Achtvoudig wereldkampioen Nederland heeft zich geplaatst voor de ontknoping van het WK, dat plaatsvindt in het Spaanse Terrassa. Met een zwaarbevochten 2-1 overwinning in de kwartfinale wipte Oranje voor een kleine 10.000 supporters in het Wagener Stadion opponent België uit het toernooi. Tegenstander zaterdag in de halve finale is de winnaar van Australië-Spanje, de kwartfinale die woensdag wordt gespeeld.
Amstelveen ontplofte na 59 minuten hockeyen, toen België op een stand van 2-1 een strafcorner naast schoot, de laatste kans van de wedstrijd. Iedereen in het Wagener Stadion explodeerde en zorgde in de slotminuut van de kwartfinale voor een elektrisch geladen sfeer. Alle supporters stonden van hun stoel op en trakteerden Oranje op een oorverdovend applaus. Bij het klinken van de toeter brak er een groot feest los op de tribunes.
Op een stand van 1-1, tien minuten na de gelijkmaker van België uit een strafcorner, bracht aanvaller Freeke Moes in haar 25ste interland het Nederlands elftal verlossing. Heerlijk slalomde de spits in de cirkel door een leger Belgische sticks. Vanaf de achterlijn schoot de spits van Amsterdam de bal via de binnenkant van de klomp van de blunderende keepster Aisling D’Hooghe in het doel: 2-1. Twaalf minuten lang moesten de Oranje Dames vervolgens zien te overleven in de zwaarste wedstrijd die ze dit wereldkampioenschap speelden.
Yibbi Jansen schiet op doel. Foto: Willem Vernes
Steun van het publiek
Massaal klonk het ‘Holland, Holland’ om 19.30 uur vanaf de volle tribunes in het uitverkochte Wagener Stadion. Instinctief voelde het publiek aan dat Nederland de steun goed kon gebruiken. Oranje hockeyde dit toernooi goed, maar nog niet fantastisch. Dat Nederland zomaar even het sterk spelende België aan de kant zou schuiven, was geen vanzelfsprekendheid.
Elke wedstrijd incasseerde de verdediging tot nu toe een tegendoelpunt, een zeldzaamheid de afgelopen seizoenen. Speelsters bij wie het normaal gesproken lijkt alsof de bal met lijm aan hun stick kleeft, leden dit WK te vaak balverlies. De verbinding tussen de topspeelsters van het Nederlands elftal was er soms wel, maar te vaak ook niet.
België speelde dit WK enkele sterke wedstrijden. Onder leiding van Raoul Ehren heeft de Belgische nationale ploeg een verjongingskuur ondergaan. Talenten als Charlotte Englebert (21), Ambre Ballenghien (21), Justine Rasir (20) en Hélène Brasseur (20) hebben het team een kwaliteitsinjectie gegeven. Vooral de overtuigende wijze waarop de Belgen het arme Chili wegspeelden (5-0), was bijzonder om te zien, met de kanttekening natuurlijk dat Chili natuurlijk het laagst geklasseerde land van dit WK was.
Haperende strafcorner
Meteen vanaf de afslag trok Oranje ten aanval. Middenvelder Felice Albers, bezig aan een ijzersterk wereldkampioenschap, liet zich met een flits gelden. Na kleine kansjes voor Lidewij Welten en Frédérique Matla legde ze de bal op een Belgische voet, wat de eerste strafcorner van de wedstrijd opleverde. Om de een of andere reden loopt het dit WK nog niet op de kopcirkel bij Oranje. Tot aan de kwartfinale haalde Nederland 21 corners, waarvan er slechts vier werden verzilverd. Vooral het vizier van Frédérique Matla stond nog niet op scherp, met nul goals uit acht pogingen.
Behalve Matla meldde ook Yibbi Jansen zich op de cirkelrand. Duidelijk te zien was dat Jansen de eerste keus is. De bal werd richting de middenvelder van SCHC gespeeld. Haar sleeppush was hard, maar over de grond en door het midden. De Belgische keepster Elena Sotgiu bracht met haar voet redding.
Laurien Leurink heeft Oranje op een 1-0 voorsprong gezet. Foto: Willem Vernes
Het Belgische wapen van Vanden Borre
Na een gemiste kans van Alix Gerniers ging Nederland met man en macht op zoek naar de voorsprong. International Laurien Leurink, de assistkoningin van het Nederlands elftal, legde na twee gemiste kansen van Maria Verschoor haar stick op de grond, bij de tweede paal. Een voorzet van Eva de Goede tipte ze binnen, vlak voor het einde van het eerste kwart: 1-0.
