In de slotminuut van de halve finale van het wereldkampioenschap moest de jarige Lidewij Welten (32) als eerste uitloopster met gevaar voor eigen leven een cruciaal tegendoelpunt zien te voorkomen, bij een voorsprong van 1-0. ‘Ik dacht: deze strafcorner gaat er écht niet in. Ik geef geen cadeautjes op mijn eigen verjaardag.’
Met nog iets meer dan een minuut op de klok belandde de bal op de voet van Marloes Keetels, wat tegenstander Australië aan het eind van de door Nederland gedomineerde wedstrijd alsnog een kans op de gelijkmaker opleverde. Voor de nummer drie van de wereld was het pas de tweede strafcorner van de wedstrijd. Op de kop van de cirkel meldde Maddy Fitzpatrick zich. Maar de blik van Welten was enkel gericht op die andere speelster op de cirkelrand: Renee Taylor. Zij was het die de Hockeyroos woensdagavond in de kwartfinale met twee rake corners langs Spanje pushte (2-0).
Toen de strafcorner werd aangegeven, sprintte de snelle Welten meteen richting Taylor. ‘We hebben hun corner natuurlijk uitgebreid geanalyseerd. Ik wist dat ik me vol op Taylor moest storten. Ik liep meteen in haar lijn. Ik dacht: no way dat deze bal erin gaat’, glimlachte Welten, die op volle snelheid de sleeppush van Taylor uitliep, waarmee de dertiende WK-finale van het Nederlands elftal een zekerheid was.
Australiërs Kaitlin Nobbs en Jocelyn Bartram (k) in gevecht om de bal met Lidewij Welten. Foto: Willem Vernes
Welten versierde de beslissende strafcorner
De uitgelopen strafcorner was het tweede cruciale moment van Welten van de halve finale. De eerste was na 42 minuten hockeyen. Weggestuurd door Frédérique Matla zette de dribbelkoningin het met de bal op een lopen. Over de achterlijn trok ze naar binnen, waarna de Australische verdediger Harriet Shand met haar stick Weltens linkervoet onderuit veegde. Scheidsrechter Laurine Delforge kende Nederland een strafcorner toe. De elfde voor Oranje deze wedstrijd.
Het werd een beslissend moment. Aan de stickkant van de Australische keepster Jocelyn Bartram pushte Matla raak: 1-0. ‘Om de een of ander reden voelde ik dat de bal er deze keer in zou gaan’, zei Welten.
‘Hun verdedigende corner stond heel goed. Maar wij waren de bovenliggende partij. Wel begonnen we moeizaam aan de wedstrijd. In de eerste helft creëerden we te weinig. Verdedigend was het een stuk stabieler dan tegen de Belgen. Achterin kwamen we niet in de problemen, eigenlijk de hele wedstrijd niet. Vanaf de tweede helft creëerden we meer kansen. Toen zag je dat we de wedstrijd naar ons toe gingen trekken.’
Lidewij Welten viert het bereiken van de WK-finale met Renée van Laarhoven. Foto: Willem Vernes
Cadeau gekregen
Terwijl ze het zei, was Welten ondertussen in Terrassa het middelpunt van de mixed zone geworden, waar de interviews na de wedstrijd plaatsvinden. In haar handen droeg ze een witte tas. Wat erin zat, wist ze niet, vertelde ze. Het cadeau in de tas had ze nog niet uitgepakt.
‘Het weegt in ieder geval heel licht. Ik heb het net gekregen van mijn ouders. Van mijn vriend heb ik een parfumbox gekregen. Het team is ook heel lief voor me geweest. Hun cadeau aan mij hebben ze per ongeluk in Nederland laten liggen. Maar dat geeft helemaal niets. Ze hebben mij zojuist het mooiste cadeau gegeven dat ik me kan wensen. Een plaats in de WK-finale.’
Bekijk hieronder de samenvatting van Nederland-Australië
De beelden zijn van Ziggo Sport.
5 Reacties
robvisser
'Hockeysters moeizaam naar WK-finale', lees je dan op NOS teletekst. Dat vind ik dus niet. Een staaltje scorebordjournalistiek. Nederland was duidelijk de betere ploeg en staat zeer verdiend in de finale. De strafcorners mag je misschien wel moeizaam noemen, maar de Hockeyroos hebben een erg goede verdediging. Qua spel was er maar één ploeg die aanspraak kon maken op de overwinning en dat was Oranje. Ze hebben ook zo goed als niks weggegeven. Ik houd voor de finale wel een beetje mijn hart vast voor de arbitrage. Laten we maar zeggen dat het Las Leonas niet tegenzit dit toernooi, qua scheidsrechtelijke beslissingen. Ook gisteravond was het weer raak. Duidelijk op de video zichtbaar was dat Trinchinette shoot maakte binnen de cirkel, voordat de 'gevaarlijk spel' situatie ontstond en desondanks krijgen ze een strafcorner waaruit wordt gescoord. Onlangs in de Pro League wedstrijden tussen Argentinië en Nederland was de arbitrage ronduit dramatisch, in het nadeel van Nederland. Misschien heeft het te maken met de intimiderende houding van Las Leonas tegen scheidsrechters? Je proeft toch ook wel een beetje dat de FIH wellicht behoefte heeft aan eens een andere ploeg op het hoogste ereschavot. Laten we in ieder geval hopen dat het fair verloopt, de finale van vanavond.
Runa Honig
Het wordt bloedspannend vanavond en het is voor het eerst sinds jaren dat er weer sprake is van echte competitie. Onze dames zullen tot het uiterste moeten gaan. Wat dat betreft complimenten aan de Argentijnen, die na een een aantal magere jaren weer zijn aangehaakt en topfit ogen. En ja, ze gaan over lijken en gedragen zich bij tijd en wijle onsportief en intimiderend. Hoort een beetje bij hun spel. Hebben ze vast van Maradona geleerd. Wat mij betreft niets mis mee. Vergeleken bij het trage vrouwenvoetbal, dat ons door de NPO bijna dagelijks wordt opgedrongen, is vrouwenhockey nu toch veel leuker en spannender om naar te kijken.
ton-goderie
Hoezo Fair Play ???
Eelco Houwink
Hallo zeg. In navolging van de “Hand of god” liever geen “foot of His late Son”
hansasscheman
Waarom dat saaie vrouwenvoetbal de voorkeur heeft bij de staatsomroep boven het hockey is mij een raadsel. Erg jammer.