Felice Albers weer in balans: ‘Wil gewoon lekker hockeyen’

Ze vierde het behalen van een strafbal met haar handelsmerk: Felice Albers spreidde haar armen en juichte voluit. Enthousiast dat de strafcornervariant had gewerkt. Na een flats van Sanne Koolen tipte de 22-jarige aanvaller de bal richting Argentijns doel, waar lijnstop Valentina Costa alleen met een shootje een treffer van Albers kon voorkomen.

Succes voor Oranje in het FIH Pro League-duel met Argentinië, succes ook voor Albers, die na maanden afwezigheid afgelopen weekend haar rentree maakte bij Oranje op het Nijmeegse Union. Dat was zeker een vreugdekreet waard.

Terwijl de Nederlandse speelsters al overlegden wie de strafbal zou nemen, boog de videoscheidsrechter zich na een referral van de Argentijnen over de beslissing. Haar conclusie: het been van keeper Belen Succi stond achter verdediger Costa. Geen strafbal dus, maar een strafcorner.

Felice Albers vraagt uitleg bij de scheidsrechter. Foto: Willem Vernes

Een call die vlak voor de rust bij een 0-0 stand voor onbegrip zorgde bij Oranje. ‘Ik vond het een beetje een rare beslissing’, bekent Albers. ‘Volgens mij stond de keeper helemaal niet achter dat been van die speelster. Het was jammer dat die bal er niet in ging, want we hadden gezien dat daar de ruimte lag.’

Dat chagrijn was snel vergeten, toen Oranje vlak daarna op voorsprong kwam. Nadat de tweede strafcorner via de Albers-variant opnieuw een corner opleverde, kegelde Yibbi Jansen vanaf de kop van de cirkel de bal tegen de plank: 1-0 voor Nederland.

Mooi affiche

Een treffer die Oranje in die fase vlak voor rust verdiende, maar over de gehele wedstrijd was de 1-1 eindstand wel terecht. De twee beste ploegen van de wereld waren behoorlijk gewaagd aan elkaar, dreven elkaar af en toe tot het uiterste.

Albers: ‘Nederland tegen Argentinië is de top van wereld tegen elkaar, een mooi affiche voor het hockey. Ik vind Argentinië een lastige tegenstander, de speelsters zijn fel en handig aan de bal. Het gaat er een stuk harder aan toe dan in de Hoofdklasse. En internationaal fluiten de scheidsrechters minder snel. Dat is niet altijd in het voordeel van een aanvaller. Ik heb inmiddels geleerd dat je gewoon altijd moet doorgaan.’

Felice Albers had het af en toe hard te verduren in het duel met Argentinië. Foto: Willem Vernes

Waar anderen er jaren over doen om die lessen ‘internationaal tophockey’ te leren, onderging Albers vorig jaar een stoomcursus. In een paar maanden tijd transformeerde de jongeling van rookie tot vaste waarde. Ze blonk zelfs uit op het allerhoogste podium: de Olympische Spelen in Tokio waar ze met Oranje goud haalde.

Uit balans

De maanden van fysieke en mentale belasting moest ze uiteindelijk na de Spelen bekopen: Albers belandde in de lappenmand. Albers: ‘De Spelen waren top voor mij. Dan kom je thuis en krijg je alle druk van buiten. Iedereen is blij en wil wat van je. Ik raakte daardoor een beetje uit balans. De afgelopen periode heb ik dat moeten kalmeren.’

Ik ging ik na mijn blessureperiode een standaard van mezelf verwachten die ik misschien nog niet van mezelf kán vragen Felice Albers

Dat deed ze hoofdzakelijk buiten de schijnwerpers bij haar club Amsterdam waar ze hard werkte aan haar terugkeer op het veld. Eenmaal binnen de lijnen worstelde ze met haar rol en haar eigen verwachtingen, vertelt ze. ‘Vorig jaar was alles onbevangen en leuk. Doordat ik zo’n goed toernooi had gespeeld, ging ik na mijn blessureperiode een standaard van mezelf verwachten die ik misschien nog niet van mezelf kán vragen.’

Inmiddels Albers weer in balans en weet ze wat haar te doen staat: ‘Gewoon lekker hockeyen en mezelf niet te veel druk op leggen. Volgens mij ben ik daarmee in het Nederlands team gekomen.’

Rentree

Haar rentree in het Oranje-shirt stond eigenlijk al gepland voor februari tijdens de Pro League-duels met Spanje. Maar door een ‘stom’ ongeluk waarbij ze haar duim brak, moest haar comeback worden uitgesteld tot afgelopen zaterdag. Dat was haar negentiende interland, zondag haar twintigste. Twee keer werd het 1-1, tweemaal won Oranje de shoot-outs voor een bonuspunt. ‘Het was de eerste wedstrijd wel even wennen’, erkent Albers. ‘Maar zondag voelde het alweer vertrouwd.’

De Oranje Dames vieren de openingstreffer tegen Argentinië. Foto: Willem Vernes

Tegen Argentinië stichtte Albers gevaar vanaf de rechterkant en dook ze een paar keer vervaarlijk op in de cirkel. Ook straalde ze na afloop als illustratie dat ze zich weer ‘helemaal fit’ voelt. ‘Ik heb superhard gerevalideerd om hier weer te staan. Ik wil nu het liefst zo veel mogelijk trainen en wedstrijden spelen. Daardoor kom ik in het ritme. Ik heb er al een aantal goede maanden opzitten. Ik hoop dat ik kan doorpakken naar de zomer.’