Maria Verschoor zonder zenuwen op HWL: ‘Kan niet meer zo veel fout gaan’

Maria Verschoor at woensdagavond wat met een vriendin, keek een filmpje en ging naar bed. Zich onbewust dat ze nog geen tien uur later op Schiphol zou staan om holderdebolder naar Auckland te vliegen voor de Hockey World League. Zaterdag speelde ze een helft mee in de gewonnen wedstrijd tegen de Verenigde Staten. De middenvelder moet de tijd nog vinden al haar gedachten en gevoelens op een rijtje te krijgen.

Want het was een flinke teleurstelling dat Verschoor (23) na het gewonnen Europees kampioenschap niet geselecteerd werd voor de trip naar Oceanië waar Oranje zowel het Melbourne Hockey Festival als de HWL zou spelen. Daar kwam nog bij dat Lisanne de Lange – en niet Verschoor die was aangewezen als officiële reserve – werd opgeroepen als de vervanger van de geblesseerde Eva de Goede. ‘Dat was moeilijk, maar dat is de beslissing van de bondscoach.’

Toen Annan woensdagavond een berichtje stuurde dat ze Verschoor even wilde bellen, was het laatste dat de speelster van Amsterdam dacht dat ze nog opgeroepen zou worden. ‘Maar toen zei Alyson dat ik naar Nieuw-Zeeland moest komen. Dat was zo’n bizarre situatie. Ik was in shock.’

Deze weken zouden in het teken staan van haar scriptie verdedigen, haar gedachten en gevoelens op een rijtje krijgen en fit blijven. Nu moest ze opeens een koffer pakken voor een trip naar Nieuw-Zeeland. Bij Verschoor zorgde die mededeling voor paniek. Gelukkig kreeg Verschoor hulp. ‘Ik word een beetje chaotisch op zo’n moment en wilde eigenlijk mijn hele kast in mijn koffer gooien. Mijn huisgenoot Floor Ouwerling was gelukkig thuis. Zij is heel geordend en heeft me geholpen alles rustig in te pakken. Ik had alleen mijn hockeyspullen niet, die lagen bij mijn manager van Amsterdam. Maar toen ik Hermine (Voute, red.) belde is ze die meteen komen brengen en ze bood me ook aan me de volgende dag naar Schiphol te brengen.”

Tussen alle praktische zaken schoten allerlei gedachten door Verschoors hoofd. ‘Ik kon er niet eens van slapen die nacht. Wanneer speelden we en wanneer zou ik dan meedoen? Ik was verdrietig van de teleurstelling dat ik niet mee mocht en ook niet als reserve was opgeroepen. Mijn emoties zijn alle kanten op gegaan.’ Tijdens de lange vliegreis kreeg ze wat meer rust. ‘Toen bedacht ik dat ik word ingevlogen voor het team om te knallen. Ik wil hier zijn voor hen en voor mezelf. Naarmate ik dichter bij kwam, kreeg ik meer contact met de meiden en kreeg ik er echt zin in. Maar het blijft allemaal bizar.’

Om half twee ’s nachts Nieuw-Zeelandse tijd landde Verschoor in Auckland en diezelfde avond speelde mee tegen de VS. Het moet een moeilijk moment zijn geweest voor de voormalig FIH-jeugdspeelster van het jaar. Weten dat de bondscoach je vorm niet goed genoeg vindt, maar twee weken later toch moeten spelen. Onder een vergrootglas. Met een jetlag, zonder enige toernooivoorbereiding. Verschoor deed alleen de tweede helft mee. Ze werkte hard zoals we van haar gewend zijn en kwam tot twee doelpogingen die gered konden worden.

Op de vraag of ze zenuwachtig was voor haar rentree: ‘Weet je, ik ben hier om te hockeyen. Natuurlijk is er veel gebeurd in korte tijd, maar ik denk juist: ogen dicht en gaan. Ik kan wel gaan bedenken hoe lastig het allemaal is, maar dat heeft geen zin. Die ruimte is er niet. Ik ben al afgevallen, eigenlijk kan er niet meer zo veel fout gaan. Misschien is dat wel gebeurd omdat ik hiervóór bang was om fouten te maken. Nu wil ik genieten dat ik het oranje pakkie weer aan mag. Na het toernooi heb ik genoeg tijd om alles even voor mezelf op een rijtje te zetten.’ Daarna lachend: ‘Ik moet alleen zo wel nog even mijn opleiding bellen om te zeggen dat ik in Auckland ben en mijn scriptie niet kan verdedigen deze week.’

Maria Verschoor in actie tegen de VS (c) World Sport Pics