De van een kruisbandblessure herstelde Eva de Goede speelde gisteren tijdens de WK-ouverture van de Oranje Dames tegen Ierland (5-1 zege) haar 253ste interland en begon aan haar 25ste toernooi als international. Juist die karrenvracht aan ervaring maakte haar rentree zo emotioneel. Tijdens het Wilhelmus rolden de tranen over haar wangen.
‘Ik voelde me eigenlijk heel ontspannen in de aanloop naar de wedstrijd tegen Ierland’, zegt De Goede na afloop van de ruime overwinning op de Ierse vrouwen. ‘Ik had net als altijd veel zin om te spelen. Maar als je dan ineens in dat volle stadion staat, met familie en vrienden op de tribune en je hoort het volkslied… Dan komt dat wel even binnen.’
Die emotionele reactie kwam voor de ervaren De Goede zelf als een verrassing. ‘Het betekent dat Oranje nog steeds veel met me doet. Het maakte me trots dat ik er stond. Dat het is gelukt om het WK te halen. Ik zei gisterochtend nog tegen Margot [van Geffen] dat ik het eigenlijk nog steeds niet kon geloven dat ik heb geflikt. Dat maakt me trots.’
She made it 😊🧡 @Evadegoede ⭐️
FIH Hockey Women’s World Cup 2022, Where Legends Are Made 🏆#HWC2022 | @oranjehockey | @FIH_Hockey pic.twitter.com/SbCtY3ffnm
— Watch.Hockey (@watchdothockey) July 2, 2022
Met haar 33 jaar is De Goede de oudste speelster in de Oranje WK-selectie. Als nooit tevoren maakt ze al haar stappen in het Oranje-tenue steeds bewuster mee. De Goede: ‘Als je jong bent, dan overkomt zo’n toernooi als dit je min of meer. Op latere leeftijd maak je alles veel bewuster mee. Dat merk ik nu bij mijzelf. Ik hoorde van jullie dat het gisteren precies zestien jaar geleden was dat ik mijn debuut maakte. Zo’n lange tijd… Dan besef je hoe bijzonder dat eigenlijk is.’
Eva de Goede in actie in de openingswedstrijd tegen Ierland. Foto: Willem Vernes
Fysiek geen problemen
Tegen Ierland kwam De Goede na vier minuten in het veld. Ze draaide vervolgens volop mee in het wisselschema, tot aan het vierde kwart. Dat liet ze uit voorzorg schieten. Toen had een ontketend Oranje de stand toch al naar een veilige 4-1 voorsprong getild.
‘Fysiek ging het goed’, blikt De Goede terug. ‘Het voelt steeds vrijer, ik kan steeds beter bewegen. Ik verwacht niet van mezelf dat ik op mijn best ben, maar het is wel lekker als bijvoorbeeld je passing goed is. Ik speel nu zestig procent van wat ik normaal zou spelen. Als het nodig is, kan ik best wat meer aan. Maar dat hoefde niet tegen Ierland.’
Onderonsje tussen De Goede en Sanne Koolen in het kringetje na afloop van de 5-1 zege op Ierland. Foto: Willem Vernes
Even inkomen
Over het spel van Oranje was De Goede gematigd tevreden. Het duel met de Ierse vrouwen was een typische eerste toernooiwedstrijd, vond De Goede. ‘We moesten er even inkomen. Er zijn dingen die we beter kunnen doen, maar het is wel lekker dat we meteen vijf keer scoren aan het begin van zo’n toernooi. De corner kan nog beter, zeker als je beseft dat we er dertien hebben gehad.’
De Goede had zelf uit de rebound van één van die strafcorners in de eerste helft ook kunnen scoren. ‘Nee, móeten scoren’, corrigeert ze. ‘Ik kwam net niet lekker onder de bal en joeg hem hoog over.’ Een treffer had de dag van De Goede een nog specialer tintje kunnen geven. Zestien jaar geleden scoorde ze namelijk ook in het Wagener, bij haar debuut tegen India. Dan was het cirkeltje helemaal rond geweest. Lachend: ‘Je kan niet alles hebben hè.’
De Goede in actie in haar 253ste interland. Foto: Willem Vernes
Toegevoegde waarde
De lach op haar gezicht en de twinkeling in haar ogen is veelzeggend. De Goede had genoten. Ontzettend genoten. ‘Het is de liefde voor deze sport’, zegt ze. ‘Ik vind het spel zo fantastisch. Ik wil het zo lang mogelijk blijven spelen. Zeker zo lang het goed gaat en je nog het idee hebt van toegevoegde waarde voor het team te kunnen zijn. Ik heb het onwijs naar mijn zin in dit team. We hebben onze ups en downs, maar ik heb het gevoel dat we nu weer een stijgende lijn te pakken hebben. Ik vind het mooi dat ik dat nog mee kan maken.’
1 Reactie
daan
Topper