Twee keer scoren was op het eerste oog een zware opgave voor de Belgen. Gedurende de eerste minuten van het tweede kwart versierde Nederland drie strafcorners, maar die werden stuk voor stuk gemist. Toch kwam er vervolgens een fase dat de Belgen sterker werden. Wel kreeg Oranje de kans op 2-0. Een schot van Laura Nunnink werd gered door keepster D’Hooghe. Aanvaller Freeke Moes volleyde de bal vervolgens vanuit de lucht bijna het doel in, maar opnieuw stond D’Hooghe in de weg.
Na de 1-0 mocht Nederland zichzelf verwijten dat te weinig op zoek ging naar de 2-0. Heel Amstelveen hield de adem in toen de Belgische aanvaller Charlotte Englebert de eerste strafcorner voor de Red Panthers haalde. Alle ogen waren gericht op verdediger Stéphanie Vanden Borre (24), die acht jaar geleden als zestienjarige haar debuut maakte in de nationale ploeg. Lang behoorde ze tot de grijze middenmoot van het internationale hockey, maar nu ze 155 interlands achter haar naam heeft staan, is haar sleeppush het grootste wapen van de Red Panthers. Dit wereldkampioenschap stond de teller voor haar op zes verzilverde strafcorners. Daarmee is ze medetopscorer van het WK.
Verrassend koos België niet voor een sleeppush van Vanden Borre, maar speelde zij de bal op de inlopende Alix Garniers. Met een tip-in vond Garniers het minuscule gaatje in de Nederlandse strafcornerverdediging. Halverwege het derde kwart stond het plotseling 1-1.
Met een tip-in uit een strafcorner heeft Alix Garniers halverwege het derde kwart de 1-1 gemaakt. Foto: Willem Vernes
Bloedstollend slot
De minuten daarna was Nederland het helemaal kwijt. Pas in het vierde kwart pikte Oranje de draad weer op. Aanvaller Freeke Moes deed het Wagener Stadion na 48 minuten ontploffen. Vanaf de achterlijn schoot de spits van Amsterdam de bal via de binnenkant van de klomp van keepster D’Hooghe in het doel: 2-1.
Tien minuten voor tijd viel het Wagener Stadion stil toen de Belgen hun tweede strafcorner van de wedstrijd haalden. Opnieuw speelde Vanden Borre voor de tip. Via een Belgische stick ging de bal omhoog. Het leverde een grote kans op voor de 2-2. Maar door Alix Gerniers werd de bal over het Nederlandse doel getikt.
De slotfase was bloedstollend. De klok tikte weg en Moes was dichtbij de 3-1, maar schoot de bal op de paal. De laatste twee minuten haalde België nog twee strafcorners. Maar nadat Josine Koning de inzet van Vanden Borre redde en vervolgens de rebound naast ging, steeg er om 21.04 uur een orkaan van gejuich op in Amstelveen.
Nederland – België 2-1 (1-0)
14. Laurien Leurink 1-0
38. Alix Garniers 1-1 (sc)
48. Freeke Moes 2-1
Lees hieronder de hoogtepunten van het kwartfinaleduel op het WK tussen de Oranje Dames en België
7 Reacties
hansvandekamp@vandekampadviseurs.nl
Het is het slechtste niveau sinds jaren helaas
reneclumpkens
Vol stadion, sfeer, sterk Oranje in de eerste 20 minuten, Belgen hebben de rug gerecht, strijd, kaarten, emoties, spanning tot in de laatste minuut. Wat wil je nog meer? Ik heb genoten.
robvisser
Het resultaat is uiteindelijk mooi, maar ik durf de stelling inmiddels wel aan dat het vertrek van Annan op sportief vlak toch wel een aderlating is geweest. Dat is jammer, want het was natuurlijk juist mooi geweest als de groep kon aantonen dat ook de door hen gewenste nieuwe aanpak van coaching niet ten koste hoeft te gaan van de prestaties. Bij tijd en wijle lijkt de ploeg onherkenbaar, er zijn veel speelsters niet in vorm zijn en je schrikt er inmiddels van als een NL strafcorner een keer doel treft. Maar goed, deze ronde weer overleeft. Voor andere ploegen zal het vanaf nu ook wel gissen zijn wat voor soort Nederland ze tegenover zich krijgen, misschien is dat wel een verrassingselement. Op naar Spanje.
martijn-oostveen
Ik vrees dat met dit spel een finale tegen Argentinië geen winst oplevert. Las leonas hebben nog geen zwakke wedstrijd laten zien. Leuk voor mijn vrouw.....dat dan weer wel. Maargoed, NL heeft lang geheerst. Herstel kan sneller werken na verlies.
