Jip Janssen: ‘Héérlijk om het vuur te proeven in het veld’

Vier minuten voor het einde van de reguliere speeltijd lag het lot van Oranje tegen België in handen van Jip Janssen. Zijn rake sleeppush leverde de 2-2 op, waarna Nederland uiteindelijk via shoot-outs aan het langste eind trok en de EK-finale bereikte.

Janssen hoefde er na afloop niet lang over na te denken. Ja. Dit was waarschijnlijk de belangrijkste corner van zijn nog vrij prille Oranje-carrière. En dat na die heftige oogblessure, die voor veel onzekerheid over z’n toekomst zorgde. ‘Het is niet makkelijk geweest’, verwijst Janssen naar die tijd. ‘Dit is loon naar werken. Ik sta er weer en dat is het enige waar ik over nadenk. En over die corner, die ik zo hard mogelijk wil pushen.’

In de handen spugen en gaan

Hij kijkt verwonderd om zich heen. Komt net van het veld. Zit nog middenin de overwinningsroes. ‘Het was een slordige wedstrijd, met een hele hoop verbeterpunten’, concludeert Janssen. Van voorzichtigheid en aftasten, zoals in de WK-finale, was geen sprake. ‘Dit was in de handen spugen en gaan. En dat hebben we ook gedaan. Je hoeft niet altijd mooi te winnen. Dat is onzin.’

Foto: ANP

Janssen is trots op de vechtersmentaliteit van Nederland. Een kwaliteit die Oranje toonde na het akkefietje tussen Sander de Wijn en een paar Belgen. De Wijn sprak Arthur Van Doren bestraffend toe, nadat de Belg vrij gemakkelijk ging liggen. Daarop kreeg hij een duw van Victor Wegnez. Het maakte wat los bij de thuisploeg, waarbij het tot dan niet echt liep.

‘Ik vond dat hij (Wegnez, red.) zwaar overdreven reageerde. Hij komt ineens aanzetten en geeft Sander een flinke zet’, haalt Janssen terug. ‘Daar word ik boos van. Zoiets moet je niet doen. Dat hoort niet thuis op een hockeyveld.’

‘Het was totaal niet bedoeld om herrie te schoppen’, reageert De Wijn. ‘Het was gewoon een duel met Arthur. We hebben allebei respect voor elkaar. Er werd voor een overtreding gefloten en we schreeuwen wat. Toen kwam Wegnez eraan vanaf tien meter en die gaf mij een flinke douw.’

‘Soms heb je zoiets nodig’, zegt Janssen. ‘Ik vind dat zelf ook wel lekker. Héérlijk om het vuur te proeven in het veld. Dat hoort bij een halve finale. Toch?’

Kortsluiting, op een positieve manier

Janssen zag vanaf de middenlijn hoe de shoot-out-nemers samen met Pirmin Blaak de finaleplek over de streep trokken. Wat zijn eerste reactie was, Janssen weet het niet meer. ‘Poeh. Ik had even kortsluiting, maar dan op een positieve manier. Ik kan me dat moment amper voor de geest halen. Het voelt nog een beetje alsof ik niet wist wat gebeurde.’