleren en een gaatje te vinden achter de Franse doelman. Met de armen breeduit vierde hij zijn doelpunt. Het was alweer het vierde doelpunt in de laatste vijf interlands voor de kleine maar pezige speler van Bloemendaal.

Thierry Brinkman scoort mooi de 2-0. Foto: Willem Vernes

Twee mooie goals van Oranje

Met de 2-0 stand werd het slordiger bij Oranje en moest keeper Pirmin Blaak opeens voor het eerst in actie komen. In het derde kwart was het balverlies van talent Jorrit Croon onnodig, waaruit de 2-1 kwam van de ploeg onder leiding van Jeroen Delmee: een schot dat door keeper Blaak aangeraakt werd.

Toen de molen van Rapid in Gorinchem daadwerkelijk met de wieken begon te draaien, stagneerde het spel van het Nederlands elftal. Met een eindsprint kreeg Robbert Kermperman twee kansen, maar uiteindelijk was het de snelle Thijs van Dam die op aangeven van Hertzberger met een hard schot de eindstand bepaalde.

Die goal concurreerde met die van Brinkman voor de mooiste goal van de dag. De aanvaller van Bloemendaal was bescheiden over zijn doelpunt. ‘Je moet ook geluk hebben. Het was intuïtie. Ik versnel en push hem direct en de bal gaat ging erin. Als je in zo’n lekker team speelt, krijg je ook altijd wel kansen.’

Thijs van Dam scoort uit de sprint de 3-1. Foto: Willem Vernes

Naar de topvorm richting de Champions Trophy

Of het lastig was om altijd gefocust te blijven tijdens zo’n wedstrijd tegen Frankrijk, een week voordat het grote werk begint op de Champions Trophy, antwoordde Brinkman resoluut: ‘Nee, je speelt een wedstrijd voor het Nederlands elftal. Dat zeggen we ook altijd tegen elkaar voor de wedstrijd. Het is bijzonder om voor je land te spelen. Maar om eerlijk te zijn: we hebben niet super gespeeld. We moeten nog groeien naar de topvorm, volgende week in Breda.’

Bondscoach Max Caldas in gesprek met De Vilder, na de wedstrijd tegen Frankrijk. Foto: Willem Vernes

Terwijl Brinkman aan het praten was, deelde tientallen meters verderop de 19-jarige geslaagde scholier De Vilder handtekeningen uit. Dolblij, na twee extatische dagen. Hij is naam voor zichzelf aan het maken, hoewel een moeder van een van de kinderen aan hem vroeg wie hij toch was. Ze kende hem niet. De Vilder deerde het niet, moest er breeduit bij lachen en vertelde hoe hij heet. Hij voelde zich de koning te rijk, terwijl hij met een stift zijn handtekening zette en op de foto ging met fans. Derck de Vilder is de naam. Geslaagd voor zijn VWO. Een debuut in Oranje op Nederlandse bodem, 24 uur later. Met een molen op de achtergrond.