robvisser
@martijn-oostveen Je zou inderdaad zeggen dat het niet genoeg is. Maar het eerste kwart was wel weer goed, toen leek er nog geen vuiltje aan de lucht. Het verval is zo groot, dat is zo raar. Bij België was het precies andersom, die hadden eerst niks in te brengen en kregen opeens een kans om helemaal terug te keren in de wedstrijd. Dat was echt onnodig. Op dit moment oogt Nederland te vaak stuurloos. Misschien missen ze de ogenschijnlijk ferme grip en discipline die de coaching van Annan met zich meebracht. Maar je zou zeggen dat de ervaren speelsters toch ook wel weten wat de wedstrijd nodig heeft. Die staan niet echt op, misschien ook door een gebrek aan vorm. Xan de Waard probeert het nog wel, maar Welten ook niet echt en Matla heeft tot nu toe een toernooi om snel te vergeten. Juist het samenspel en de passing game maakt Nederland zo sterk, maar nu moeten we het kennelijk hebben van een individuele bevlieging, zoals de prachtige actie van Freeke Moes die leidde tot het tweede Oranje doelpunt. En ondanks dit alles toch weer gewonnen van België, terwijl Oranje toch verre van optimaal speelde. Dat zegt ook wel iets over de Belgen. Ik denk dat zij op dit moment echt op hun top zitten, ik zie daar weinig potentie meer om verder te verbeteren. Een toekomstige wereldkampioen, zoals we bij de Belgische heren zagen, zullen de Red Panthers beslist niet zijn. Daarentegen weten we dat Nederland veel beter kan dat wat ze tegen de Belgen lieten zien. Ploegen als Nederland en Las Leonas zullen ook in de toekomst beter dan de Belgische dames blijken te zijn. De Red Panthers zullen in de subtop van het mondiale vrouwenhockey verblijven, onder de absolute wereldtop. Op zich een mooie plek voor hen natuurlijk, daar niet van. Raoul Ehren kan er trots op zijn. Hoe nu verder met de Nederlandse dames dit toernooi? Krijgen we de volgende keer weer een team met een ander gezicht te zien, bijvoorbeeld zoals ze tegen de Duitsers speelden? Of wordt het de Chili variant? Het is momenteel moeilijk te voorspellen. De Argentijnen zijn trouwens ook nog niet klaar met Engeland en (daarna) Duitsland. We moeten ook nog maar zien of ze daarmee afrekenen. In vorige grote toernooien zijn dit soort ploegen wel eens teveel voor ze gebleken. Las Leonas hebben dit toernooi, mede door de zwakke poule waarin ze zaten, nog weinig tegenstand gehad. Wel hebben ze een hele goede strafcorner. Dat kan Oranje helaas niet zeggen, de aanwezigheid van Matla en Yibbi Jansen ten spijt. We gaan zien hoe het verder loopt. Dat Nederland wel even de WK titel pakt is minder dan ooit een vanzelfsprekendheid.
robdux
Ik praat niet graag over processen. Maar de Dames hebben nogal wat voor hun kiezen gehad. Ze hebben te dealen met elkaar en met een nieuwe bondscoach. En dat nu in een veilige omgeving. Ze blijven toch maar mooi winnen. Het is knap wat ze tot nu toe presteren. Het mooie hockey komt vanzelf wel weer.
martijn-oostveen
@robvisser De bondscoach heeft het over veiligheid. Dat is toch een andere generatie. Topsport is vaak op het randje. Alsof het doel, winnen, niet meer prioriteit heeft maar dat geloof ik niet. Als je 5 jaar alles wint, voel je je onoverwinnelijk, ook in mindere wedstrijden. Nu is het kantjeboord tegen België en tegen Chile was ronduit slecht. Dan kunnen we wel analyseren en oorzaken benoemen maar wat wil het team? Veiligheid of kampioen worden? Misschien kan het beiden. Wat wel onvermijdelijk is, is dat Australië en Argentinië hun kans ruiken. Dan heb je vechters nodig. Die ook in het team om zich heen bijten. Mag dan nog? Of is een jongere generatie dan gekwetst wat je ook in de samenleving ziet? Interessant. Ik ben benieuwd. Wat ik wel weet, is dat Latinas vol passie ervoor gaan. Kijk naar zo'n team als Chile. Passie en veiligheid. Lastig. Ik ken wat Spaanse jongens van U18 van mijn club. Puur passie, techniek en teamspirit. Dan kan je dus ook winnen van een op papier beter team. Ik hoop dat er in ieder geval 1 NL team wint vandaag want ik ben erbij morgen met een halve familie in het oranje en de andere helft in celeste.