Het is een tijd van uitersten voor het rappe talent Thijs van Dam (21). Na het WK-zilver in India werd hij gekozen tot talent van het toernooi en genomineerd door de FIH tot wereldtalent van het jaar. Maar vrijdag wordt hij geopereerd in het ziekenhuis aan zijn heup en wacht een lange revalidatie.
Woensdag zocht Van Dam samen met zijn moeder naar eigen zeggen ‘in een opa- en omawinkel’ zijn krukken uit voor de revalidatie. Vrijdag wordt Van Dam in het Erasmus MC geopereerd en dan is de prognose dat hij zes tot acht weken op krukken moet lopen.
Het is een bizar beeld: de pijlsnelle aanvaller die een heerlijk WK speelde en menig verdediger op snelheid passeerde, zich voortbewegend op krukken. Het is noodzakelijk, nadat er afgelopen jaar werd geconstateerd dat hij last heeft van botvergroeiing in de heup. Tijdens het hockeyen heeft hij nooit last. Daarna soms wel.
‘Het blijft inderdaad een gek idee. Op het WK voelde ik me het fitst ooit. Maar dan moet ik toch geopereerd worden. Het schijnt echt beter te zijn. Want het is nu nog geen blessure, maar dat kan het wel worden. De hoop is dat ik na de ingreep nog tien jaar vooruit kan’, legt Van Dam uit. De international is blij dat hij nu terecht kan. Elke dag langer wachten, betekent een dag langer in onzekerheid zijn. ‘Wat dat betreft kijk ik er weer wel naar uit. Vrijdag schrapen ze bij een kijkoperatie in ieder geval een stukje van mijn bot weg. Als er verder niets mis is, blijft het daarbij. Dat is het beste scenario. Als ook een stuk kraakbeen kapot is, dan duurt het herstel langer. Maar dat hoor ik allemaal na de operatie.’ Dan is ook duidelijk of de revalidatie een paar maanden of zelfs negen maanden zal duren.
De heerlijke shoot-out tegen Australië
Van Dam had tijdens het WK een van de moeilijkste taken ooit. De laatste shoot-out nemen van de reguliere serie in de halve finale tegen Australië, die uitschakeling had kunnen betekenen voor Oranje. Hij liep op de Australische keeper Andrew Charter af en maakte zijn welbekende flitsende 360 graden turn, alsof hij op een trainingspartijtje bezig was en niet het belangrijkste moment van zijn carrière meemaakte.
Een dag later had hij een ander plan en miste hij in de finale tegen België juist zijn shoot-out. De bevreesde turn liet hij deze keer achterwege. Van Dam: ‘Die shoot-out is nog zo vaak door mijn hoofd geschoten. Dat zijn de dingen die aan je blijven vreten. Ik wist wat ik wilde doen, dat wist ik de avond van tevoren al. Ik wilde rechts om Vanasch heen, maar ik voerde het niet goed uit, waardoor de bal makkelijk te stoppen was. Natuurlijk denk ik: had ik dat maar anders gedaan.’
‘Een leerzame periode, met een beetje pijn’
Het WK-zilver van Bhubaneswar begint langzaam in te dalen bij de vleugelaanvaller. ‘Het doet nog steeds een beetje pijn dat het geen goud is. Over tien jaar zal het nog steeds ergens pijn blijven doen. Het is een gemiste gouden medaille. Maar het trotse gevoel begint te overheersen. We hebben op een mooie manier de finale bereikt. We hebben een goed toernooi gespeeld. Zo’n herrie als op de tribune tegen India, dat had ik nog nooit zo beleefd. Het was een leerzame periode, met een beetje pijn.’
De wervelwind aan de flanken van Oranje werd dankzij een goed WK beloond met de prijs ‘Beste talent van het toernooi’, iets dat een paar dagen later nog een staartje kreeg. Van Dam was net met zijn vriendin (international bij de Oranje Dames) Pien Sanders samen in het Duitse Keulen, toen hij op hockey.nl las welke Nederlandse internationals waren genomineerd door de wereldhockeyfederatie FIH. Toen kwam hij ook zijn eigen naam tegen. Van Dam: ‘Hey Pien, ik ben gewoon genomineerd tot grootste talent, door de FIH’. Sanders geloofde het niet, omdat Van Dam vooraf niet was gebeld: ‘Je maakt een grapje toch?’
‘Zonder je team bereik je helemaal niets’
Maar de FIH had zelf niemand benaderd hiervoor. Ook de nationale hockeybonden werden niet eerder ingelicht over de nominaties, zoals vorig jaar gebeurde. Dus stond Van Dam in Keulen met zijn mobiel in de hand op hockey.nl, terwijl langzaam de felicitatie-appjes binnen stroomden. ‘Het was raar dat ik het moest lezen op hockey.nl. Het was heel onverwacht. Het is een mooie persoonlijke bekroning van de ontwikkeling afgelopen jaar. Het is leuk, maar het blijft wat mij betreft echt dubbel, omdat het een teamsport is. Zonder je team bereik je helemaal niets.’
Hier kun je tot vrijdag 18 januari stemmen op Thijs van Dam en de andere Nederlandse genomineerden voor de Hockey Stars Awards. Hier stem je voor de beste spelers en speelsters. Hier voor de beste keepers en keepsters. 14 februari worden de winnaars bekendgemaakt.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.